این روزها که مردم در خیابان‌ها متحدانه برای به دست آوردن حق‌وحقوق خود و برانداختن نظم حاکم به پا خاسته‌اند، این روزها که پاسداران سرمایه همانند گذشته ننگین رژیم خون‌خوار جمهوری اسلامی جوانان مبارز را به خاک و خون می‌کشند، باید بهتر و بیشتر از هرزمانی نقش جنایت‌کارانه مزدوران سیاه‌روی را عیان کرد. جنایات جمهوری اسلامی و مزدوران آن را در خیابان‌ها فریاد بزنیم. مصرانه خواهان آزادی زندانیان سیاسی باشیم. از سفره خالی کارگران و زحمت کشان، از قلب‌های کوچک کودکان تیرخورده، کودکان محبوس دربند و اسارت، جوانان پرپرشده، از دردهای شکنجه، حکم اعدام زندانیان دربند، از فقر، گرانی، بیکاری و بی‌عدالتی فریاد مردم گرسنه محروم به آسمان رفته است. جنایات رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی را در خیابان‌ها فریاد زنیم و برملا سازیم. جنایت‌کاران مزدور را رسوا و برای انتقام شناسایی کنیم. توده‌های مردم در مسیری مشخص و باهدفی معین پیش می‌روند؛ انقلاب، انقلاب. برای انقلاب و در راه انقلاب کنار کارگران و مردم زحمتکش، در خیابان بمانیم.
درحالی‌که تنگناهای اقتصادی روزبه‌روز شدیدتر و معیشت مردم پیوسته وخیم‌تر شده است، در حالی که گذران زندگی سخت‌تر و شرایط زندگی توده‌های مردم وضعیت بحرانی‌تری به خود گرفته است، اما علی‌رغم همه سختی‌ها و مشکلات معیشتی، مردم مصمم‌اند مبارزه را تا سرنگونی کامل این رژیم منفور در خیابان‌ها ادامه دهند. رژیم سرمایه‌داران نیز در گنداب بحران عمیق اقتصادی دست‌وپا می‌زند. هیچ‌گونه ثباتی درزمینهٔ اقتصادی و یا روزنه امیدی درزمینهٔ امنیتی برای دلگرمی نیروهای مزدورش وجود ندارد. شکنندگی حاکمیت رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی بر همه عیان است. با هر تلنگری بر پیکر پوسیده و بی‌جان رژیم، می‌تواند نقش زمین شود. ارتجاع حاکم برای مزدوران خود نوحه می‌خواند و به آن‌ها رشوه می‌دهد، اما خودش هم می‌داند که این اقدامات دیگر کارساز نیست. خرمن گیسوان زنان چنان زخم عمیقی بر رژم مذهبی و ارتجاعی جمهوری اسلامی بر جای گذاشت که دیگر نتوانست روی پا بایستد. رژیم بی‌شرم و جنایتکار جمهوری در بی دادگاه‌های خود چند سطل زباله را اموال عمومی می‌داند و برای آتش زدن این سطل‌های زباله، جوانان را متهم به تخریب اموال عمومی می‌کنند. اما اختلاس‌های چند هزارمیلیاردی دزدی‌ها، چپاول و تاراج ثروت کشور توسط سرمایه‌داران و سران رژِیم بی‌آبروی جمهوری اسلامی را غارت اموال عمومی نمی‌داند. واقعاً چه کسانی دارند از اموال عمومی مردم دم می‌زنند؟ کسانی که چهل‌وچهار سال است ثروت‌های عمومی از نفت و گاز و معدن گرفته تا کوه و جنگل و زمین را غارت نموده‌اند، کسانی که با دزدی و اختلاس و غارت مردم زحمتکش زندگی کرده‌اند. دزدان و زالوصفتانی که خون کارگر را مکیده و کودکی کودکان کار را ربوده‌اند، حالا ادعای حراست از اموال عمومی می‌کنند. در جمهوری اسلامی سهم کارگران از زندگی، سفره خالی و سهم کودکان کار همان سطل‌های زباله است. فرزندان سرمایه‌داران در غرب و در رفاه زندگی می‌کنند. فرزندان کارگران و مردم گرسنه در فقر. درحالی‌که فرزندان سرمایه‌داران دزد، با دست رنج کارگران و مردم زحمتکش، با پول‌های مردم در غرب زندگی می‌کنند، فرزندان کارگران و مردم ستم دیده برای داشتن کار، نان و آزادی به دست ارتش و سپاه پاسداران این حامیان قدرت حاکم و پاسداران منافع سرمایه‌داران در خیابان به قتل می‌رسند. روزانه چندین جوان مبارز را می‌کشند و راهی قبرستان می‌کنند. جمهوری اسلامی تیغش را تیزتر و سرکوب را تشدید کرده است. در بیداد گاه‌ها، حکم اعدام کودکان و جوانان را صادرمی کنند. اجازه ندهیم رژیم خون‌خوار جمهوری اسلامی به خود جرئت دهد بیش از این بساط بند و دار را بر پا کند.
از فراخوان‌های سه روز آینده برای اعتراض و نبرد خیابانی استقبال کنیم و به‌طور متحد و یکپارچه به پا خیزیم. در روزهایی که بدون تردید به انقلاب و پیروزی مردم گرسنه منتهی خواهد شد. به پا خیزیم و در این سه روز پشت جمهوری اسلامی را به خاک بمالیم. کارگران، زحمت کشان، زنان و جوانان شجاع و مبارز، در این سه روز پیش رو، خیابان‌ها را تسخیر کنیم. ازیاد نبریم که با ضربه گام‌های استوار ماست که سپیده صبح بر ظلمت شب چیره می‌شود. پرتوان و متحد، راهی را که از نیمه گذشته است طی کنیم. گامی بیشتر باقی نمانده است. وحشی‌گری مزدوران رژیم جنایتکار در برابر رزم به‌حق و عزم و اراده راسخ ما برای سرنگونی رژیم و ادامه پیکار تا پیروزی، حربهٔ زنگ‌زده و شکسته‌ای بیش نیست. کارگران، با اتحاد و اعتصابات گسترده سراسری و اراده آهنین و دستان توانمند خود لاشه جمهوری اسلامی را با به قعر تاریخ بیندازید. فراخوان روزهای ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذرماه برای رژیم بحران‌زده جمهوری اسلامی روزهای از نفس افتادن است. خیابان‌ها را به تسخیر خود درآوریم. پیروزی کارگران و زحمت کشان همین نزدیکی‌ها در خیابان است. وعده ما روزهای آینده، پیکار کف خیابان تا سرنگونی حکومت اسلامی.
زنده‌باد اعتراضات سراسری و نبردهای خیابانی
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
برقرار باد حکومت شورایی
۱۳ آذر ۱۴۰۱
کنش‌یار
نظرات شما