از روز چهارشنبه اول تیرماه، کارگران داربست‌بند شاغل در فاز ۱۴ کنگان با خواست بیست روز کار و ده روز استراحت و نیز افزایش دستمزد دست به اعتصاب زدند. در پی آغاز اعتصاب، کارگران داربست‌بند پتروپالایش کنگان، پتروشیمی صدف، پتروشیمی آپادانا، پتروشیمی دماوند، پتروشیمی کیان، سایت یک و دو پتروشیمی بوشهر، پتروشیمی آرین و پتروشیمی مرجان نیز در همان روز دست به اعتصاب زدند. کارگران داربست‌بند پتروشیمی هنگام نیز روز دوم تیرماه به اعتصاب پیوستند و کارگران شرکت‌های پیمانکاری تناوب، رشیدی، همتی و موسوی نیز اعلام کردند که دست به اعتصاب خواهند زد.
در پی اعتصاب سراسری کارگران داربست‌بند، مدیریت پتروشیمی کیان به کارگران وعده داد تا دستمزد کارگران را به ۲۵ میلیون تومان در ماه افزایش خواهد داد، اما کارگران اعلام کردند که به وعده بسنده نخواهند کرد و تنها در صورت انعقاد قرارداد جدید حاضر به بازگشت به کار خواهند بود.
دو سال است که مبارزات سراسری کارگران پروژه‌ای با خواست بیست روز کار و ده روز استراحت و افزایش دستمزد آغاز شده است و به‌رغم برخی موفقیت‌ها اما هنوز معضل به‌جای خود باقی‌ست.
خواست بیست روز کار و ده روز استراحت خواست تمامی کارگران پروژه‌ای‌ست و افزایش دستمزد نیز خواست تمامی کارگران ایران است.
در اواخر اردیبهشت نیز گروهی از کارگران قرارداد موقت نفت با خواست افزایش دستمزد و اعتراض به افزایش ده درصدی دستمزدها با شعار “تورم صددرصدی افزایش ده درصدی” دست به اعتراض زده بودند.
چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است.
سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن حمایت از اعتصاب و خواست‌های کارگران اعتصابی، دیگر کارگران پروژه‌ای را که وضعیتی مشابه کارگران داربست‌بند دارند، برای تحقق خواست‌های برحق‌شان به اعتصاب و اعتراض فرامی‌خواند. اعتصاب سلاح موثر طبقه کارگر در مبارزه با طبقه سرمایه‌دار است. اما اعتصاب وقتی موثرتر و کارآتر است که سراسری شده و کارگران هر چه بیشتری را دربرگیرد.
ما بار دیگر بر ضرورت ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری تاکید کرده و کارگران را به فراخور شرایط‌‌شان به ایجاد تشکل در اشکال گوناگون فرا می‌خوانیم. کارگر متحد همه چیز کارگر متفرق هیچ چیز.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی- برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایه‌داری
زنده باد آزادی- زنده باد سوسیالیسم
سازمان فدائیان (اقلیت)
۲ تیرماه ۱۴۰۱
کار، نان، آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما