بیش از یک سال تجمعات اعتراضی کوتاه مدت هفتگی کارکنان رسمی و عملیاتی شاغل در صنعت نفت ادامه داشت. صرف نظر ازکم اثر بودن این شکل اعتراض، اما استمرار آن گویای این واقعیت است که رژیم جمهوری اسلامی و
فاجعه مرگبار انفجار معدن زغال سنگ معدنجوی طبس درساعت ۲۱ شنبه شب ۳۱ شهریور ۱۴۰۳ جامعه را تکان داد و طبقه کارگر و عموم زحمتکشان را به سوگ نشاند. طمع ورزی و سودپرستی سرمایه داران و بی توجهی به جان و
اعتراضات و اعتصابات کارگری همچنان ادامه دارد و در حال گسترش است. بخش های مختلف طبقه کارگر از کارگران خدماتی و پرستاران و فروشندگان نیروی کار در آموزش و پرورش گرفته تا کارگران شاغل در صنایع مختلف
روز یکشنبه ۱۱ شهریور خبری در شبکه های اجتماعی مبنی بر حمله نیروهای سرکوب و گارد ویژه به کارگران واگن پارس و همراه با آن دو کلیپ کوتاه در این مورد انتشاریافت. دراثر این یورش وحشیانه، تعدادی از
مبارزه کارگران برای تغییر وضع موجود، در بخش های مختلف ادامه دارد. شرایط جامعه و مجموعه فشارها و تنگناهایی که طبقه حاکم و دولت این طبقه بردوش طبقه کارگر آوار نموده ، این مبارزه را به یک امر ناگزیر
اعتصابات و تجمعات گسترش یابنده کارگری، یکی از روندها و واکنش های اعتراضی اصلی جامعه نسبت به اوضاع و شرایط موجود است. کارگران ایران اگرچه از تشکل های صنفی و سیاسی خود محروم شده و ازفقدان تشکلهای
نهم مرداد ۱۴۰۳ خبرگزاری دولتی ایلنا، از تجمع اعتراضی کارگران اخراجی فولاد شادگان خوزستان مقابل کارخانه خبر داد. صدها کارگر فولاد شادگان اخراج شده اند. نخست خبر اخراج ۷۰۰ کارگر منتشرشد که رقم
کارکنان رسمی شاغل در صنعت نفت، بار دیگر تجمعات اعتراضی نسبتاً گسترده ای در چندین شرکت و مجتمع نفت و گاز برپاکردند. این تجمعات اعتراضی که با فراخوان قبلی و با حضور گسترده و صدهانفره کارکنان رسمی
اعتصاب کارگران پروژه ای و پیمانی شاغل در صنعت نفت که در آخرین روز خرداد ماه در چند شرکت آغاز شد، به سرعت به یک اعتصاب سراسری و فراگیر تبدیل شد. این اعتصاب به رغم تمام تهدیدها و فشارها، در فاصله
در صنعت نفت آرام و قراری دیده نمیشود. خشم و نارضایتی کارگران بسیار بالاست. کار در صنعت نفت،درپالایشگاه ها، پتروشیمی ها، حفاری و دکل ها در مناطق جنوب کشور به ویژه در فصل تابستان و گرمای بالای ۵۰
نظرات شما