طبقه کارگر ایران امسال در شرایطی به استقبال اول ماه مه روز جهانی کارگر شتافت که موج خروشانی از اعتراضات و اعتصابات کارگری را پشت سر داشت . اعتراضات و اعتصابات گسترش یابنده‌ای که به‌رغم تشدید فشار

یادداشت سیاسی- سیاست و روش جمهوری اسلامی در برخورد با روز جهانی کارگرعموماً بر این پایه استوار بوده که در عین منع و سرکوب خشن هرگونه مراسم مستقل اول ماه مه، خانه کارگر را برای اجرای یک رشته

یادداشت سیاسی- روز یکشنبه ۱۹ آوریل ۲۰۱۵ قایقی حامل پناهجویان در آب‌های مدیترانه فرو رفت و بیش از ۸۰۰ نفر از سرنشینان این قایق‌غرق شدند. همان روز دولت ایتالیا اعلام کرد از چند قایق دیگر حامل

اول ماه مه،  روز جهانی کارگر از راه می‌رسد. اول ماه مه قبل از هرچیز روز اعتراض خیابانی طبقه کارگر علیه نظم موجود است. روزی‌ست که کارگران در سراسر جهان با راه‌پیمایی و برگزاری میتینگ و تظاهرات

“روی بام‌ها تک‌تیراندازها مستقرند و در خیابان‌ها جنگ جریان دارد. کنترل شهر هر روز به دست یک نیروست، جاده‌ها بسته شده‌اند و آمبولانس‌ها مورد هدف قرار می‌گیرند.” “در سردخانه‌ها جای کافی برای اجساد

یادداشت سیاسی- آزمون استخدامی دستگاه‌های اجرایی که قرار است روز جمعه اول خردادماه برگزار شود، یک نمونه روشن از تفکیک و تبعیض جنسیتی در نظام جمهوری اسلامی‌ست، نظامی به معنای کامل کلمه زن‌ستیز،

فریاد “قرآن را سوزاند”، کافی بود تا اراذل و اوباش پیرامون مسجد با فریاد “زنده باد اسلام” فرخنده ۲۷ ساله را با چوب و سنگ و لگد بی‌رحمانه به قتل برسانند و حتا جسد بی‌جانش را به آتش کشند. این قتل

موضوع تعیین حداقل مزد ۹۴، گرچه این بار با مقدمه چینی‌ها و فریب‌کاری‌های بعضا متفاوتی همراه بود، اما همان روال سال‌های گذشته را طی کرد. خواست کارگران، به روال همیشگی نادیده گرفته شد و طبقه کارگر

یادداشت سیاسی- در بهمن ماه ۱۳۹۳، ولی الله نصر مدیر کل امور آسیب های اجتماعی سازمان بهزیستی جمهوری اسلامی در گفتگو با ایسنا اعلام کرد: برای اولین بار در کشور، برای زنان و دختران در معرض خشونت،

سال ۹۳، سال اعتصابات و اعتراضات پرشمار کارگری‌ست. از نخستین روزهای فروردین تا روزهای پایانی اسفند، کم‌تر روز و کم‌تر هفته‌ای است که کارگران دست به یک یا چند اعتراض و اعتصاب نزده باشند. گرچه سال