هر روز که می گذرد زندگی بر کارگران سخت تر می شود. گرانی بیداد می کند. تورم، افسار گسیخته به پیش می تازد. عرصه بر کارگران آنچنان تنگ شده است که هم اینک برای بقای خود مبارزه کنند. نجات از این وضعیت اسف‌بار جز با گسترش اعتراض و مبارزه ممکن نیست. از همین روست که در روزهای اخیر اعتراضات کارگری در کارخانه ها و دیگر موسسات تولیدی و خدماتی، وسعت بیشتری گرفته است.
بر اساس اخبار منتشره، ٦٠٠ کارگر صنایع فلزی شماره ۱ و ٢ از صبح روز یکشنبه ١٣ اسفند، دست از کار کشیده و با تجمع در محوطه کارخانه، خواهان پرداخت دستمزد های معوقه خود شده اند. پس از اینکه مدیریت دولتی کارخانه در جمع کارگران اعلام کرد، که ما شب عید فقط می توانیم ٤٠ درصد باقی مانده دستمزد آذرماه شما را پرداخت کنیم، کارگران هر دو کارخانه صنایع فلزی، تجمع اعتراضی خود را به محوطه بیرونی کارخانه مشرف به خیابان صنایع فلزی کشاندند و با آتش زدن لاستیک در وسط خیابان به اعتراض خود ادامه دادند. با تشدید اقدامات اعتراضی کارگران، بلافاصله نیروهای امنیتی و انتظامی در محل حاضر شدند. با حضور نیروهای امنیتی و پس از کشمکشی دو ساعته، کارگران به اعتراض خیابانی خود پایان دادند و اقدام به تشکیل مجمع عمومی کردند. کارگران اعتصابی به طور یکپارچه تصمیم گرفته اند، طی روزهای آتی با تجمع در مقابل استانداری تهران و یا یک نهاد دولتی دیگر اعتراضات شان را ادامه دهند.
ششصد کارگر صنایع فلزی در حال حاضر علاوه بر آنکه ۴۰ درصد دستمزد آذر ماه خود را دریافت نکرده اند، حقوق ماه های دی، بهمن، اسفند و عیدی و پاداش خود را نیز طلبکارند و مدیریت دولتی کارخانه به استثنای پرداخت ۴۰ درصد باقی مانده دستمزد آذر ماه، حاضر به پرداخت ریالی از مابقی دستمزد معوقه آنان نیست.
در کناراعتصاب کارگران صنایع فلزی شماره ۱ و ٢، حدود ١۵٠ راننده شرکت واحد در مقابل محل جلسه شورای عالی کار، تجمع اعتراضی برپاکردند و خواستار بازگشت به کار همکاران اخراج شده ، تعیین حداقل دستمزد بر مبنای خواست کارگران ونمایندگان واقعی آنان و اجرای طرح طبقه بندی مشاغل، در شرکت واحد شدند.
اعتصاب بیش از ١٠٠ کارگر شرکت خدماتی اداره کل راه و شهرسازی کهگیلویه و بویر احمد در مقابل دفتر معاونت پشتیبانی اداره کل راه و شهرسازی استان، تجمع ۱٠٠ نفر از کارگران شرکت آونگان اراک مقابل کارخانه در اعتراض به پلمپ این واحد تولیدی، نمونه هایی از اعتراضات و اعتصابات کارگری طی روزهای گذشته هستند.
شرایط اسفباری که کارگران ایران در آن بسر می برند، هر روز در حال وخیم تر شدن است. افزایش تورم و روند صعودی قیمت کالاها و مایحتاج ضروری کارگران و زحمتکشان، به روز و ساعت رسیده است. در حالی که کارخانه داران، روحانیت انگل و کلیه صاحبان سرمایه و ثروت، هر روز پروارتر می شوند، کارگران که خود تولیدکنندگان اصلی کالا و سرمایه جامعه هستند، روز به روز فقیر و فقیرتر می شوند. در چنین وضعیتی که حداقل دستمزد ماهیانه کارگران، در مقایسه با خط فقر یک میلیون و هشتصد هزار تومانی، حتا کفاف خورد و خوراک یک خانواده کارگری پنج نفره را نیز نمی دهد، پرداخت به موقع همین دستمزد بخور و نمیر نیز، از آنان دریغ شده است. در وضعیت موجود که معاش و به طریق اولی ادامه حیات کارگران با خطر جدی مواجه است، برای کارگران راهی جز تشدید اعتراض و اعتصاب برای دریافت به موقع دستمزد و افزایش حداقل دستمزدی که متناسب با میزان تورم موجود در جامعه و هم طراز با سطح معیشت یک خانواده پنج نفره کارگری باشد، باقی نمانده است.
اعتراضات و اعتصابات روزهای اخیر، اگر چه هنوز کوچک، محدود و پراکنده هستند، اما، نوید بخش گسترش مبارزات کارگران در عرصه های وسیعتر هستند.
سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن حمایت از اعتصابات و اعتراضات کارگران ایران، خواستار تحقق فوری تمامی خواست‌های آن‌ها از جمله افزایش دستمزدها و پرداخت تمامی دستمزدهای عقب‌افتاده است.
سازمان فدائیان (اقلیت) کارگران ایران را به همبستگی هر چه بیشتر و تشدید مبارزه برای سرنگونی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی و برپایی حکومت شورایی و سوسیالیسم که یگانه مسیر واقعی رهایی طبقاتیست، فرا می‌خواند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایه‌داری
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
سازمان فدائیان (اقلیت)
١٤ اسفند ۱۳۹۱
کار – نان – آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما