جمهوری اسلامی در طول تمام دوران موجودیت اش در ایران، نشان داده است که هیچ گاه نمی تواند از چنبره تضاد ها و بحران هائی که آن را احاطه کرده اند، رهائی یابد. درست در شرایطی که با سپردن قدرت اجرائی

جنبش طبقاتی کارگران ایران در مرحله شکوفائی واعتلاء قرار گرفته است و مبارزه طبقاتی کارگران پیوسته توسعه می یابد. مبارزات این طبقه در طول چند سال اخیر، روز به روز مستقیم تر، علنی تر و تعرضی تر شده

به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر، مراسم های مستقل و متعددی در تهران و برخی دیگر از شهرهای ایران برگزار گردید. به رغم تعقیب وبازداشت برخی از فعالین و پیشروان کارگری و به رغم ارعاب و تهدید

روز ۲۷ فروردین ماه خبرگزاری سینا به نقل از مدیر امور آسیب های اجتماعی شهرداری تهران اعلام کرد که طی ۹ ماه از سال ۸۳ بیش از ۱٣ هزار و ۳۰۰ کودک خیابانی در تهران جمع آوری شده اند. بنا به خبر، ۲۶۶

تهیه طوماری به امضای ”کمیته پی گیری تشکل های آزاد کارگری در ایران“ و انتشار آن در تاریخ ۱۸ بهمن ۸٣ از طریق سایت ”آوای کار“ بار دیگر مبحث سازمان یابی و تشکل های مستقل کارگری را به جلو صحنه راند و

چهارم بهمن ماه سال گذشته، نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، کارگران ذوب مس خاتون آباد در شهر بابک کرمان را وحشیانه به گلوله بستند. تعداد زیادی از کارگران را مجروح و تعداد دیگری را نیز به قتل

سابقه مبارزاتی در شرکت ایران خودرو (ایران ناسیونال سابق) اگر چه بسیار طولانی است و به قبل از روی کار آمدن جمهوری اسلامی برمی گردد، معهذا نام شرکت ایران خودرو دست کم در سه سال اخیر، از جهات

فشارهای بی حد وحصری که بورژوازی ایران ودولت اسلامی پاسدار منافع سرمایه داران ومرتجعین برگرده طبقه کارگر ایران تحمیل نموده است برکسی پوشیده نیست. خارج ساختن کارگاههای ۵ نفره و کلیه کارگاههای قالی

با دیداری که اخیرا هیئت نمایندگی سازمان بین المللی کار(ILO) از تهران به عمل  آورد، باردیگر بحث تغییر قانون کار وایجاد تشکل های کارگری به میان کشیده شده است. هیئتی که اوائل مهرماه سال جاری به

مطابق اخبار انتشار یافته، برای چهار تن از دستگیر شدگان اول ماه مه سقز که با قرار وثیقه آزاد شده بودند، برگه احضار ارسال شده است واین کارگران روز سوم شهریور ماه، باید در دادگاه حاضر شوند. نزدیک به