همه را پشت سرهم چیده ام. هرجا که بروم، همراهم هستند. قدم به قدم با هم راه می رویم.همه  روزها‌یم را دوست دارم یکی ازیکی بیشتر. مراقب تک تکشان هستم.  همه را دارم. همان طورمثل روزاول. روزها‌یم را

دردانه پدر، دیشب سرت را کجای زمین گذاشتی؟ درجای خیس وتر که نخوابیدی؟ ازبرگ‌ های خشک زیر سرت گذاشتی؟ وقتی که باد در به در گونه های نازکت را می سایید، درکدام بن بست جمهوری اسلامی نشسته بودی؟ از

مانند همه روزها ، صبح امروز جنایتی دیگر در سیاه چال های حکومت سیاه سرمایه داری فاشیستی وتا مغز استخوان فاسد جمهوری اسلامی صورت گرفت .” محمد قبادلو ” معترضی که در سال ۱۴۰۱ دستگیر و تحت

«همه ما از «وضعیت جنگ» می‌ترسیم» اکوادور: دولت “درگیری مسلحانه داخلی” را اعلام کرد. مردم بومی سرخپوست از سرکوب می‌ترسند. گفتگو با سینچی چیمبا سانتیلان مصاحبه کننده: آنوشکا اکهارت

بااین‌همه  فقر و تورم، گرانی بیکاری که در جمهوری سرمایه‌داری اسلامی  بیداد  کند، عیان است که هیچ‌کس از گزند این مصائب و آسیب‌های ناشی از آن درامان نیست. شاید بهتراست به‌طور کل بگوییم در جامعه

دیشب زنی در آشپزخانه دستش را با کارد برید. زنی در قفس تنگ خانه، با چهره‌ای فروبرده در میان دست‌ها، احساس پوچی و ملال کرد. از فرط اندوه و تبعیض و نابرابری تمام روزهای زندگی‌اش را به آتش کشید.

دولت چراغ‌راهنمایی در سال ۲۰۲۳ بیش از هر زمان دیگری صادرات تسلیحات را تصویب خواهد کرد از کریم ناتور   مردم ممکن است در مورد ویژگی‌های عمومی دولت چراغ‌راهنمایی اختلاف‌نظر داشته باشند. بااین‌حال،

یکی از هزاران  بیماران دیابتی هستم. روزانه دو نوبت قرص” زیپمت” پنجاه‌هزار در صبح و شب همراه با یک نوع انسولین به نام “نوروپید”، که سه مرتبه قبل ازهر وعده غذایی باید تزریق

یک سال از اعتراضات روزهای ۲۴ و ۲۵ آبان ۱۴۰۱ مردم ایذه گذشت، گرچه این اعتراضات به‌ظاهر نتیجه‌ای نداشت و تا حدودی فروکش کرده است، اما این فروکش هرگز به معنای خاموشی و رکود نیست. چون‌که زمینه به

۲۵ آبان روزی که نه مردم ایذه آن را فراموش خواهند کرد و نه عوامل رژیم جمهوری اسلامیان را ازیاد خواهند برد. مردم خاطره رویداد نبرد اعتراضی خود را که پس از سال‌ها تحمل سرکوب وبی حقوقی رخداد فراموش