کارگری

یک اقدام بی‌شرمانه!

روزنامه “ایران” از قول خبرگزاری “ایرنا” چنین اعلام نمود که جمهوری اسلامی پس از هجده سال، روز پنج‌شنبه هفتم ژوئن در نشست “کنفرانس بین‌المللی کار” در ژنو، از سوی “کمیته استانداردهای کار” از فهرست

یک سال نبرد طبقاتی کارگران ایران

در فاصله یک سالی که گذشت، از مه ۱۳۸۰ تا به امروز، طبقه کارگر ایران درگیر حادترین مبارزه طبقاتی بود. در این یک سال، کم‌تر روزی را می‌توان سراغ گرفت که کارگران در یک یا چند کارخانه و مؤسسه به یکی

با اعتراض یکپارچه کارگران نساجی، جنبش کارگری یک گام کیفی به جلو برداشته است

مراکز صنعتی و تولیدی در سراسر کشور، چندین سال است که با بحران و رکود روبرو هستند. تعطیل و توقف کارخانه‌ها، صدها هزار کارگر را به خیابان پرتاب کرده است. سرمایه‌داران و دولت حامی آن‌ها، مدت‌هاست

اعتراضات سراسری کارگران و چند نکته پیرامون آن

فشارهای اقتصادی و سیاسی طاقت‌فرسا بر دوش طبقه کارگر در حال افزایش است. تعطیل و توقف پی در پی کارخانه‌ها و مؤسسات تولیدی، ادامه اخراج‌ها و بیکارسازی‌ها، عدم تضمین شغلی و در کنار این‌ها محدودیت‌ها

طبقه کارگر و آزادی‌های سیاسی

بحران همه ارکان نظام جمهوری اسلامی را فرا گرفته است. بحران سیاسی به یک واقعیت غیر قابل انکار تبدیل شده است. دامنه اعتراض و مبارزه مردم پیوسته گسترش می‌یابد. توده مردم دیگر نمی‌خواهند با وضع گذشته

مکان قانون کار در پیکار علیه سرمایه

در هر جامعه طبقاتی که قدرت سیاسی در دست بورژوازی باشد، قوانین، مبانی و معیارهای حقوقی این جامعه نیز بر پایه منافع طبقاتی همین طبقه که در ضمن از لحاظ اقتصادی هم بر جامعه مسلط است، تنظیم می‌گردد و

بیکارسازی‌ها، تشدید فشار بر گرده طبقه کارگر است، باید با آن به مقابله برخاست!

روند بیکارسازی کارگران هم‌چنان در ابعاد وسیعی ادامه دارد. مسئولین و روزنامه‌های رژیم، هر روزه از توقف کارخانه‌ها و تعطیلی مراکز تولیدی و صنعتی خبر می‌دهند. این خبرها حاکی از آن است که در همین

دستمزدها، خواست کارگران و تصمیم سرمایه‌داران

فشارهای ناشی از افزایش روزافزون قیمت‌ها و رشد افسار گسیخته نرخ تورم، بر گرده مزدبگیران، از حد فزون و غیر قابل توصیف است. سیاست‌های ضد کارگری جمهوری سرمایه‌داران اسلام پناه، روز به روز بر مشکلات

یک ارزیابی از اعتصابات سراسری کارگران صنعت نفت

روزهای ۲۸ و ۲۹ آذر ماه ۱۳۷۵، اعتصاب، پالایشگاه‌های شیراز، اصفهان، تبریز و تهران را فراگرفت این اعتصاب سراسری هشداری بود به مسئولین وزارت نفت. کارگران ضمن سازماندهی این اعتصابات سراسری دو روزه،