همزمان با برگزاری اجلاس سالانه‌ی سازمان جهانی کار در ژنو، امسال نیز در تاریخ ۶ ژوئن اکسیونی اعتراضی با حضور ده‌ها نفر از فعالان سیاسی و کارگری، نمایندگان اتحادیه‌ها و نیز تعدادی از احزاب و سازمان‌ها در مقابل مقر این سازمان انجام شد. این اکسیون که به فراخوان و با تدارکات جمعی از فعالین کارگری تحت عنوان “کمیته سراسری برگزاری اکسیون اعتراضی در ژنو” صورت گرفت، حمایت‌های متعددی را از سوی اتحادیه‌های کارگری در سطح جهان و تشکلهای کارگری و صنفی در ایران به خود جلب کرد.
تعداد ۲۴ اتحادیه‌ی سراسری از کشورهای فرانسه، سوئد، سوئیس، دانمارک، ایتالیا و آلمان با صدور بیانیه، نامه، امضای حمایتی و برخی از آنان با حضور در محل برگزاری اکسیون و انجام سخنرانی، همبستگی خود را با مبارزات کارگران در ایران اعلام کرده و به افشای سیاست‌های ضد کارگری جمهوری اسلامی پرداختند. در حین برنامه، نمایندگان کارگری از کشورهای هند، پاکستان، مراکش، کوبا و گینه نیز به اکسیون پیوستند و سخنانی در حمایت از مبارزات کارگری در ایران اظهار کردند.
از ایران، تشکلهای مستقل کارگری و صنفی و فعالین کارگری در بیانیه‌های جمعی، جداگانه و پیام‌های فردی اعتراض شدید کارگران و زحمتکشان ایران را به سازمان جهانی کار برای به رسمیت شناختن سرکوبگران کارگران، تحت عنوان جعلی “نماینده‌ی کارگران” بیان کردند. همچنین طرح مطالبات وسیع کارگران، از جمله داشتن حق تشکل مستقل، اعتراض به سرکوب، دستگیری، پرونده‌سازی و جرم تراشی برای فعالین کارگری و صنفی و خواست آزادی فوری دستگیرشدگان از مواضع مشترک این بیانیه‌ها می‌باشند.
بسیاری از سازمان ها، احزاب و تشکل ها در داخل و خارج کشور بیانیه‌ها و پیام‌های خود را به کمیته‌ی برگزاری ارسال کردند.
در حین برنامه، علاوه بر سخنرانی‌های مختلف نمایندگان اتحادیه‌ها، بخش‌هایی از اطلاعیه‌های ارسالی خوانده شد و بخشی از پیام علی نجاتی نیز از بلندگو پخش گردید. برخی از اطلاعیه‌ها مانند اطلاعیه‌ی سندیکای شرکت واحد به زبان‌های فرانسوی و انگلیسی نیز ترجمه شده و در اختیار اتحادیه‌های خارجی قرار گرفت. این کمیته همچنین اطلاعیه‌ای در حمایت از اعتصاب سراسری کامیونداران و رانندگان کامیون ترجمه کرده و در اختیار اتحادیه‌های خارجی قرار داده بود. اتحادیه‌ی رانندگان حمل و نقل در سوئد، در همین رابطه با صدور اطلاعیه‌ای از این اعتصاب حمایت کرد. اکسیون با پخش سرود، شعار، خواندن اطلاعیه‌های احزاب و سازمان‌ها از جمله، شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست و کمیته خارج کشور سازمان فدائیان- اقلیت ادامه یافت و با پخش میکروفون آزاد و سرود انترناسیونال پایان گرفت.
بندهای قطعنامه‌ی کمیته‌ی برگزاری اکسیون ژنو شامل موارد زیر می‌باشد:
۱-هیأت نمایندگی جمهوری اسلامی در اجلاس سازمان جهانی کارتماما ازعوامل کارگزاران حکومت ایران تشکیل شده و کارگران ایران نماینده ای در این اجلاس ندارند. ما به رسمیت شناختن این هیأت، به عنوان نمایندگان کارگران ایران، از سوی سازمان جهانی کاررا محکوم میکنیم.
۲- ایجاد تشکلهای مستقل کارگری، بستن قراردادهای دسته جمعی، اعتصاب، تجمع، برخورداری از آزادیهای سیاسی و اجتماعی از حقوق مسلم و بنیادی کارگران است. ما سلب این حقوق توسط جمهوری اسلامی را محکوم میکنیم.
۳- کارگران ایران خواهان لغو خصوصی‌سازی، قراردادهای موقت، برچیدن شرکت‌های پیمانکاری و واسطه گر، کاهش سن بازنشستگی، افزایش دستمزدها به میزان حداقل بالاتر از خط فقر و پرداخت به موقع دستمزدها، کاهش ساعات کار، پرداخت عادلانه و به موقع حقوق بازنشستگی، تأمین بیمه های بازنشستگی و درمانی جامع، جلوگیری از اخراج‌های دسته جمعی، داشتن امنیت شغلی و برخورداری ازایمنی درمحل کارونیز تامین معیشت، بهداشت و آموزش همگانی هستند.
۴- ما خواهان رفع آپارتاید جنسیتی در محیط کار، برخورداری از مزد برابر درمقابل کار برابر برای زنان و مردان، فرصتهای برابر شغلی و تأمین حقوق و نیازهای ویژه برای زنان کارگر می‌باشیم.
۵- ما خواهان ممنوعیت بهره کشی از نیروی کار کودکان و فراهم آوردن تامین یک زندگی درخورانسانی ، تامین آموزش و بهداشت رایگان و امکانات پرورش و شکوفایی برای آنها می‌باشیم.
۶- ما خواهان رفع تمامی قوانین مبتنی برتبعیض جنسیتی، ملیتی ومذهبی و برابری حقوقی برای کارگران مهاجر هستیم که خود بخشی از نیروی کار در ایران هستند.
۷- ما خواهان آزادی فوری و بدون قید وشرط تمام زندانیان سیاسی ،از جمله کارگران و معلمان زندانی، لغو فوری شکنجه واعدام ولغو صدور حکم اعدام کارگر زن شریفه محمدی و نیز پایان فوری دستگیری و صدور پرونده های امنیتی برای کارگران و بازگشت به کار کارگران اخراجی هستیم.
۸- ما همچون دیگر نهادهای کارگری، آزادیخواه و انسان دوست در جهان نسل کشی مردم غزه توسط دولت نژادپرست اسرائیل را محکوم می کنیم . توقف فوری ماشین کشتاردولت اسرائیل، تامین امنیت جانی و مالی برای مردم غزه را باید با اعتراضات اجتماعی در سطح جهان و تحمیل آن به دولت ها تحقق بخشیم.
۹- تحقق مطالبات بالا در گرو اتحاد و همبستگی بین المللی کارگران و گسترش تشکل های اجتماعی کارگری است که توازن قوا را در مبارزه علیه سرمایه داری به نفع آحاد کارگران تغییر دهد. در حال حاضرمبارزات کارگری در ایران با وجود دستگیری وزندانی و صدوراحکام اعدام برای کارگران معترض ادامه دارد و تشکل‌یابی و سازماندهی اعتراضات در حال گسترش است.
۱۰- ما دست نهادهای کارگری را که ازاین آکسیون اعتراضی به اشکال مختلف حمایت کرده اند به گرمی می فشاریم واز همبستگی بین المللی آنها قدردانی می کنیم.
متن کامل نشریه کار شماره ۱۱۲۳ در فرمت پی دی اف:
نظرات شما