در هفت‌تپه دور جدیدی از مبارزه آغازشده است.مبارزه در هفت‌تپه فقط محلی نیست بلکه اساساً “فرا هفت‌تپه‌ای” است. پرچم اعتراض نسبت به مزد مصوب ” شورای عالی کار” و پرچم اعتراض علیه وضع موجود در دست کارگران هفت‌تپه به اهتزاز درآمده و همه‌ی نگاه‌ها را متوجه خودساخته است. کارگران مبارز مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه دست‌کم طی ۱۵ سال اخیر، همواره به‌عنوان بخش پیشرو طبقه کارگر ظاهرشده‌اند. پرچم مبارزه علیه خصوصی‌سازی بیش از هر جا در این مجتمع به اهتزاز درآمد و سرانجام به بار نشست. این کارگران مبارز و پیگیر هفت‌تپه بودند که پوزه اسد بیگی و رستمی و تمام مقامات دولتی استان حامی وی و کل سیاست خصوصی‌سازی در هفت‌تپه را به خاک مالیدند. شعار نان ، کار ، آزادی و اداره شورایی که بانام اسماعیل بخشی عجین است، باهمت وی و سایر کارگران آگاه و پیشرو کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه بود که به جزء تفکیک‌ناپذیر جنبش طبقه کارگر تبدیل شد. هفت‌تپه بود که آلترناتیو شورایی را در برابر طبقه سرمایه‌دار حاکم و اپوزیسیون رنگارنگ بورژوایی قرارداد. این کارگران مبارز و آگاه هفت‌تپه بودند که سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه را ایجاد کردند و بعد که سندیکا دیگر نمی‌توانست به شکل گذشته درمیان کارگران حضور و فعالیت داشته باشد، با تکیه‌بر خرد جمعی، تشکل مستقل کارگری در محل کار و تولید را سازمان دادند و “شورای مستقل کارگری” خود را ایجاد کردند.تشکل مستقلی که خود محصول مبارزات کارگران هفت‌تپه بود و از درون شرایط و مبارزات کارگران سر برآورده بود، به یگانه سازمانده اعتصابات و اعتراضات کارگران هفت‌تپه تبدیل و محبوب کارگران شد.هفت‌تپه‌ی پیشگام و پیشتاز، اکنون به ابتکار عمل دیگری دست‌زده و گام دیگری به‌پیش برداشته است.این ابتکار عمل می‌تواند و باید به سرمنشأ یک حرکت بزرگ کارگری تبدیل شود.هفت‌تپه‌ی مبارز، پرچم اعتراض علیه حداقل مزد سال ۱۴۰۲ مصوبه “شورای عالی کار” و مبارزه برای لغو آن را برافراشته و با راه‌اندازی یک کارزار مبارزاتی، از عموم کارگران دعوت به عمل‌آورده است علیه این مصوبه و در برابر ظلم و ستم طبقه حاکم به اعتراض برخیزند.
حداقل مزد سال ۱۴۰۲ طبق معمول پس از یک نمایش تکراری و بحث‌های ساختگی در ” شورای عالی کار” که یک‌نهاد حکومتی است، در آخرین روز اسفند سال گذشته تعیین شد. مطابق مصوبه این نهاد، حداقل دستمزد ۲۷ درصد و سایر سطوح مزدی ۲۱ درصد اضافه شد.این در حالی است که نرخ تورم در اسفندماه بالای ۶۰ درصد بود. به گزارش بانک مرکزی نرخ تورم ماهانه در شب عید، در ۲۰ سال گذشته بی‌سابقه بوده و تورم نقطه‌ای کشور به ۶۴ درصد رسید . اضافه بر آن تخمین زده می‌شود در سال جاری نیز حداقل، یک تورم ۵۰ درصدی وجود خواهد داشت.البته نرخ تورم واقعی بیشتر از ارقامی است که بانک مرکزی اعلام می‌کند، اما ” شورای عالی کار” در تعیین حداقل دستمزد، صرف‌نظر از اینکه هیچ‌گاه هزینه‌های یک خانوار کارگری را لحاظ نمی‌کند، در تعیین مزد حداقل سال ۱۴۰۲ نه‌فقط نرخ تورم واقعی که حتی نرخ تورم اعلام‌شده از سوی بانک مرکزی را هم منظور نکرد. این روش همیشگی شورای عالی کار بوده و در تمام ۳۳ سالی که از تصویب قانون کار می‌گذرد تمام تصمیمات و مصوبات آن به زیان کارگران بوده است. حداقل دستمزد سال ۱۴۰۲ ، ۵ میلیون و ۳۵۰ هزارتومان تعیین‌شده که با محاسبه حق اولاد و مسکن و غیره می‌شود ۸ میلیون تومان. این در حالی است طبق برآوردهای تشکل‌های مستقل، حداقل هزینه‌های یک خانوار۴-۳ نفره کارگری بالای ۲۵ میلیون تومان و تا ۳۲ میلیون تومان تخمین زده می‌شود.
تعیین حداقل دستمزد چند برابر زیرخط فقر، معنای دیگری جز کوچک‌تر شدن سفره کارگران و اسفناک تر شدن وضعیت معیشتی خانواده‌های کارگری ندارد. طبقه سرمایه‌دار و رژیم سیاسی حاکم درهمان حال که صدها هزار میلیارد تومان را به سپاه و بسیج و روحانیت و دستگاه عریض و طویل بوروکراسی دولتی اختصاص می‌دهد و یا در راستای پیشبرد اهداف و مقاصد ماجراجویانه و سیاست‌های پان اسلامیستی خود، صرف جریان‌های ارتجاعی و اسلامی می‌کند، اما حاضر نیست حتی در حد خط فقر برای معیشت کارگران هزینه کند.خیلی روشن است که کارگران با ۵ میلیون و ۸ میلیون نمی‌توانند هزینه‌های زندگی ولو در اندازه‌ی حداقل‌ها را تأمین کنند.لذا بدیهی است که معترض این تصمیم باشند و هستند. دستمزد، یکی از موضوعات و خواست‌های مهمی است که کل طبقه کارگر با آن درگیر است و می‌تواند یکی از انگیزه‌های اعراض و از محورهای مهم هماهنگی و اتحاد مبارزاتی کارگران در بخش‌های مختلف باشد.نخستین جرقه‌ی اعتراض علیه این مصوبه و مبارزه برای لغو آن که می‌تواند سرمنشأ یک همکاری گسترده کارگری باشد، از هفت‌تپه برخاست.
روز چهارشنبه ۹ فروردین، با تجمع کارگران هفت‌تپه در محوطه صنعتی شرکت، استارت اعتراض زده شد. در این تجمع اعتراضی ابراهیم عباسی منجزی از نمایندگان منتخب کارگران هفت‌تپه سخنرانی کرد. ابراهیم از یاران قدیمی اسماعیل در این سخنرانی ازجمله در مورد ماهیت ضد کارگری شورای عالی کار، “جنگ صوری” در آن و زیر پا گذاشتن حتی قوانین نیم‌بند موجود در مورد تعیین حداقل دستمزد و مصوبه مزدی این نهاد ضد کارگری که کارگران را فقیرتر و سفره‌ها را کوچک‌تر نموده است سخن گفت. ابراهیم عباسی کسانی را که به‌عنوان نماینده کارگری در شورای عالی کار هستند، “مترسک”هائی خواند که “دست‌نشانده سرمایه‌دار، دست‌نشانده امنیتی‌ها و دولتی‌ها هستند”.وی کل ماجرای تعیین حداقل دستمزد را ” سرکوب نرم” خواند و از کارگران خواست نسبت به این ظلم بی‌تفاوت نباشند. عباسی در سخنان خود، روی دو مطالبه تأکید نمود یک مطالبه هفت‌تپه‌ای مبنی بر همسان‌سازی حقوق کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه با کارگران طرح توسعه که مدیریت واحدی دارند. در مورد خواست دوم به‌عنوان یک خواست فرا هفت‌تپه‌ای عباسی از اعتراض به مصوبه مزدی ۱۴۰۲، ایستادن در مقابل آن و مبارزه برای لغو آن سخن گفت.وی اعلام کرد کارگران هفت‌تپه یک کارزار مبارزاتی را سازمان داده‌اند و از همه کارگران دعوت کرد به کارزار اعتراض به مصوبه شورای عالی کار و مبارزه برای لغو آن به پیوندند و از آن حمایت کنند.در تجمع روز چهارشنبه شعارهایی چون “کارگر ایرانی اتحاد، اتحاد”، ” کارگر می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد” و ” مرگ بر ستمگر درود بر کارگر” سر داده شد. ابراهیم عباسی درهمان حال که از جمع‌آوری امضای حمایت از کارزار سخن می‌گفت، تأکید کرد، “اگر این مصوبه را لغو نکردند، مطمئن باشند دو ماه بعد که نرخ تورم سال بعد آمد، کارگران مثل سیل حرکت می‌کنند در خیابان و تنها راه نجات مردم همان خیابان است”.
پیش از آن نیز یوسف بهمنی از نمایندگان کارگران هفت‌تپه در تجمع اعتراضی کارگران هفت‌تپه مورخ ۵ فروردین، در سخنان خویش در جمع کارگران، آغاز یک کارزار مبارزاتی در اعتراض به حداقل مزد مصوب شورای عالی کار برای سال ۱۴۰۲ و مبارزه برای لغو آن را اعلام نموده و از عموم کارگران دعوت به عمل آورد به این کارزار به پیوندند.جمعی از کارگران هفت‌تپه از بخش‌های مختلف نیز در اطلاعیه‌ای در همین روز خطاب به کارگران سراسر کشور،آغاز کارزار مبارزاتی را اعلام نمودند و در اطلاعیه خود چنین نوشتند:” بدون اتحاد و اعتراض عملی نمی‌توان این وضعیت فلاکت‌بار را تغییر داد. بدون مبارزه و ایجاد فشار و قدرت کارگری نمی‌توان به مطالبات برحقمان دست‌یابیم.
کارگران، هم‌طبقه‌ای‌ها در سراسر کشور!
ما امروز پنجم فروردین تجمع اعتراضی در هفت‌تپه برگزار کردیم که به‌عنوان بخش کوچکی از خانواده بزرگ طبقه کارگر در ایران اعلام کنیم نه‌تنها به‌صورت بیانیه و نوشته و اطلاعیه با دستمزد خط مرگ مخالفیم بلکه عملاً و به نیروی متحدانه کارگری علیه آن مبارزه خواهیم کرد. لذا بدین‌وسیله از همه کارگران و زحمتکشان در سراسر کشور دعوت می‌کنیم که به کارزار عملی مقابله با این دستمزد و وضعیت فلاکت باری که برای ما ایجاد کرده‌اند بپیوندند. زنده‌باد اتحاد و مبارزه.”
سال نو را کارگران هفت‌تپه با تجمعات اعتراضی و سازماندهی کارزار مبارزاتی در اعتراض به مزد مصوب “شورای عالی کار” و باهدف اتحاد کارگران و گسترش اعتراضات میدانی آغاز کرده‌اند. این ابتکار عمل و اقدام هوشیارانه و مسئولانه کار گران آگاه و مبارز هفت‌تپه می‌تواند به ابزار و وسیله‌ای برای اتحاد سراسری کارگران تبدیل شود. مزد و حداقل دستمزد فقط امر کارگران هفت‌تپه نیست. افزایش حداقل دستمزد به بالای خط فقر فقط خواست کارگر هفت‌تپه نیست، خواست این یا آن بخش کارگری نیست بلکه خواست عموم کارگران در همه بخش‌ها در سراسر کشور است. در شرایط کنونی هیچ روش و تاکتیک دیگری به‌اندازه‌ی اعتصاب و مبارزه میدانی که کارگران هفت‌تپه نیز بر آن تأکید ویژه‌ای دارند، نمی‌تواند مؤثر و مثمر ثمر باشد. روشن است که خواست‌های کارگران حتی خواست‌های اقتصادی از نمونه افزایش دستمزد به بالای خط فقر نیز در چارچوب‌های شورای عالی کار و مقررات مربوطه قابل تحقق نیست. نه امضای طومار، نه نامه‌نویسی، کمکی به حل مسئله نمی‌کند.با ایجاد کمیته های اعتصاب و کمیته های هماهنگی و سازماندهی اعتصابات فراواحدی و سراسری است که می توان طبقه حاکم رابه عقب نشینی وادار کرد. با اعتصاب و اعتراض میدانی و با مبارزه متحد است که طبقه حاکم و رژیم سیاسی آن را بایستی به عقب راند. کارزار مبارزاتی و اعتراض میدانی گسترده و سراسری علیه مصوبه شورای عالی کار، مؤثرترین تاکتیک مبارزه در لحظه حاضر است. کارزار مبارزاتی کارگران هفت‌تپه بایستی در عمل موردحمایت جدی و گسترده واقع شود.این کارزار، یک اتحاد عمل واقعی و میدانی در کف خیابان است. اتحاد عمل‌های کارگری در حد توافق روی یک رقم واحد حداقل دستمزد و صدور بیانیه مشترک، گرچه مفید بوده اما نتوانسته است نیروی کارگری را حول خود بسیج کند و برای سازماندهی یک کارزار مبارزاتی حول خواست مشترک ناکافی بود. هرگاه عمل و اعتراض میدانی پشتوانه حرف‌ها و تصمیم‌ها نباشد، ارتجاع حاکم و طبقه سرمایه‌دار حاکم نیز ما را جدی نخواهند گرفت.
کارزار اعتراض علیه مصوبه مزدی و مبارزه برای لغو آن، ایستادگی در برابر تعرض طبقه حاکم به سطح معیشت کارگران، تنها با اتخاذ تاکتیک‌های مؤثر مبارزه به‌ویژه اعتصاب و اعتراض میدانی می‌تواند قرین پیروزی شود. کارزار مبارزاتی کارگران هفت‌تپه، از این خصوصیت و پتانسیل برخوردار است که به‌وسیله ای برای اتحاد سراسری کارگران تبدیل شود و می‌تواند اتحاد عمل کارگری را تقویت کند. نه‌فقط این ، بلکه مهم‌تر از آن می‌تواند زمینه‌های همکاری و همگامی بخش‌های مختلف جنبش کارگری و اتحاد کارگران و زحمتکشان و تمام نیروهای هم سرنوشت و استثمارشده را نیز فراهم سازد. کارزار مبارزاتی و مبارزه مشترک حول خواست مشترک اگر درست هدایت شود و اگر به‌طور گستره از آن استقبال شود، می‌تواند به ابزار مؤثری برای همگرایی کارگران سراسر کشور تبدیل شود و از درون یک مبارزه واقعی و عملی، شکل‌گیری بلوک مستقل و متحدی از طبقه کارگر و اقشار زحمتکش را در چشم‌انداز قرار دهد. بنابراین در شرایط کنونی بسیار مهم است که ابتکار عمل و اقدام هوشمندانه کارگران هفت‌تپه، موردحمایت جدی واقع شود.
پرچم اتحاد سراسری و کارزار مبارزاتی حول یک خواست معین که خواست عموم کارگران است توسط کارگران هفت‌تپه برافراشته شده و نخستین مشعل، روشن‌شده است.با برافراشتن پرچم‌ها و برافروختن مشعل مبارزه در فولاد، ذوب‌آهن، پتروشیمی، معادن، نفت و گاز و حفاری و سایر مؤسسات و کارخانه‌ها، در این کارزار مبارزاتی شرکت کنیم، صفوف خود را هماهنگ کنیم، مبارزه علیه وضع تحمیلی موجود را گسترش دهیم و به یک اتحاد کارگری در مقیاس سراسری جامه عمل پوشانیم.
نظرات شما