۱۷ کارگر مبارز فولاد اهواز به دلیل حق‌خواهی و اعتراض به سرمایه‌دار، توسط بی‌دادگاه‌های جمهوری اسلامی به شلاق و جریمه نقدی محکوم شدند.
براساس خبر منتشره، در پی شکایت مالکان گروه ملی فولاد و براساس گزارش حراست کارخانه، شعبه ۱۲ “دادسرای عمومی و انقلاب” اهواز، ۱۷ تن از کارگران مبارز اهواز با نام‌های مهدی ولی‌پور، خالد شریفی، رعید عبیداوی، طارق خلفی، رسول حراگ، نادر حردانی، علی نادری، مهدی نگراوی، مسعود حیدری، عبدالحسین حمیدی‌پور، مصطفی عبیات، عبدالکریم سیاحی، کاظم حیدری، علی الهی‌فر، هادی وائلی‌زاده، حسن جاوید حمودی و غریب حویزاری را به اتهام مضحک “اخلال در نظم عمومی از طریق ایجاد هیاهو و جنجال” در جریان اعتراضات سال گذشته کارگران، به پرداخت دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان جزای نقدی بدل از سه ماه حبس تعزیری و تحمل ۷۴ ضربه شلاق تعزیری محکوم کرد که حکم شلاق کارگران به‌مدت سه سال به حالت تعلیق درآمده است.
محاکمه ۳۲ کارگر معدن آق‌دره در به‌اصطلاح دادگاه انقلاب شهرستان تکاب از روز گذشته آغاز شده است. پیش از این، ۲۶ تن از کارگران بازداشت شده، با قید وثیقه موقتا آزاد شده بودند، اما هم‌چنان ۶ کارگر آق دره در زندان بسر می‌برند.
در سال ۹۳ نیز ۱۷ کارگر مبارز معدن آق‌دره براساس اتهاماتی مشابه به ۳۰ تا ۱۰۰ ضربه شلاق محکوم شده بودند که این حکم قرون وسطایی همان زمان علیه کارگران به اجرا درآمده بود.
حکومت استبدادی و ضد کارگر جمهوری اسلامی با صدور این احکام وحشیانه و محاکمه کارگران برای درخواست ابتدایی‌ترین و بدیهی‌ترین حقوق خود، بار دیگر به همگان ثابت کرد که در راستای تامین منافع سرمایه‌داران یکی از خشن‌ترین حکومت‌های تاریخ سرمایه‌داری است. حکومتی که کارگران را از تشکل‌های مستقل خود با سرکوب وحشیانه محروم کرده است، چرا که می‌داند کارگر متشکل همه‌چیز و کارگر متفرق هیچ چیز است.
جمهوری اسلامی با محروم کردن کارگران از تشکل‌های سیاسی و صنفی خود، آن‌ها را وادار ساخته است تا به شرایط ناایمن کاری، به دستمزهای ناچیز، به قراردادهای موقت و به ساعات کاری زیاد تن دهند و هر وقت که سرمایه‌داران خواستند کارگران را به راحتی اخراج کنند. بدین ترتیب جمهوری اسلامی ایران را به بهشت سرمایه‌داران تبدیل کرده است. کشوری که در آن استثمار کارگران بیداد می‌کند و سرمایه‌داران از بابت استثمار کارگران به سودهای افسانه‌ای دست می‌یابند.
حکومتی که با سرکوب دستمزدی، کارگران را به فقر مطلق کشانده، به‌گونه‌ای که هم اکنون کارگران ایران یکی از ارزان‌ترین نیروهای کار در جهان و هم‌پای فقیرترین کشورهای دنیا هستند.
باید علیه این نظم ظالمانه که هم‌چون دوران برده‌داری کارگران را به دلیل اعتراض به شرایط غیرانسانی خود به شلاق می‌بندد، بپاخاست.
اعتراض و اعتصاب حق بدیهی کارگران است، اما کارگران ایران از این بدیهی‌ترین حقوق خود که در اغلب کشورهای جهان به رسمیت شناخته شده محروم‌اند.
تنها راه برای کارگران و دیگر زحمتکشان جامعه سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری حکومت شورایی کارگران و زحمتکشان است. تا زمانی که این ظالمان و فاسدان بر سریر قدرت باشند، چرخ دوران مدام علیه کارگران خواهد چرخید.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی- برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایه‌داری
زنده باد آزادی- زنده باد سوسیالیسم
سازمان فدائیان (اقلیت)
۵ مهر ۱۴۰۲
کار، نان، آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما