هفته گذشته درگیری‌های فلوجه، واقع در استان انبار و در فاصله ۶۹ کیلومتری غرب بغداد، سرتیتر اخبار عراق خبرگزاری‌ها بود. این سومین درگیری بزرگ در این شهر، پس از حمله آمریکا و متحدین‌اش به عراق و

یادداشت سیاسی- اعتصابات سراسری کارگران پوشاک کامبوج که خواستارافزایش حداقل دستمزد بالاتر هستند، طی روزها و هفته های اخیر بزرگ‌ترین صنعت تولیدی این کشور را فلج کرد. کارگران بیش از ۱۲۰ کارخانه

یادداشت سیاسی- سوانح ناشی از کار از جمله وقایع ای است که به صورت مدام و مستمر جان کارگران ایران را تهدید می کند. اگرچه وقوع حوادث ناشی از کار، کم و بیش در اغلب کشورهای جهان رخ می دهد، اما وقوع

موضوع حداقل دستمزدهای کارگری در سال ۹۳، چند هفته‌ای‌ست که در رسانه‌ها و مطبوعات دولتی مطرح شده است. این رسانه‌ها از قول مقامات دولتی و اعضای تشکل‌های کارگری وابسته به حکومت، در حالی‌که به فاصله

یکی از وعده‌های انتخاباتی حسن روحانی آن بود که حقوق شهروندی را احیا و تدوین کند، آن را به صورت یک لایحه درآورده و به تصویب مجلس شورای اسلامی برساند.  طبق این وعده، روحانی در آذر ماه، هم‌زمان با

یادداشت سیاسی- حجم وسیع اخراج و زندانی کردن کارگران به دلیل اعتراضات کارگری و یا پیگیری خواست‌های طبقه کارگر ایران، ارتباطی تنگاتنگ با وضعیت اقتصادی و سیاسی جامعه، اعتلای کنونی جنبش طبقه‌ی کارگر

گسترشِ اعتراضات، تعدّد اعتصابات و اجتماعاتِ اعتراضی کارگری در همین دوره کوتاه بعد از کنفرانسِ۱۴ سازمان، بر صحت تحلیل سازمان ما در مورد تشدید بحران، ناتوانیِ رژیم در برآورده ساختن مطالباتِ

در آستانه شستمین سالگرد ۱۶ آذر، روز دانشجو قرار داریم.  ۱۶ آذر، که به پاس گرامی داشت خاطره سه دانشجوی مبارز پلی تکنیک تهران، احمد قندچی، شریعت رضوی و مصطفی بزرگ نیا به عنوان روز دانشجو نام گذاری

خشونت علیه زنان چیست؟ خشونت علیه زنان در چه اشکالی بر آن‌ها اعمال می‌شود؟ چرا میزان خشونت علیه زنان در ایران، آن‌هم در تمامی اشکال‌اش روندی فزاینده طی می‌کند؟ و سوال آخر آن که چگونه می‌توان با

با پایان ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد و جایگزینی حسن روحانی به جای وی، فضای سیاسی جامعه در دوره احمدی‌نژاد نیز کم و بیش دچار تغییر گشت و این خود، انتظاراتی را در سطح جامعه و در میان مردم دامن زده است.