با گذشت یک سال از جنبش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” و با وجود فروکش کردن خیزش و قیام و نبردهای خیابانی نیمه دوم سال قبل، مبارزات زنان اما کماکان به اشکال مختلف علیه جمهوری اسلامی ادامه

جنگ و ویرانی و کشتار و آوارگی از هر سو بر سر فلسطینیان ساکن غزه آوار شده است. جنگ ارتجاعی  وکشتار مردم فلسطین بدست دولت صهیونیستی اسرائیل با ورود سربازان این کشور به بیمارستان

اعتصاب و راه‌پیمایی کارگران مبارز گروه ملی فولاد اهواز بار دیگر نگاه همگان را به سمت مبارزات دلاورانه این کارگران که سابقه و جایگاه مهمی در کل مبارزات کارگری و جنبش طبقه کارگر ایران داشته‌اند و

۸۵ سال پیش در چنین روزهایی اعضای حزب نازی آلمان به منازل، مغازه‌ها و کنیسه‌های یهودیان در شهرهای گوناگون آلمان و اتریش حمله‌ور شدند. در جریان این حملات ۱۳۰۰ یهودی وحشیانه به قتل رسیدند و ۳۰ هزار

از سال ۱۹۹۹ که سازمان ملل روز ۲۵ نوامبر را به پاس مبارزات خواهران میرابل در دومینکن، به عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری کرد، هرساله در کشورهایی که به کنوانسیون منع خشونت علیه

یک‌ماه از آغاز جنگ ارتجاعی دولت صهیونیستی اسرائیل و گروه جنایتکار حماس گذشت، یک ماه خونین برای مردم ستم‌دیده‌ی فلسطین. ماه رنج‌ها و خاطرات تلخ فراموش نشدنی. تصور آن‌چه بر مردم غزه می‌گذرد بسیار

سلسله اعتراضات و تجمعات کارکنان رسمی نفت که از نخستین روزهای مهرماه شروع‌شده تاکنون که روز پایانی نیمه اول آبان است، به‌طور مستمر و پیگیر ادامه داشته است. اگر پیش‌ازاین رسم براین بود که فقط در یک

واکنش وحشیانه رژیم اشغالگراسرائیل به اقدام نظامی ماجراجویانه گروه اسلام‌گرای حماس موسوم به “طوفان الاقصی” تبدیل به فاجعه‌ای بزرگ برای مردم غزه و جنبش مردم فلسطین شده است. اقدامات

جنبش انقلابی که در شهریور ۱۴۰۱ با پیشتازی زنان و در پی قتل دولتی مهسا امینی آغاز شد، تنها به روسری سوزان، برداشتن حجاب اجباری و تغییر چهره خیابان‌ها و شهرهای ایران منجر نگشت بلکه نقش برجسته جنبش

بعد از فروکش امواج بلند مبارزه و جنبش انقلابی سال ۱۴۰۱ اعمال قهر و سرکوب و خشونت و تبعیض جنسیتی علیه زنان، در اشکال گوناگون ادامه یافته و بیش‌ازپیش تشدید شده است. محدودیت‌ها، محرومیت‌ها و انواع