نظام سرمایه‌داری حاکم بر ایران، با یکی از شدیدترین و عمیق‌ترین بحران‌های اقتصادی تاریخ حیات خویش روبرو شده است. این بحران، که در اساس زائیده تضادهای لاینحل شیوۀ تولید سرمایه‌داری‌ست، در طی چند

شماره ۵۵۷ – سال سی و یکم – نیمه دوم شهریور ۸۸ دوران جدیدی که با پایان انتخابات ریاست جمهوری، در زندگی سیاسی توده‌های مردم آغاز شد، وارد سومین ماه خود گردید. جنبش توده‌ای و اعتراضات وسیع مردم

شماره ۵۵۴ – سال سی و یکم – نیمه اول مرداد ۸۸ دوران جدیدی در زندگی سیاسی و مبارزاتی توده‌های مردم آغاز شده است. انفجار خشم و نارضایتی تراکم یافته‌ی توده‌های مردمی که ۳۰ سال، تحت شدیدترین فشارهای

ه بهانه ی برگزاری مراسم اول ماه مه در پارک لاله تهران شماره ۵۵۱- سال سی و یکم – نیمه دوم خرداد ۸۸ * مقدمه: نزديک به چهل روز از برگزاری مراسم اول ماه مه، در روز جمعه يازده ارديبهشت ۸۸ در پارک لاله

گفتگوی نشریه کار با حسین مقدم فعال سیاسی و فعال جنبش کارگری ایران شماره ۵۵۰- سال سی و یکم – نیمه اول خرداد ۸۸ متن زیر گفتگوی نوشتاری نشریه کار حسین مقدم فعال سیاسی و فعال جنبش کارگری ایران،

شماره ۵۴۹- سال سی و یکم – نیمه دوم اردیبهشت ۸۸ جنبش کارگری ایران، جنبشی پیشتاز علیه نظم موجود، روند رشد و تکامل خود را در جریان هر حرکت و رویداد، آشکارا نشان می‌دهد. اول ماه مه امسال را از جهات

شماره ۵۴۹- سال سی و یکم – نیمه دوم اردیبهشت ۸۸ مطالبات کارگری در سال ۸۷ بدیهی‌ست که مجموعه مطالبات کارگری در سال ۸۷، نمی‌توانست بطور کلی بی ارتباط با تعرضات وحشتناک و فزایندۀ طبقه سرمایه‌دار و

پديدۀ کودکان کار و خيابانی، يکی از نشانه های بارزی‌ست که چهرۀ پليد و ماهيتِ ضد انسانی و ستمگرانۀ نظام سرمايه‌داری را به‌خوبی به نمايش می‌گذارد. مناسبات سرمايه‌داری، با انباشت سرمايه و تمرکز ثروت

عدم پرداخت به موقع دستمزدها، چندین سال است که به یکی از مشکلات اصلی و مهم بخش‌های زیادی از کارگران تبدیل شده است. سرمایه‌داران دستمزد کارگران را به موقع نمی‌پردازند و در عین حال با حربه‌ی توقف و

دو اعتصاب بزرگ نزدیک به ۵۰۰۰ کارگر در ۱۲۰ کوره و کارخانه آجرپزی، با خواست افزایش دستمزد که روی‌هم ۵۰ روز به طول انجامید، در زمره‌ی مهم‌ترین حرکت‌های اعتراضی کارگران در یک ماه‌ و‌ نیم اخیر است.