همگام با بحران بی‌سابقه‌ی اقتصادی، بر دامنه و شدت اعتراضات کارگری افزوده شده است. روزی نیست که کارگران در جایی فریاد اعتراض علیه دولت و کارفرمایان سرندهند و علیه نظم سرمایه‌داری که شرایطی بدتر
لایحه “اصلاح قانون کار” که بنا به پیشنهاد وزیر کار و در جلسه۳۰ / ۷ / ۹۱هیئت وزیران به تصویب رسیده، در تاریخ ۹۱/۹/۱۴ برای تصویب تحویل مجلس داده شد. این لایحه فوق‌العاده ارتجاعی و ضد کارگری که در
یادداشت سیاسی- انفجار گاز متان و ریزش تونل در معدن یال شمالی در نزدیکی شهر طبس که در بامداد روز ٢٨ آذر ١٣٩١ رخ داد بار دیگر طبقه ی کارگر ایران را اندوهگین کرد. شاید با توجه به این که حوادث کاری
جنبش کارگری اروپا از سه دهه پیش بدین سو آماج یورش های همه جانبه ی سرمایه داری برضد دست آوردهایی بوده است که این جنبش با مبارزاتی طولانی و سخت در چندین دهه به چنگ آورد. علت های گوناگونی را می توان
در اوایل قرن بیستم بود که مردم ایران با روی‌آوری به انقلاب، برای رهایی سیاسی و تحقق خواست‌های آزادی‌خواهانه و دمکراتیک خود به پا خاستند و پیشگام جنبش‌های انقلابی و آزادی‌خواهانه ملت‌های منطقه‌ی
هر کس اين را می‌داند که دولت احمدی نژاد بيش از هر دولت ديگری دررژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی، اعم ازدولت خاتمی يا رفسنجانی، به سرمايه بين‌المللی خدمت نموده و بسی بهتر و بيشتر از آن‌ها برنامه‌های
چند ماه پس از سکوت نسبی در مورد شرکت‌های پيمانکاری و مصوبه هيئت وزيران پيرامون تبديل وضعيت کارگران پيمانی به کارگران قرارداد مستقيم، اين موضوع بارديگر به بحث روز کارگران و جنبش کارگری تبديل شده
یادداشت سیاسی- در روزهای گذشته، رسانه‌های حکومتی گزارشی به اصطلاح تحلیلی از وزارت اطلاعات انتشار دادند که چیزی نبود جز نشخوار حرف‌های خامنه‌ای که در روزهای اخیر هم‌چون مجنونی دوره گرد که قدرت
دومین نامه خطاب به وزیر کار جمهوری اسلامی برای افزایش دستمزدها، همراه با ده هزار امضا که در اول مهر ۹۱ به وزارت کار تحویل داده شد، ضمن آنکه انعکاس نسبتاً وسیعی در رسانه‌های رسمی داخل کشور پیدا
بحران ژرف نظام سرمایه داری بیش ازآنچه که طبقه سرمایه‌دار می‌پنداشت، طولانی شده است. نظریه پردازان و پاسداران این نظم اکنون پس از پنج سال رکود و نرخ‌های رشد منفی، بیش از پیش نگران اند و به هر دری
نظرات شما