جنبش کارگری در سال ۹۶ وارد مراحل اعتلا یافته‌تری شد. همراه با رشد و گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری، طبقه حاکم نیز با وحشی‌گری بیشتری به اعمال قهر و سرکوب علیه کارگران پرداخت. احضار و بازداشت،

موج دیگری از احضار و بازداشت کارگران پیشرو و فعالان اعتصاب آغاز شده است. طبقه حاکم و رژیم سیاسی پاسدار منافع آن که از درون در حال گسیختگی و از هم‌پاشی‌ست، قهرو سرکوب علیه کارگران را تشدید کرده

عتراضات کارگری اهواز – درود بر کارگر- مرگ بر ستمگر،شعار امروز یک شنبه بیستم اسفند نود و شش بیستمین روز از اعتراض خیابانی و اعتصاب کارگران گروه ملی فولاد اهواز است . این کارگران در تعدادی

بحران اقتصادی و تضادهای درون حکومتی تشدید شده است. ناتوانی رژیم در پاسخگویی و برخورد به معضلات جامعه، بر همگان آشکار شده به نحوی که از درون نظام حاکم نیز این نداها به گوش می‌رسد که رژیم جمهوری

“ما کارگریم نون میخوایم- دوا و درمون میخوایم”. دوازده روز از اعتصاب و تجمع هر روزه کارگران نورد لوله اهواز جلو استانداری میگذرد. -“ام الفساد اهواز، همین جاست، همین

نمایش فریب‌آمیز و تکراری به اصطلاح سه جانبه‌گرایی و تعیین حداقل دستمزد توسط شورای عالی کار، بار دیگر روی صحنه رفته است. بازیگران این نمایش  وتشکل‏های رسوائی که به نام کارگر دراین

اعتراضات و اعتصابات کارگری پیوسته در حال تعمیق و گسترش است. جنبش طبقاتی کارگران، با گام‌هایی استوار و پی‌گیر، در مسیر پیشرفت و اعتلاء به حرکت خود ادامه داده و به چنان مرحله‌ای از رشد رسیده است که

غروب روز دوشنبه بیست و پنجم دی‌ماه “اسماعیل بخشی” پس از سخنرانی در جمع کارگران هفت‌تپه عازم محل زندگی خود در دزفول بود که مورد حمله وحشیانه افراد نقابدار مسلح به سلاح‌های سرد و گرم

خیزش‌های توده‌ای اخیر در شهرهای مختلف کشور، یکبار دیگر نشان داد که با تشدید تضاد‌های طبقاتی و در شرایطی که کارد به استخوان مردم رسیده و جامعه آبستن رویدادهای زیروروکننده است، توده‌های زحمتکش و

از لحظه واگذاری مجتمع کشت‌ و صنعت نیشکر هفت‌تپه به بخش خصوصی تاکنون، کارگران این شرکت یک لحظه آرام و قرار نداشته و پیوسته درحال اعتراض بوده‌اند. غیراز اعتصابات بزرگ کارگران در مقطع واگذاری (اسفند