طبقه کارگر ایران چندین سال است که با مشکلات شناخته شده ای روبرو بوده  است. اغلب مطالباتش بدون پاسخ مانده وهمچنان روی هم انباشته می شوند. ورشکستگی کارخانجا ت، صنایع و تعطیلی مراکز کارگری مشکلی بود

با مشعل بزرگی که در معادن زغال‌سنگ کرمان روشن شد و اعتصاب و اعتراض خیابانی ۳۵۰۰ کارگر معدن، جنبش کارگری به جلوصحنه رانده‌شده است. اعتصاب همزمان و متحدانه‌ی کارگران معادن زغال‌سنگ زرند و کوهبنان و

در این روزها و در آستانه اول ماه مه روز جهانی کارگر، کارگران در ایران هم‌چنان با سلاح اعتصاب و یا نمایش خیابانی در جنگ و گریز با نظم حاکم و سلطه نظام سرمایه‌داری هستند. هر چند که این نمایش‌ها و

چهارشنبه ۲۷ فروردین ده درصد از سهام هلدینگ “شستا” از سوی دولت در بورس عرضه گردید. بنابر گزارش‌های منتشره از سوی رسانه‌های دولتی در همین روز ده درصد از سهام هلدینگ “شستا”

چهارشنبه ۲۰ فروردین نهاد دولتی “شورای عالی کار” حداقل دستمزد کارگران در سال جاری را با ۲۱ درصد افزایش مبلغ یک میلیون و ۸۳۵ هزار تومان تعیین کرد. هم‌چنین میزان افزایش دستمزد کارگرانی

جلسات شورای عالی کار در روز‌های ۲۶، ۲۸ ، و ۲۹ اسفند ۹۸ برای تعیین حداقل دستمزد سال ۹۹ بدون نتیجه پایان یافت.افزایش حداقل مزد، پادرهوا و معلق ماند. گروه کارفرمائی در شورای عالی کار، با دستاویز

جنبش کارگری در سال ۹۸ اگرچه با روی‌دادهای جدیدی چه در محدوده‌ی این جنبش و چه در سطح کل جامعه روبرو شد اما در کلیت خود، ادامه جنبش کارگری در سال ۹۷ بود. اعتراضات پرشمار کارگری به‌طور عمده در شکل

با گسترش کرونا و افزایش جان‌باختگان و بیماران در ایران، جمهوری اسلامی مجبور شد تصمیمات جدیدی – هر چند دیر، بسیار ناقص و همراه با اشکالات اساسی – در راستای قرنطینه کردن شهرها اتخاذ کرده و

جلسات شورای عالی کار برای تعیین حداقل دستمزد کارگران پس از بارها تعویق به بهانه‌ی ویروس کرونا قرار است روز دوشنبه ۲۶ اسفند برگزار شود. فارغ از آن‌که این‌بار جلسه تشکیل بشود یا نه، و یا این‌که در

بحران ویروس کرونا روز به روز گسترده تر شده و شمار مبتلایان به بیماری کرونا و همچنین شمار فوت شدگان پیوسته در حال افزایش است. در آمارهای رسمی عنوان شده تنها در ظرف ۲۴ ساعت، هزار نفر بر تعداد