به مناسبت سالگرد سیاهکل و قیام بهمن ۵۷ مراسمی در شهر فرانکفورت آلمان از طرف سازمان فدائیان اقلیت برگزار شد که در این خصوص نکاتی به نظرم رسید که در این نوشته به آن می‌پردازم. باید بگویم که

سی سال از حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی بر مردم ایران گذشت، سال‌هایی که کارگران، دانشجویان، معلمین، زنان، پیر و جوان و هر آنچه بنام جنبنده! حیاتی داشت تا به امروز، تاوان سنگینی  برای آن  پرداخته‌اند.

بیش از یک ماهی می‌شود که نخستین بیانیه کمیته “همبستگی زنان علیه خشونت‌های اجتماعی” منتشر شده است و همان گونه که می‌شد انتظار داشت، در میان سیر حوادث سهمگینی که در ایران می‌گذرد، انعکاسی نیافت.

روند تحولات اخیر در ایران نه تنها به حامیان وطرفداران انقلاب بلکه به تمامی دشمنان و باز دارندگان انقلاب، این مسئله را اثبات نموده است که حرکت اعتراضی توده های زحمتکش ایران همچنان به پیش خواهد رفت

روز عاشورا بار دیگر در خیابان‌های شهر غوغایی برپا گردید، اما این بار دیگر از بازگویی افسانه‌‌پردازی‌های  چهارده قرن پیش، از صدای زجه‌ی سینه‌زنان حسین و ابوالفضل و طفلان مسلم خبری نبود. سخن از

وقتی که قرعۀ انتخاب برای دومین بار، بدستور خامنه ای، بنام احمدی نژاد زده شد، اعتراضات  مردم پس این اعلام رسمی آغاز و به مدت کوتاهی نه تنها در سراسر ایران گسترش یافت بلکه رویدادهای پس از آن

به علت این که چند سالی است که بعضی به عمد یا به سهو مفهوم  کلمه انسان تبعیدی و مهاجر را مخدوش کرده و یکی میدانند ضروری است که تعریفی از انسان تبعیدی و مهاجر بکنیم تا فرق و مفهوم این دو کلمه

به گزارش سایت تغییر، پایگاه اطلاع‌رسانی حزب اعتماد ملی، عصر روز جمعه، کروبی و موسوی با هم دیداری داشتند و درباره اتفاقات ۱۳ آبان با هم گفتگو کردند. هنگام خواندن این گزارش، به این بخش رسیدم که

احمدی‌نژاد این ویترین پلشت سپاه ، کارشناس ارشد دروغگوئی و عوامفریبی است. او با نامه نوشتن به اوباما و پیغام به مقامات سوئیس، برای رئیس جمهورآمریکا به منظورارتباط با ایران قبل از انتخابات، به

در سایت سازمان فدائیان (اقلیت) و در قسمت دیدگاه‌ها، نوشته‌ای با عنوان “ارتجاع و امپریالیسم ” بقلم نسترن چاپ شده است و من به بعضی از مطالب مطرح شده در نامه‌اش اشاراتی دارم. وی در ابتدای نوشته‌اش