اکنون مدت‌هاست که تقابل میان دو خط مشی انقلابی و اپورتونیستی – رفرمیستی در جنبش کارگری ایران در عرصه‌های مختلف آشکارا بروز نموده است. این تقابل و رو در رویی آشکار بنا به سرشت و جوهر اساسا متفاوت

س– سئوال شده است، حداقل اصولی که فعالین کمونیست، می توانند برای پیشبرد مبارزه در جنبش دانشجوئی بر مبنای آنها متحد شوند وبه یک هسته منسجم شکل دهند، به نظر سازمان فدائیان (اقلیت) چیست؟ آیا