صدسال پیش در ۱۹۱۴ جنگ جهانی اول، میان قدرت‌های امپریالیست جهان آغاز گردید و بر تحلیل درخشان لنین از سرمایه‌داری مرحله سلطه انحصارات و صدور سرمایه، خصوصیات مشخصه امپریالیسم و توسل دولت‌های

طبقه کارگر ایران از تشکل‌های مستقل و طبقاتی خود محروم است. جنبش کارگری و کارگران ایران به‌رغم آن‌که در یک دهه گذشته گام‌های مهمی در جهت تشکل‌یابی خود برداشته‌اند، اما از ناحیه همین محرومیت،

طبقه کارگر ایران در شرایط اقتصادی و معیشتی به‌غایت دشواری به‌سر می‌برد. فشارهای اقتصادی بر دوش کارگران، سال به سال افزایش یافته است. به‌رغم تشدید فشار کار و استثمار و به‌رغم تولید انواع کالاها،

روز  ۲۲ مارس ۲۰۱۴، مادرید صحنه‌ی تظاهرات پرخروش مردم اسپانیا تحت عنوان “راهپیمایی برای کرامت ” بود، کرامتی که از استیصال بیکاری، از فرط گرسنگی و ترس بی خانمانی در نظام سرمایه داری پایمال می شود. 

یادداشت سیاسی- حسن روحانی در ۲۴ خرداد ۹۲ با یک سری وعده های انتخاباتی در راس دستگاه اجرایی جمهوری اسلامی قرار گرفت. بهبود شرایط معیشتی کارگران و نیز برخورداری کارگران از حق تشکل، از جمله وعده­های

بر سر هر چهارراه، در مترو و ایستگاه‌های مترو، در پیاده‌روها، در میان زباله‌ها، همه جا می‌بینی‌شان. گاهی نیز از دست سماجت‌شان عصبانی می‌شوی. اما به چهره‌شان که نگاه می‌کنی، درد در جان‌ات می‌پیچد.

یادداشت سیاسی- امپریالیسم مرحله‌ای از سرمایه‌داری‌ست که گندیدگی و تضاد مناسبات تولید سرمایه‌داری با پیشرفت جامعه بیش از پیش آشکار و تشدید می‌گردد. از همین روست که جهان شاهد بزرگ‌ترین و خونین‌ترین

دستمزدهای کارگری و نحوه افزایش یا عدم افزایش آن به یکی از موضوعات چالش‌برانگیز دولت روحانی تبدیل شده است. طبقه کارگر به حکم وضعیت اقتصادی و معیشتی خود، خواستار افزایش دستمزد به نحوی‌ست که بتواند

بار دیگر ۸ مارس (۱۷ اسفند)، روز جهانی زن در پیش است و زنان به رغم مبارزات طولانی، هم‌چنان در سراسر جهان با انواع نابرابری‌ها و تبعیضات روبرویند. ۸ مارس روزی‌ست برخاسته از خشم و اعتراض و مبارزه.

زنان در خیزش های عمومی و فراگیر در بهار عربی نقشی بسزا داشتند. آنان نه تنها خود در تظاهرات و اعتراضات عمومی شرکت می کردند، بلکه به سازماندهی آن می پرداختند. ۱۸ ژانویه ی ۲۰۱۱ بود که “اسما محفوظ”