رژیم جمهوری اسلامی بنابه ماهیت طبقاتی وخصلت مذهبی‏اش حقوق زنان را به شدید ترین شکل ممکن نقض و پایمال نموده است. تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، زنان ایران درمعرض شدیدترین تبعیض جنسیتی، ستم و فشار قرار

نظام اقتصادی و سیاسی حاکم بر ایران، بنیاداش بر مبنای تبعیض شکل گرفته است.این نظام با خصلت دینی و استبدادی اش، نابرابری را در تمام عرصه های سیاسی و اجتماعی نهادینه کرده است. جمهوری اسلامی ایران از

از همان آغاز به قدرت رسیدن خمینی و برقراری حکومت اسلامی، مساله نابرابری زن و مرد به یکی از عرصه‌های تقابل توده‌ها و حاکمیت تبدیل شد. زنان بی‌شک از جمله قربانیان بزرگ حکومت اسلامی بوده و هستند.

این واقعیتی‌ست بر همگان آشکار که در نظام اقتصادی – اجتماعی و سیاسی حاکم بر ایران، زنان با بی‌رحمانه‌ترین تبعیض و نابرابری روبرو هستند. با این وجود، تمام آن‌ها به یکسان با فشارها و عواقب ناشی از

خبر کوتاه بود. پرستار جوانی که به دلیل بدحجابی از بیمارستان امام حسین در تهران اخراج شده بود، پس از تلاش‌های بی‌نتیجه برای بازگشت به کار، با قرص برنج خودکشی کرد و تلاش همکاران سابق او در

در سراسر دورانی که جمهوری اسلامی بر ایران حاکم است، مبارزه‌ی زنان به اشکال مختلف علیه تبعیض و ستم‌گری و برای کسب حقوق برابر با مردان، ادامه یافته است. اشکالی که این مبارزه نیز به خود گرفته،

اگر چه هیچ رفیق “زنی” در نبرد سیاهکل مشارکت نداشت، اما ما زنانی داریم که به آنان “زنانِ سیاهکل” می‌گوییم. “زنانِ سیاهکل“، اولین زنانی نیستند که در تاریخ ایران سلاح بر دوش گرفتند. زینب پاشا پیش از

٢۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری شده است.  این روز به مناسبت قتل سه خواهر مبارزاهل جمهوری دومینیکن در حوزه دریای کارائیب که بر علیه رافائل تورخیلو دیکتاتور وقت این کشور

رویدادهای سیاسی سال گذشته تجارب گرانبهایی برای توده‌های مردم ایران به همراه داشت. در پرتو این تجارب، صحت و سقم مواضع و خط‌مشی‌ سیاسی جریانات مختلف شفاف‌تر از گذشته نشان داده شد و پراتیک مبارزه

زن بودن جرم است و مجازات‌اش سنگین. باور نمی‌کنید به سکینه محمدی آشتیانی بنگرید. باور نمی‌کنید به بسیار زنانی که در جمهوری اسلامی سنگسار، اعدام و یا به زندان افکنده شدند بنگرید. باز باور