شامگاه شنبه چهارم آبان ۱۳۹۸، مرضیه امیری و عاطفه رنگریز از بازداشت‌شدگان تجمع روز جهانی کارگر در تهران به همراه ساناز الهیاری، امیر امیرقلی، امیرحسین محمدی فرد از اعضای هیئت تحریریه نشریه اینترنتی گام و سپیده قُلیان فعال کارگری که در ارتباط با اعتراضات کارگران نیشکر هفت‌تپه دستگیرشده بود، با قید وثیقه‌های سنگین به‌طور موقت آزاد شدند. آزادی این عزیزان زندانی را که هرچند به‌طور موقت و با سپردن وثیقه‌های سنگین آزادشده‌اند، بدون هیچ اما و اگری باید جشن گرفت. آزادی موقت این شش فعال اجتماعی – کارگری را، که آزادی‌شان بی‌هیچ شبهه‌ای مرهون استقامت و پایداری آنان در زندان‌های جمهوری اسلامی بوده است، باید به طبقه کارگر ایران، فعالان جنبش کارگری و همه کوشندگان و تلاش‌گرانی که در مدت زندانی بودن آنان، صدای رسای مقاومت این عزیزان شکنجه‌شده در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی بوده‌اند، تبریک و شادباش گفت. عزیزان دربندی که با پرچم جان در مقابل دژخیمان جمهوری اسلامی ایستادند و صدای مقاومت و پایداری‌شان را به هر طریق ممکن از درون زندان‌های مخوف قرچک و اوین به درون جامعه انعکاس دادند. بی‌تردید اگر تداوم اعتصابات و اعتراضات کارگری، گسترش جنبش‌های اعتراضی و مقاومت قهرمانانه و ستودنی این عزیزان زندانی نبود، ما اکنون شاهد همین آزادی موقت آنان نیز نبودیم. عاطفه رنگریز، سپیده قُلیان و همه آن عزیزان دیگری که با پرچم جان در مقابل سرکوبگران جمهوری اسلامی ایستادند، اکنون بخشی از نماد مقاومت و پایداری زندانیان سیاسی در جنبش حق‌طلبانه کارگران و زحمتکشان جامعه ما هستند. جا دارد دوباره بر این امر تأکید گردد، که اگر تداوم جنبش‌های اعتراضی و مقاومت قهرمانانه این عزیزان در زندان‌های جمهوری اسلامی نبود، اگر کوشش همه‌جانبه و بی‌دریغ سازمان‌های سیاسی، فعالان اجتماعی و شبکه‌های مجازی در پژواک دادن مقاومت آنان در بیرون از زندان نبود، ما هرگز شاهد آزادی موقت آنان نیز نبودیم. ازاین‌رو، باید بر این مقاومت و پایداری‌شان ارج گذاشت و بر آنان دست‌مریزاد گفت.
اما این تمام ماجرا نیست. از یاد نبریم که اسماعیل بخشی، کارگر شجاع نیشکر هفت‌تپه که در دی‌ماه سال گذشته دستگیر و طی این مدت با شکنجه‌های روحی و جسمی فراوانی مواجه بوده است، هنوز در زندان است. اسماعیل که قرار بود روز یکشنبه با وثیقه سنگین ۷۵۰ میلیون تومانی به‌طور موقت آزاد شود، هنوز در چنگال سرکوبگران جمهوری اسلامی گرفتار است و دختر کلاس اولی‌اش، که اول مهر امسال بدون حضور پدر پای به مدرسه گذاشت، هنوز برای آزادی پدر و در آغوش کشیدن او دل‌تنگ و در انتظار است. فراموش نکنیم محمد خُنیفر دیگر کارگر مبارز هفت‌تپه، ندا ناجی، از بازداشت‌شدگان روز جهانی کارگر و عسل محمدی، دیگر عضو هیئت تحریریه نشریه اینترنتی گام، همچنان در چنگال شکنجه گران جمهوری اسلامی اسیر و گرفتارند.
آزادی موقت این شش عزیز زندانی را باید با صدای بلند به همگان شادباش گفت، اما این آغاز راه است. فراموش نکنیم هنوز محمد حبیبی، سعید شیرزاد، محمود بهشتی لنگرودی، اسماعیل عبدی، جعفر عظیم زاده، محمد نظری، زینب جلالیان، مژگان کشاورز، منیره عربشاهی، یاسمین آریایی، پیام شکیبا و لیلا حسین زاده در زندان‌اند. هنوز دانشجویان و دختران وزنان و مردان دیگری به جرم دفاع از مطالبات کارگران، دفاع از آزادی‌های سیاسی، دفاع از حقوق زنان و دفاع از منافع توده‌های زحمتکش ایران اسیر زندان و بندند و روزانه با اهانت و سرکوب و تحقیر زندانبانان جمهوری اسلامی مواجه‌اند.
این آغاز راه است، باید برای آزادی همه کارگران زندانی، همه زنان و مردانی که به جرم دفاع از آزادی‌های فردی و اجتماعی، دفاع از آزادی بیان و اندیشه، دفاع از منافع کارگران و توده‌های زحمتکش ایران دستگیر و زندانی‌شده‌اند، تلاش کرد و در این مبارزه با عزمی استوار خواهان آزادی کامل و بی‌قیدوشرط همه زندانی سیاسی بود.
زنده‌باد مقاومت و پایداری زندانیان
پرطنین باد صدای اعتراض همگانی با خواست آزادی بی‌قیدوشرط زندانیان سیاسی
سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
زنده‌باد آزادی، زنده‌باد سوسیالیسم
۶ آبان ۱۳۹۸
۲۸ اکتبر ۲۰۱۹
امضاها: اتحاد فدائیان کمونیست، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت.
نظرات شما