یک ماه از اعتصاب بیش از ۵ هزار کارگر معدن سنگ‌آهن بافق که در پی تلاش دولت برای واگذاری معدن به بخش خصوصی از روز ۲۷ اردیبهشت آغاز شد، می‌گذرد.
کارگران معدن سنگ‌آهن بافق به‌خوبی دریافته‌اند که آغاز خصوصی سازی در این معدن بزرگ به‌معنای بدتر شدن امنیت شغلی، دستمزد پایین‌تر، شرایط‌کاری سخت‌تر، کاهش بیش از پیش ایمنی معدن و به‌موازات آن افزایش بیماری‌ها و حوادث ناشی از کار خواهد بود. تجربه‌ای که بسیاری از کارگران ایران پس از خصوصی‌سازی کارخانجاتی که در آن کار می‌کردند، با تمام وجود لمس کرده‌اند.
کارگران معدن سنگ‌آهن بافق هم‌چنین خواهان بهبود امنیت معدن، اجرای قانون مشاغل سخت‌وزیان‌آور، تغییر مدیرعامل ضد کارگر معدن، امنیت شغلی و تضمین برای عدم اخراج کارگرانند.
هم‌اکنون نیمی از کارگران معدن با قرارداد موقت مشغول به کار بوده و به دلیل آلودگی محیط‌کار و زیست، بسیاری از کارگران با بیماری‌های قلبی، ریوی و سرطان دست‌وپنجه نرم می‌کنند. با وجود شرایط سخت کاری و آلودگی محیطی، قانون مشاغل سخت و زیان‌آور برای کارگران معدن بافق اجرا نمی‌شود.
اما در طول این یک ماه، حکومت اسلامی تنها به دادن وعده به کارگران بسنده کرد و نه تنها در عمل قدمی برای پاسخ‌گویی به خواست‌های کارگران جز برگزاری جلساتی بی‌نتیجه برنداشت، بل‌که تمام تلاش و توجه خود را صرف ایجاد دو دستگی در میان کارگران، سردواندن آن‌ها و خسته‌کردن‌شان، نمود.
در همین راستا، فرماندار بافق به منظور تفرقه‌افکنی در میان کارگران اعتصابی می‌گوید: “بخشی از کارگران می‌خواهند به سر کار بازگردند اما تعدادی از آن‌ها به دنبال چیزهای دیگری هستند”!!!
اما همه به‌خوبی می‌دانند که خواست‌های تمامی کارگران معدن سنگ‌آهن بافق چیست و باز همه می‌دانند که دولت خود عامل اصلی در ممانعت از تحقق خواست‌های کارگران است.
کارگران معدن خواستار تضمین کار خود هستند. آن‌ها مخالف واگذاری معدن به سرمایه‌داران بخش خصوصی بوده که هدفی جز تشدید بیش از پیش استثمار و بی‌حقوقی کارگران، کسب سود بیشتر، بیکارسازی و در شیشه کردن خون آن‌ها ندارند.
کارگران خواستار بهبود امنیت معدن هستند، آن‌ها از بیماری‌های ناشی از کار رنج می‌برند و خواستار افزایش دستمزد، زندگی بهتر و اعمال قانون مشاغل سخت و زیان‌آور هستند. این‌ها را همه می‌دانند اما فرماندار دولت روحانی عمدا خود را به‌نفهمی می‌زند.
سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن حمایت از خواست‌های کارگران معدن سنگ‌آهن بافق، آن‌ها را به‌ادامه وحدت و یکپارچگی فرا می‌خواند. ما معتقدیم که کارگران ایران برای موفقیت در اعتراضات‌شان به تشکلاتی نیاز دارند که نماینده‌ی واقعی آن‌ها باشند. تشکلاتی که ابزار دست حکومت نبوده و اجازه جولان به سرمایه‌داران ندهند. تشکلاتی که متکی به توده‌های کارگر بوده و سخنگوی آن‌ها برای خواست‌های‌شان باشند. تشکلاتی که توسط کارگران ایجاد شده و آن‌ها این حق را داشته باشند تا در هر لحظه نمایندگانی را که در حمایت و پافشاری بر منافع کارگران تزلزل نشان می‌دهند، خلع کرده و نمایندگان دیگری را انتخاب کنند.
کارگران!
یک ماه از اعتصاب در معدن سنگ‌آهن بافق در حالی گذشت که کارگران در بسیاری از کارخانجات و شرکت‌های دیگر در اعتصاب بسر برده و یا برای پیگیری خواست‌های خود دست به تجمع و تظاهرات می‌زنند. در همه‌جا و در جریان تمامی اعتراضات کارگری، سرمایه‌داران و دولت آن‌ها متحدانه در برابر کارگران قرار دارند، پس چرا کارگران متحد نشوند؟
کارگران برای مقابله جدی با نظم سرمایه‌داران و حکومتی که تمامی ابزارهای خود را در اختیار آن‌ها قرار داده ، باید مانند یک تن واحد به‌مبارزه برخیزند، به‌عنوان یک طبقه. اتحاد طبقاتی کارگران، همان چیزی‌ست که سرمایه‌داران و حکومت از آن هراسانند.
با حمایت از اعتصاب کارگران معدن سنگ‌آهن بافق و دیگر کارگران اعتصابی، اتحاد طبقاتی کارگران را به‌نمایش بگذاریم. به سرمایه‌داران و دولت آن‌ها نشان دهیم که کارگران دیگر حاضر به تحمل این همه فقر، بی‌حقوقی و ستم و استثمار نیستند.
زنده باد اتحاد طبقاتی کارگران
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
سازمان فدائیان (اقلیت)
۲۷ خرداد ۱۳۹۳
کار – نان – آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما