صدای انقلاب است که از درودیوار شهرها روز و شب طنین‌انداز است و گوش حاکمان متحجر سرمایه را کر کرده است. خیابان زیر گام‌های استوار کارگران و گرسنگان می‌شکافد. کارگران، گرسنگان و زحمت کشان فریاد می‌زنند ای سرمایه‌داران جنایتکار دزد فاسد، ما به پا خاسته‌ایم تا حلقه‌های استثمار و بندگی را یک‌به‌یک از پا بگسلیم. در طول قرن‌ها استثمار ما، هنوز صاحبان سرمایه نمی‌دانند دستان قدرتمند ما توان گشودن این بندها رادارند؟ نمی‌دانند در مقابل حرکت و اراده ما توان مقابله ندارند؟ ما امروز به میدان آمده‌ایم که با مبارزات بی‌امان خود طومار حیات ننگین شمارا درهم پیچیم. زنان تحت ستم شعار می‌دهند، می‌خواهیم بندبند قوانین بندگی و اسارت خود را بسوزانیم و با شب سیاه ارتجاع گلاویز شویم. آمده‌ایم در خیابان تا باد در موهایمان موج‌سواری کند. دیگرکسی نیست که نداند حکومت مرتجع زن‌ستیز در این موج، گرفتار طوفان سهمگینی شده است. جهانی شجاعت و مقاومت زنان ایران را در مقابل دشمن خون‌خوار و زن‌ستیز جمهوری اسلامی ستوده‌اند. دانشجویان زنگ انقلاب را در دانشگاه‌ها زده‌اند و این صدا را به خیابان‌ها کشانده‌اند. دانشجویان همبستگی با دیگر اقشار مردم را سروده‌اند. نوجوانان، سرگشته بین روزهای هدف گم‌کرده و ابهام روزهای آینده حرف دارند. آن‌ها می‌گویند می‌خواهیم همه‌چیز را دگرگون کنیم. می‌خواهیم انقلاب کنیم برای آینده‌ای که از آخوند و موعظه خبری نباشد. می‌خواهیم از فصل‌های زیبای زندگی‌مان خاطره بسازیم. می‌خواهیم زندگی کنیم بدون گشت ارشاد بدون واهمه و ترس از جهنمی که برایمان ساخته‌اید. شورونشاط این جوانان در این روزهای انقلابی دیدنی است. همه یک و فقط یک هدف‌دارند سرنگونی رژیم جنایتکار فاسد جمهوری اسلامی. رسوایی رژیم سرمایه‌داری اسلامی بیش از بیش در این نبردهای خیابانی نمایان شده است. آشکارا جلوی چشم مردم، جوانان مبارز را با باتوم می‌زنند، دستگیر می‌کنند و می‌کشند و همه نشان از پوچی و رنگ‌باختگی قدرت پوشالی رژیم است.زنان و مردان مبارز این‌چنین روشن و صریح در شعارهایشان حکومت جمهوری اسلامی جنایتکار را فاقد لیاقت و رسمیت می‌دانند. تا همین‌جا هم ضربه سنگینی بر رژیم بی‌کفایت واردشده است.
تعداد قلیل وبی رمق نیروهای سرکوب گر رژیم در مراکز شهر حاکی از فلج شدن دستگاه سرکوب حاکمیت سرکوب گراست. برای تجمعات اعتراضی مردم که در مناطق متعددی از شهر صورت می‌گیرد نیاز به تعداد زیادی نیروی سرکوب دارند. نیروهایی که باید در تمام نقاط شهر پخش شوند و برای این سیل جاری معترضین در خیابان، نیرو کم آورده‌اند. در میادین اصلی شهر اغلب نیروهای سرکوب گر، کم‌سن‌وسال هستند و بدین خاطر بیشتر به گاز اشک‌آور مجهزشان کرده‌اند. دستور دارند به‌محض تجمعی حتی اندک، تعداد زیادی گاز اشک‌آور بزنند که بتوانند از تجمع بیشتر مردم جلوگیری کنند. اغلب نیروهای مزدور کارکشته را برای سرکوب دانشگاه‌ها، در کردستان و برخی نواحی خاص کشور فرستاده‌اند. نیروی سرکوب گر کم آورده‌اند وگرنه در سرکوب معترضین از هیچ جنایتی فروگذار نیستند و می‌توانند برای حفظ نظام سرمایه‌داری و وجود بی‌مایه وبی ارزش خودشان تا فرق سرهم در خون مردم شنا کنند. از عزم استوار مبارزین ترسیده‌اند. از تعطیلی کسبه برای پیوستن به اعتراضات و نهایتاً اعتصاب، خصوصاً اعتصابات کارگری وحشت کرده‌اند. از شجاعت زنان و مردان در جنگ‌وگریزهای خیابانی خوف کرده‌اند.از سوزاندن بنرها و عکس‌های سردمداران جنایتکار تا به آتش کشیدن روسری که نماد خفت و خواری و سرکوب زنان جامعه بوده است بوی سقوط و مرگشان را که در فضای کشور پیچیده است حس می‌کنند و کم آورده‌اند. هر کلام و شعار معترضین، بوق ماشین‌ها مانند صاعقه بر سر حاکمان ظالم و ستم‌کار فرود می‌آید و چهارستون بدنشان را می‌لرزاند. از درون و بیرون خالی‌شده‌اند.جعلیات سران جنایتکار رژیم در این زمان، کسی را مجاب نمی‌کند و زمان برای این یاوه‌گویی‌های بی‌اثر به پایان رسیده است.
هر حرکت اعتراضی و متحدانه مبارزین در خیابان‌ها، پله‌ای است به‌سوی گام آخر. گامی که با قدم‌های پرصلابت کارگران درصحنه نبرد طبقاتی برداشته خواهد شد. گامی که بااراده آهنین و دستان پرتوان طبقه کارگر پرچم حکومت شورایی را بالا ببرد. قامت بلند آزادی را جامه‌ای سبز از همبستگی و اتحاد کارگران و زحمت کشان، زنان و دانشجویان مبارز زینت بخشد. بانگ رسای مرگ بر نظام سرمایه‌داری وزنده باد سوسیالیسم کارگران و زحمت کشان، شوکت دوران انقلابی را صدچندان کند.
زنده‌باد انقلاب !
زنده‌باد اتحاد کارگران و زحمت کشان!
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی- برقرار باد حکومت شورایی
زنده‌باد آزادی- زنده‌باد سوسیالیسم
کار،نان، آزادی- حکومت شورایی
هجدهم مهرماه ۱۴۰۱
فعال سازمان فدائیان(اقلیت)- داخل کشور
نظرات شما