کارگری

دوربین های مداربسته برای کارگران گرسنه

 یادداشت سیاسی- در روزهای اخیر،اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران نیشکر هفت تپه، یکی از حرکت‌های برجسته ی کارگران بود که در میان اعتراضات کارگران بخش‌های مختلف، در راس اخبار کارگری قرار گرفت. صبح روز

دست از کار بکشیم وارد خیابان شویم

  اول ماه مه روز اتحاد و همبستگی کارگری، روز مبارزه و رزم مشترک کارگران علیه سرمایه‌داران، روز میتینگ و تظاهرات و اعتراضات خیابانی‌ست. طبقه کارگر ایران امسال نیز با شور و شوق فراوان و اعتقادی

طبقه کارگر و آزادی های سیاسی و حقوق دمکراتیک

توده های مردم ایران علی العموم و طبقه کارگر به طور اخص، تاکنون از فقدان آزادی های سیاسی و حقوق دمکراتیک در ایران صدمات بسیار جدی دیده اند. وجود اقشار و طبقات گوناگون در جامعه از یکطرف و میزان درک

اول ماه مه، نبض تپنده‌ی جنبش کارگری

“اگه فکر میکنین که با دار زدن ما می‌تونین جنبش کارگری رو پایمال بکنین، یعنی همان جنبشی که میلیون‌ها آدم لگدمال شده، میلیون‌ها آدم که از نداری و فقر رنج می‌برن، از اون توقع آزادی دارن – خب

سال ۹۵، سال اعتلاء جنبش طبقاتی کارگران

در سال ۹۵، یورش‌های طبقه سرمایه‌دار و دولت این طبقه علیه طبقه کارگر ادامه و گسترش یافت. یورش‌ها و تعرضات همه‌ جانبه‌ای که تمام جوانب زندگی کارگران را در نوردید و آسیب‌های جدی بر کارگران و جنبش

دستمزدها و مبارزه‌ای که باید آغاز شود

در اسفند ماه بود که با اجرای نمایشی کمدی – تراژیک، حداقل دستمزد ۹۳۰ هزار تومانی برای سال ۱۳۹۶ تعیین شد. بازیگران اصلی این نمایش موسوم به “رایزنی سه‌ جانبه”، یعنی اعضای “شورای

اتحاد عمل‌ها و جنبش مبارزه برای افزایش حداقل دستمزد به بالای خط فقر را تقویت کنیم

بار دیگر بازی تکراری حکومتی و شورای‌عالی کار آن برای تعیین حداقل دستمزد کارگران آغاز شده است. برای نگاه داشتن معیشت کارگری درحد گرسنگی دائمی و فلاکت‌بار و تعیین حداقل دستمزد ۹۶، به نحوی که طبقه