اعتصاب سراسری باشکوه کارگران پیمانی و پروژه‌ای صنعت نفت و گاز و پتروشیمی وارد چهارمین هفته خود شده است.این اعتصاب علی‌رغم مشکلات ناشی از تعدد و پراکندگی مراکز نفت و گاز و تلاش‌های آشکار برای به

از پیش روشن بود که توافق دولت آمریکا با طالبان و کنار گذاشتن دولت حاکم در افغانستان از این مذاکرات، نتیجه‌ای جز تقویت طالبان و در نتیجه تشدید جنگ داخلی که غیرنظامیان قربانیان اصلی آن هستند،

اعتصاب فراگیر و سراسری کارگران پیمانی و پروژه‌ای نفت که فراخوان آن ۳۰ خرداد انتشار یافت، امروز یکشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۰  وارد بیست و یکمین روز خود شده است. این اعتصاب بزرگ و  کم‌نظیر، به‌رغم تهدیدات و

اعتصاب فراگیر کارگران پیمانی و پروژه‌ای که از آخرین روزهای خرداد آغازشده تا به امروز یکشنبه ۱۳ تیر ادامه یافته و وارد سومین هفته خود می‌شود. این اعتصاب فراگیر و کم‌نظیر زحمتکش‌ترین بخش کارگران

در این گزارش  سعی شده در مورد نیروهای قراردادی نفت ، نیروهای رسمی و همین‌طور پیمانکاری  و در کل از مجموعه نفت یک آمار دقیق‌تری داشته باشیم. طبق آخرین آمار به‌دست‌آمده، چهل هزار نیروی رسمی در

کارگران پروژه‌ای نفت، گاز و پتروشیمی‌ها سال‌هاست که در شرایط غیرانسانی و بشدت استثمارگرانه توسط کارفرمایان و پیمانکاری‌ها به کار گرفته می‌شوند. شرایطی که بی‌شباهت با بردگی نیست. دستمزدهای بسیار

بار دیگر بانگ رسای اعتراض کارگران نفت در همه‌جا پیچید. پرچم اعتصاب گسترده و فراگیر با دست توانای کارگر نفت به اهتزاز درآمد. موج‌بلند اعتصاب، جامعه را که درگیر تلاطمات سیاسی است تکان داد.

وضعیت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه و کارگران این شرکت، وارد مرحله بسیار حساسی شده است. بعد از اعلام خلع‌ید از مالک خصوصی این شرکت، کارشکنی‌ها و مشکل‌تراشی‌های گوناگونی در شرکت آغازشده و انواع فشارها

روز چهارشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۰، هزاران تن از کارگران و کارمندان رسمی وزارت نفت در تهران و چند شهر و منطقه دیگر ازجمله، ماهشهر، گچساران، آبادان، عسلویه، اهواز، فلات قاره بهرگان ، منطقه عملیاتی لاوان،

اعتراضات و اعتصابات کارگری همچنان درحال افزایش است. افزون بر شرایط سیاسی جامعه، اوضاع به‌غایت وخامت بار اقتصادی، گرانی‌های روزافزون و تنگناها و فشارهای طاقت‌فرسای معیشتی، توده‌های کارگر را