یک تجربه کارگری نوشتهٔ رضا پورکریمی از دود سیاه غلیظی که کوره ذوب آهن در هوا منتشر می‌کرد هیچ جانداری در امان نبود، از آدمها گرفته که در آن کارخانه کار می‌کردند تا جانوارانی که در آن محیط

گفت دیروز سر کار که بودم همسرم تماس گرفت . مثل همیشه احوالپرسی کرد و خسته نباشید گفت . حقیقتا وقتی همسرم زنگ میزند تا حدودی خستگیم مرتفع می‌شود . انگار با تماس و احوالپرسی او ، تقویت کننده‌ای

به‌راستی‌که در دورهٔ تیره‌وتاری زندگی می‌کنم. امروزه فقط حرف‌های احمقانه بی‌خطرند. برتولت برشت   “به‌نام فلسطین – برای فلسطین”   تحولاتی که اخیراً در خاورمیانه رویداده است،

ترجمه بهنام کرمی نویسنده: نیک برانوز (روزنامه “دنیای جوان”، سه‌شنبه ۱۰ دسامبر ۲۰۲۴) در سوریه، سه روز پس از سرنگونی رئیس‌جمهور بشار اسد، در روز سه‌شنبه نخست‌وزیر موقت دولت موقت منصوب

صدای باد درگوشم پیچید. پایم تکانی خورد. به خود آمدم. دستم را از ژاکتی که رویم کشیده شده بود بیرون آوردم. هوا روشن بود. چشمم به زمین بزرگ وخالی افتاد. چرا دراین زمین بزرگ وخالی تنهایم؟ ازکوچه

در میدان فردوسی سوار مترو شدم. ساعت سه بعدازظهربود. مترو، خیلی شلوغ و پر ازدحام نبود. بعد از چند ایستگاه صندلی خالی شد و نشستم. درحال و هوای خودم بودم. به نظ‌رم رسید صدای گرفتن عکس شنیدم. به بغل

نگارنده: افسانه پویش پاسخی به آقای ماشا اکبری به اقدام عصیان‌گرایانهٔ آهو، دختر دانشجوی تحقیقات و علوم دانشگاه تهران، واکنش‌های مختلفی صورت گرفت. یکی از این موارد، مطلب نسبتاً کوتاهی است که از

توانائی عملی اتحادیه اروپا نوشته: یورگ کروناور (روزنامه جهان جوان، شنبه ۹ نوامبر ۲۰۲۴)   جمله “کسب و کار به طور معمول دیگر یک گزینه نیست” که به طور خلاصه در پیش نویس بیانیه پایانی

نگارنده: افسانه پویش   چند روز پیش بود که بار دیگر قتل عامی در یکی از روستاهای سودان توسط نیروهای شبه نظامی “پشتیبانی فوری” (Rapid Support Forces- RSF) به رهبری محمد حمدان (۱)

آیا برای رژیم جانیان چپاولگر جمهوری اسلامی، مردم فلسطین بر مردم ایران ارجحیت دارند؟ اصلاً آیا برای این رژیمی که توده‌های کارگر و زحمتکش و زنان و ملیت‌های تحت ستم خودی را به خاک سیاه نشانده است،