جنبش‌های اجتماعی

اجلاس ریاض، اهداف و چشم انداز آن

روز سه شنبه ۱۷ آذر (۸ دسامبر) بیش از ۱۰۰ تن از نمایندگان گروهای مخالف بشار اسد در اجلاس ریاض حضور به هم رساندند. در این نشست سه روزه که به دعوت عربستان سعودی برگزار شد، نمایندگان بیست گروه سیاسی

شصت و دو سال پس از ۱۶ آذر سال ۳۲

شصت ودومین سالگرد ۱۶ آذر، روز دانشجو را در شرایطی گرامی میداریم که دانشگاهها در سکوتی مرگبار فرو رفتهاند. امروز نمیتوان حتا از وجود یک جنبش اعتراضی دانشجویی با ماهیت لیبرالی و غیر رادیکال سخن

پاسخ به خشونت و تبعیض علیه زنان، مبارزه است

۱۳۳میلیون دختر و زن در ۲۹ کشور آفریقایی و خاورمیانه ختنه یا ناقص‌سازی جنسی شده‌اند. عملی که پیامدهایی چون خونریزی درازمدت، ابتلا به عفونت (از جمله اچ آی وی)، مشکلات حین زایمان، ناباروری و مرگ به

زنان و پتانسیل عظیم مبارزاتی آنان

هنوز طنین فریادهای‌شان از در و دیوار شهر محو نشده بود که اولین یورش علیه آنان شکل گرفت. چند روزی از قیام ۲۲ بهمن نگذشته بود. از زمانی که  صدها هزار زن همگام با جنبش سراسری ضددیکتاتوری و

زنانی که برای تحکیم استبداد و اسارت زن تلاش می‌کنند

رژیم ارتجاعی حاکم بر ایران، برای رونق بخشیدن به خیمه‌شب‌بازی انتخاباتی جدید خود، از هم‌اکنون شیپورچی‌های تبلیغاتی‌اش را به صحنه فرستاده است. گروهی از زنان وابسته به جناح‌های هیئت حاکمه که معمولاً

پراتیک مبارزاتی طبقه کارگر و تشکل سرتاسری کارگری

جنبش طبقاتی کارگران ایران طی دو سال اخیر وارد مراحل رشد یافته‌تری شده است. درحالی‌که جنبش کارگری از این آمادگی برخوردار است تا گام‌های بلندتر و بزرگ‌تری را در مسیر تکاملی خود بردارد، اما هم‌چنان

عزم راسخ فلسطینی‌ها برای تشکیل کشورمستقل

“موتاز ابراهیم زواره” جوان ۲۷ ساله فلسطینی از ساکنین کمپ پناهندگی “دهیشه” واقع در بیت‌لحم در تظاهرات ۱۳ اکتبر با گلوله نیروهای اسرائیلی به قتل رسید. خانواده ابراهیم از اهالی روستای “دیرآبان” در

تجاوز به زنان در جمهوری اسلامی

خبر هولناک تجاوز جمعی به دختران در قزوین، پس از مدتها سکوت، اوایل آبان ماه جاری، سرانجام به رسانهها کشیده شد. طبق گزارشهای موجود، این اولین بار نبود که مجرمان این پرونده دست به این خشونت وحشیانه

ارعاب‌‌گرانی که مرعوب طبقه کارگرند

کشته شدن شاهرخ زمانی در ۲۲ شهریور به دست رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی در زندان رجائی شهر، رویدادی منفک و بی‌ارتباط با آن‌چه که در جنبش کارگری و در کل جامعه می‌گذرد، نبوده و نیست. رژیم سرمایه‌داری