با گذشت ۵۰ روز از ۷ اکتبر، روزی که حماس گروه اسلام‌گرای فلسطینی حاکم بر غزه با گذر از مناطق مرزی جنوب اسرائیل با کشتن ۱۲۰۰ نظامی و غیرنظامی اسرائیلی و به اسارت گرفتن دست‌کم ۲۳۷ نفر ، بهانه‌ای به دست رژیم نژادپرست و بی‌رحم اسرائیل داد که وحشیانه‌ترین کشتار مردم غزه را در دستور کار قرار دهد، گذشت.
در این فاصله بیش از ۱۴ هزار فلسطینی جان خود را از دست دادند، که تعداد زیادی از آن‌ها زن و کودک‌اند. رئیس صندوق جهانی کودکان، یونیسف، در سخنرانی اخیر خود در شورای امنیت سازمان ملل متحد گفت: “۵۳۰۰ کودک از هفتم اکتبر تاکنون در حملات اسرائيل به غزه کشته‌شده‌اند. ۴۰ درصد کل تلفات از کودکان بوده و این بی‌سابقه است.” حدود چهار هزار تن از کشته‌ها نیز زن هستند. همچنین اعلام‌شده است، بیش از ۳۵ هزار نفر زخمی و هزاران تن نیز مفقودشده‌اند.
۴۶ هزار واحد مسکونی به‌کلی و ۲۳۴ هزار واحد دیگر به‌صورت جزئی تخریب‌شده و بیش از ۶۰ درصد منازل مسکونی آسیب‌دیده‌اند.
با توجه به خسارات سنگینی که تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به غزه به بار آورده ، تا این لحظه هزینه بازسازی غزه حدود ۵۰ میلیارد دلار تخمین زده‌شده است.
در این فاصله مردم ستمدیده غزه حتی از غذا، آب، سوخت و دارو نیز محروم شدند. ۷/ ۱ میلیون از ۳ / ۲ میلیون نفر ساکنان این منطقه آواره شده‌اند. مدارس و بیمارستان‌ها نیز از بمباران مصون نماندند. اکنون تنها ۱۰ بیمارستان از ۳۶ بیمارستان در غزه فعال هستند. آب و برق و سوخت قطع شد و ۲۰۵ نفر از کارکنان بهداشتی نیز جان خود را از دست دادند. ۶۴ روزنامه‌نگار کشته شدند.همچنین بر طبق گزارش‌های مؤسسات وابسته به سازمان ملل بیش از ۱۰۰ کارمند این سازمان جان خود را ازدست‌داده‌اند.
اما تلفات اسرائیل در این مدت چه بوده است؟ دولت اسرائیل اعلام کرد که در حملات روز ۷ اکتبر در اسرائیل ۱۲۰۰ اسرائیلی ازجمله بیش از ۳۱۰ سرباز کشته و ۵۱۳۲ نفر زخمی شدند.
به گزارش خبرگزاری فارس،” سازمان بیمه رژیم، دوشنبه (روز ۴۵) در گزارشی اعلام کرد، کشته‌های نظامی و غیرنظامی ۱۱۴۷ نفر است. به این شکل که ۷۵۹ نفر غیرنظامی و ۳۲۰ نفر نظامی در روز اول عملیات طوفان الاقصی (۷ اکتبر – ۱۵ مهر) کشته‌شده‌اند و ۷۰ نظامی هم از زمان آغاز حمله زمینی.”
ارتش اسرائیل دو روز قبل از آتش‌بس اعلام کرد: از ۷اکتبر تاکنون ۳۸۰ سرباز اسرائیلی کشته‌شده‌اند که ۵۹ نفر از آن‌ها در درگیری‌های غزه و ۶ نفر در مرز لبنان کشته شدند. تعداد سربازان کشته‌شده اسرائیلی در درگیری نوار غزه تا روز اعلام آتش‌بس به ۶۸ نفر رسید.
یورش افسارگسیخته نظامی اسرائیل به غزه و تلفات سنگین مردم بی‌دفاع، به‌رغم حمایت دولت آمریکا و قدرت‌های اروپائی با توجیه دفاع از خود اسرائیل، از همان آغاز واکنش افکار عمومی جهان را برانگیخت. با افزایش کشتار مردم غزه زیر بمباران‌های مداوم و ویرانی‌های گسترده، اعتراضات جهانی علیه اسرائیل برای توقف جنگ گسترش یافت. در درون خود اسرائیل نیز مخالفت با ادامه جنگ به‌ویژه از سوی خانواده‌های اسرای اسرائیلی که با به راه انداختن کمپین «آن‌ها را به خانه بیاورید» خواستار آزادی فوری گروگان‌ها شدند و بالاخره فشار سازمان‌های بین‌المللی و اکثریت بزرگ دولت‌های جهان، سرانجام رژیم اسرائیل را واداشت که وقفه در جنگ را بپذیرد و با وساطت برخی دولت‌ها و مذاکرات پشت پرده، تعدادی از اسرای دو طرف نیز مبادله شوند. بنابراین از روز جمعه ۲۴ نوامبر( ۴ آذر) توقف چهارروزه در جنگ به مرحله اجرا درآمد.
مفاد این توافق، توقف پرواز هواپیماهای اسرائیلی به‌طور کامل در جنوب نوار غزه، توقف پرواز هواپیماهای اسرائیلی در شهر غزه و شمال نوار غزه به مدت ۶ ساعت در روز از ساعت ۱۰ صبح تا ۴ عصر، ورود روزانه ۲۰۰ کامیون حامل کمک‌های پزشکی، آب و غذا و ۴ کامیون گاز مایع سوخت و بالاخره آزادی ۵۰ اسیر اسرائیلی و در ازای آزادی هر اسرائیلی ، ۳ زن و کودک فلسطینی اسیر در زندان‌های اسرائیل، اعلام شد.
این توافق به مرحله اجرا گذاشته‌شده است. علاوه بر آزادی گروگان‌های اسرائیلی، حماس هم‌زمان ۱۱ کارگر تایلندی و یک فیلیپینی را نیز که در میان اسرا بودند، آزاد کرد.
دولت اسرائیل می‌گوید ۲۳۷ نظامی و غیرنظامی در جریان حملات ۷ اکتبر، توسط حماس اسیرشده‌اند. بر اساس برآورد اسرائيلی‌ها تعداد کل زنان و کودکان گروگان گرفته‌شده توسط حماس، کمتر از ۸۰ نفر است که ۳۳ نفر آن‌ها کودک‌اند. تعدادی از شهروندان کشورهای دیگر هم جزء گروگان‌ها هستند.
این در حالی است که هم‌اکنون هزاران فلسطینی که اغلب آن‌ها هیچ وابستگی به گروه‌های اسلام‌گرا ندارند، صرفاً به خاطر شرکت در تظاهرات و پرتاب سنگ به‌سوی نظامیان ارتش اشغالگر اسرائیل به سال‌ها حبس محکوم‌شده و اسیر دولت اسرائیل‌اند.
گزارش‌های خبرگزاری‌ها از تعداد فلسطینیان زندانی حاکی است که قبل از ۷ اکتبر، حدود ۵ هزار و ۲۰۰ فلسطینی در زندان‌های اسرائیل اسیر بودند. از آن زمان تا به امروز حداقل ۳ هزار فلسطینی دیگر نیز دستگیرشده‌اند.
به گفته گروه‌های حقوق بشری، حداقل ۱۴۵ نفر از این زندانیان کودک و ۹۵ نفر زن هستند.
ارتش اسرائیل اما می‌گوید از زمان شروع جنگ اخیر بیش از هزار و ۸۵۰ فلسطینی را در کرانه غربی به ظن همکاری با حماس بازداشت کرده است. بنابراین آزادی تعدادی از فلسطینی‌های اسیر در زندان‌های اسرائیل رقمی بسیار ناچیز است. آتش‌بس موقت تا جایی که به اهداف رژیم اسرائیل مربوط می‌شود، به‌هیچ‌وجه از زاویه کاستن از رنج و عذاب مردم غزه صورت نگرفته است.
همان‌گونه که گفته شد، کابینه نتانیاهو زیر فشار سیاسی داخلی و بین‌المللی قرار دارد. مردم اسرائیل نتانیاهو و کابینه‌اش را به علت ناتوانی در پیش‌بینی حمله حماس مقصر کشته و اسیر شدن اسرائیلیان می‌دانند و خانواده‌های اسرا خواهان آزادی فوری آن‌ها هستند. در همین حال وحشی‌گری نظامی اسرائیل در غزه، افکار عمومی جهانی را شدیداً علیه اسرائیل و جنایات آن برانگیخته است. بنابراین دولت اسرائیل با این آتش‌بس موقت می‌کوشد از درجه این فشارهای سیاسی بکاهد. علاوه بر این، آتش‌بس موقت نفع دیگری هم برای اسرائیل دارد. به ارتش اسرائیل فرصت استراحت برای حملات بعدی و تأمین سلاح و مهمات ازدست‌رفته را برای ادامه جنگ و گسترش آن به جنوب غزه می‌دهد.
ارتش اسرائیل هنوز تمام شمال غزه را اشغال نکرده است. روز سه‌شنبه هفته گذشته بود که جبالیه و بیمارستان اندونزی را که در نزدیکی آن قرار دارد، محاصره کرد.
علاوه بر این، ارتش اسرائیل خود را برای حمله به جنوب غزه آماده می‌کند و هم‌اکنون به‌ویژه روی شهر خان یونس متمرکزشده است. خلاصه این‌که وقفه در جنگ، فرصت سازمان‌دهی برای حملات بیشتر را نیز به ارتش اسرائیل می‌دهد.
البته حماس هم سعی می‌کند از این آتش‌بس به نفع خود برای درگیری‌های آتی استفاده کند، گرچه چشم‌اندازی برای مقاومتی درازمدت را ندارد.
اما بعد چه؟ دوشنبه این هفته، آخرین روز آتش‌بس موقت است. نتانیاهو اعلام کرده است که مایل است این آتش‌بس را بیشتر از دوره چهارروزه تمدید کند، به شرطی که به ازای آزادی هر ۱۰ گروگان دیگر توسط حماس ، یک روز به آتش‌بس اضافه خواهد کرد! عجب معامله‌ای!
درهرحال، این احتمال منتفی نیست که وقفه‌های دیگری برای آزادی اسرای اسرائیلی و مبادله آن‌ها با تعدادی از زندانیان فلسطینی شکل بگیرد، اما آلام مردم غزه پایان نخواهد یافت. نه صرفاً از زاویه فجایعی که تاکنون با آن مواجه بوده‌اند، بلکه به‌این‌علت که رژیم اسرائیل در نظر دارد به بهانه نابودی حماس، غزه را کاملاً به اشغال خود درآورد و این یعنی ادامه جنگ.
این را سران دولت اسرائیل پنهان نکرده‌اند. نتانیاهو اعلام کرده است “که توقف درگیری‌ها، موقتی است. این توافقات به معنای پایان جنگ در غزه نخواهد بود و ارتش این کشور به جنگ پایان نمی‌دهد. اسرائیل، سربازان، تانک‌ها، خودروهای زرهی و سایر زیرساخت‌های نظامی خود را از غزه خارج نخواهد کرد. جنگ ادامه خواهد داشت تا زمانی که ما به تمام اهداف خود که نابودی حماس و بازپس‌گیری همه گروگان‌هایمان است، دست‌یابیم. در روز بعد از جنگ، تضمین خواهد شد که هیچ عنصری که از تروریسم حمایت می‌کند، بر غزه حکومت نخواهد کرد.” اما ادامه جنگ یعنی بمباران روزمره غزه، مرگ تعداد دیگری از غیرنظامیان، نابودی مساکن آن‌ها، نابودی باقی‌مانده زیرساخت‌ها و امکانات عمومی مردم، افزوده شدن بر تعداد آوارگان، محروم شدن بیشتر مردم از غذا، آب، سوخت، امکانات در مانی.
نتان یاهو که زمانی سلطه حماس بر غزه را برگ برنده اسرائیل در ایجاد شکاف در جنبش فلسطین و تضمینی بر امنیت و
تداوم اشغالگری اسرائیل می‌دانست، اکنون با جنگ‌افروزی و کشتار مردم غزه، ادعای نابودی حماس را دارد.
حماس اما با وحشی‌گری که در جریان حمله ۷ اکتبر با کشتن و به اسارت گرفتن غیرنظامیان، ازجمله زنان و کودکان اسرائیلی به راه انداخت و بهانه به دست صهیونیست‌های نژادپرست برای حمله وحشیانه به غزه داد، ازنظر سیاسی کاملاً شکست خورد و ازنظر نظامی نیز هم‌اکنون شکست‌خورده است، اما نابودی امثال حماس و جهاد، حتی با اشغال تمام غزه، مادام که سیاست نژادپرستانه و اشغالگرانه ادامه دارد، محال است. این گروه‌ها ولو ضعیف با حمایت رژیم‌هایی از قماش جمهوری اسلامی می‌توانند با تغییر تاکتیک به حیات خود ادامه دهند. هدف اصلی نتانیاهو و کابینه نژادپرست او اما چیز دیگری است.اشغال غزه و آواره کردن تمام مردم آن. اسرائیل می‌خواهد با غزه اشغال‌شده چه کند؟ چگونه ” تضمین خواهد شد که هیچ عنصری که از تروریسم حمایت می‌کند، بر غزه حکومت نخواهد کرد.” لابد آنچه در مخیله دارو دسته نتانیاهو و متحدانش می‌گذرد، استقرار یک حکومت‌نظامی اسرائیلی بر غزه ویران‌شده است. چراکه از دیدگاه کابینه نژادپرست اسرائیل، همه گروه‌های فلسطینی، حتی جناح فتح هم تروریست‌اند. اما این خیال‌بافی امثال نتانیاهوست که می‌پندارند، جنگ غزه و اشغال آن ” آخرین جنگ برای پایان دادن به همه جنگ‌ها”است.
خیر این ” آخرین جنگ برای پایان دادن به همه جنگ‌ها” یعنی ختم مسئله فلسطین نخواهد بود. برخلاف تخیلات نژادپرستان اسرائیلی، ملت فلسطین به گواه مقاومت و مبارزه خود در طول چندین دهه گذشته، نابودشدنی نیست. علاوه بر این، تمام تحولات اخیر در جنگ غزه بیش از هر زمان دیگر ماهیت دولت اسرائیل را در مقیاس جهانی به‌عنوان رژیمی اشغالگر، نژادپرست و بی‌رحم برملا کرد و امروز فراتر از هر زمان دیگر این مسئله روشن‌شده است که تمام تلاش اسرائیل برای نابودی مردم فلسطین و ختم مسئله فلسطین و از این طریق تأمین امنیت اسرائیل، به شکست کامل انجامیده است. برای بخش بزرگی از مردم اسرائیل هم در جریان همین تحولات روشن شد که مادام مسئله فلسطین حل نشود، آرامش و امنیتی در کار نخواهد بود. تنها راهی که برای حل نزاع فلسطینی- اسرائیلی همچنان باقی است، پذیرش خواست مردم فلسطین برای تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی بر اساس مصوبه سال ۱۹۶۷ سازمان ملل است. تنها به رسمیت شناختن حق مردم فلسطین بر سرنوشت خویش است که می‌تواند بساط گروه‌های ارتجاعی اسلام‌گرا و حامیان آن‌ها از نمونه جمهوری اسلامی ایران نیز از جنبش مردم فلسطین برچیده شود.
متن کامل نشریه کار شماره ۱۰۴۶ در فرمت پی دی اف:
نظرات شما