درد دل یک بازنشسته از بیمارستان

بیمارستان ها به هیچ عنوان به بیمار به خصوص اگر فردی نادار و کارگر و زحمتکش باشد رسیدگی نمی کنند. پرستاران زحمتکش با ساعات کار طولانی و اضافه کاری به شدت استثمار و خسته و فرسوده می شوند. انسانیت در اینجا معنایی ندارد . در حالی که بیمارستان‌های با امکانات فوق تصور برای عده ای معدود و معلوم‌الحال وجود دارد ، برای مردم نادار ، زحمتکش وستمدیده ، امکانات در حد واندازه دوران عهد عتیق هم نیست . این در حاليست که بار تمام هزینه را بر دوش مردم انداخته اند و بیمه ها حتی بیمه های تکمیلی هم سهم بسیار ناچیزی از هزینه را تقبل می‌نمایند.  ( خیلی از داروها واقلام مصرفی را با این عنوان که وارداتی است با قیمت‌های نجومی ، آزاد حساب می‌کنند ) امروز ، مخبر ، دزد بزرگ ومعاون رئیسی ، با صراحت اعلام نمود که دولت در کنترل بازار ( بخوانید چپاولگری سرمایه داران ، و واسطه ها وبازار کالا های اساسی مورد نیاز توده از هستی ساقط شده ) ناتوان است ، و از همان دزدان بازاری با التماس تقاضای کمک در کنترل بازار را نمود ! تحمیل ریاضت بر مردمی که از مدتها قبل ، مجبور به تحمیل ریاضت بر خود شده اند ، به افزایش تن فروشی ، کلیه ، کبد وحتی در موارد عدیده قلب فروشی شده است . فرهنگ نوع دوستی واز خود گذشتگی از رونق افتاده و هر کس در تلاش است ، بدون توجه به عوارض اعمالش ، خود را از غرق شدن نجات دهد و گلیم خود را از آب بیرون کشد . بدیهی است که فلاکت توده اگر با دخالت واز خود گذشتگی پیشگامان به جوششی در راه آزادی و رهایی از ستم واستثمار و انواع بیحقوقی ، در همان توده همراه نشود ، به فرهنگ مذلت وخواری و تن دادن سهل وآسان به ستم واستثمار و انواع بی حقوقی،  منجر خواهد شد . بنابر این وظیفه ایست بر ما که اگر نمی توانیم چیزی به این ستمدیده تاریخی ببخشیم ، حداقل می‌توانیم وباید   امید به ناجی و رهاننده و رهبر وقهرمان نجات دهنده را از او بستانیم ، که خود، قهرمان وناجی خویش شود . دستی که از سلاح و ابزار مبارزه  تهی باشد ، نا خود آگاه به سمت گدایی حتی گدایی از موهوم دراز خواهد شد . در حالی که باید به صاحبان این دستها یاد آوری نمود که سلاح در نزدیک زانوی به خاک افتاده اوست .

پیروزی از آن کارگران است.

پنج شنبه ۱۷اسفند ۱۴۰۲