انقلاب‌های ۱۸۴۹-۱۸۴۹ ؛ کارل مارکس و فریدریش انگلس   توضیح: – مقاله اول: از “روزنامه آلمانی بروکسل” [Deutsche–Brüsseler–Zeitung] – دو مقاله آخری به ترتیب

دربارۀ رهایی زنان، و. ا. لنین

“چرا سازمان‌هایی برای زنان کارگر در آلمان وجود ندارد؟ چرا ما این‌قدر کم درباره جنبش زنان کارگر می‌شنویم؟” امما ایرر (۲)، یکی از بانیان جنبش زنان پرولتاری آلمان، با این پرسش‌ها مقاله

نقد اقتصادی سیاسی – کارل مارکس

ماتریالیسم و امپریوکریتیسیسم – لنین

منتشره در “پرچم سرخ”، ۲۰ نوامبر ۱۹۱۸ ترجمه بهروز عارفی فراخوان متفق‌القولی از روزنامه‌های “دویچه تاگ سایتون”، وسیچه” و “وُروارتز” تا روزنامه مستقل رونلو

۱۷ دسامبر ۱۹۱۸، « Die Rote Fahne » [پرچم سرخ] ترجمه بهروز عارفی دومین مسئله دستور کار کنگره شوراهای کارگری و سربازان با مجلس ملی یا حکومت شوراها بیان شد و درواقع، مسئله اساسی انقلاب در لحظه

نشریهٔ اکونومیست [۱] که سخنگوی میلیونرهای بریتانیایی است، خطی بسیار آموزنده را در رابطه با جنگ دنبال می‌کند. نمایندگان سرمایهٔ پیشرفته در قدیمی‌ترین و ثروتمندترین کشور سرمایه‌داری، به خاطر جنگ

امسال، سال ۱۸۹۶، حکومت تزاری دو بیانیه خطاب به عموم دربارهٔ مبارزات کارگران علیه کارخانه داران، منتشر کرده است. در دیگر کشورها این نوع بیانیه‌ها چیزی نادر نیستند – آنجا آنچه در کشور اتفاق می‌افتد

زنان و مردان کارگر کارخانهٔ تورنتون! روزهای ششم و هفتم نوامبر باید برای همهٔ ما روزهایی فراموش نشدنی باشند … در این روزها بافندگان با مقاومت سرسختانهٔ خود در مقابل فشار کارفرمایان ثابت کردند که