اعتراض شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
به حضور شوراهای اسلامی در اجلاس سازمان جهانی کار
امسال اجلاس سالانه سازمان جهانی کار روز هفتم ژوئن برگزار می‌شود. چند دهه است که فعالین جنبش کارگری و سوسیالیست‌ها از فرصت برگزاری اجلاس سازمان جهانی کار استفاده می‌کنند تا سرکوب جنبش کارگری ایران، بی حقوقی کارگران ایران از جمله فقدان حق تشکل و اعتصاب کارگران را به گوش دیگر تشکل‌های کارگری برسانند. اهمیت اعتراض به سازمان جهانی کار برای جنبش کارگری ایران وجود میثاق حق تشکل و اعتصاب است. طبقه کارگر ایران فاقد حق تشکل است و شوراهای اسلامی که در اجلاس‌های سازمان جهانی کار شرکت می‌کنند عوامل جمهوری اسلامی هستند و نه نمایندگان واقعی کارگران ایران. از این نظر جنبش کارگری ایران فقط با عوامل رژیم اسلامی روبرو نیست. در این سال‌ها جریانات دیگری هم کوشیده‌اند با ارتزاق از اختناق حاکم بر ایران، خود را نماینده کارگران ایران جا بزنند. آخرین نمونه آن کنفدراسیون کار است که در ۲۳ فوریه امسال توسط بنیاد هانریش ایبرت، حزب سوسیال‌دمکرات آلمان و “دی جی بی” و با جلو انداختن چند نفر ایجادشده است.
قانون کار جمهوری اسلامی حق اعتصاب را برای طبقه کارگر ایران به رسمیت نمی‌شناسد. اعتراضات و اعتصابات کارگری توسط جمهوری اسلامی سرکوب می‌شود و فعالین و سازمان دهندگان آن اخراج، دستگیر و شکنجه و زندانی می‌شوند.
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست ضمن پشتیبانی از فراخوان نهادهای همبستگی، در تجمع روز جمعه ۷ ژوئن در مقابل مقر سازمان ملل متحد در ژنو شرکت می‌کند. شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست حضور شوراهای اسلامی در اجلاس سالانه سازمان جهانی کار، سرکوب جنبش کارگری و فقدان حق تشکل و اعتصاب طبقه کارگر ایران را محکوم می‌کند و خواهان آزادی فوری فعالین جنبش کارگری و دیگر زندانیان سیاسی است.
سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳- ۱۹ می ۲۰۲۴
امضاها:
اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت
نظرات شما