امسال در شرایطی به ۸ مارس روز جهانی زن نزدیک می‌شویم که تداوم بحران جهانی سرمایه‌داری و پیامدهای آن در چند دهه اخیر به طور بی‌سابقه‌ای بر ابعاد فقر، بیکاری، و نابسامانی‌های اجتماعی افزوده است و همه جا زنان را در صف اول اخراج و بیکارسازی، کاهش دستمزد و محرومیت از خدمات اجتماعی قرار داده است. از سوی دیگر تشدید نظامی‌گری، خشونت، جنگ‌ها و درگیری‌های داخلی و پای‌گیری و رشد گروه‌های ارتجاعی مذهبی، پدرسالاری و کنترل جنسیتی را تشدید کرده است.
جمهوری اسلامی که از همان اولین روزهای به قدرت رسیدنش پایه‌های موجودیتش را بر آپارتاید جنسیتی، تبعیض، تحقیر، بی‌حرمتی و بی‌حقوقی زنان قرار داد، اکنون پس از چهار دهه پیگیری این سیاست، ستم بر زنان را در همه عرصه‌های حیات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نهادینه کرده است. سیاست‌های ارتجاعی این رژیم نه تنها ساختار نظام مردسالاری را تقویت کرده بلکه آن را به دیگر ساختارهای سرکوب پیوند زده است.
در سیستم سرمایه‌داری ایران زنان بخش وسیعی از طبقه کارگر را تشکیل می‌دهند. وضعیت فلاکت‌بار اقتصادی، تورم، و بیکاری وسیع، به اضافه قوانین ضد زن و آپارتاید جنسیتی ناشی از حاکمیت دینی، موجب گشته‌اند زنان به ناچار اغلب با دستمزدهای ناچیز و بدون قرارداد، بدون بیمه، بدون امنیت شغلی و در محیطی آکنده از تبعیض و نابرابری بکار مشغول شوند. در نظام سرمایه‌داری جمهوری اسلامی و در جامعه‌ای چون جامعه ما با مناسبات پدرسالارانه عقب‌مانده مذهبی و قوانین دوران جاهلیت شریعت اسلامی، موقعیت دشواری به زنان در امر مبارزه تحمیل شده است و زنان باید در چندین جبهه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مبارزه خود را به پیش ببرند.
با این وجود زنان از همان آغاز با پایداری در برابر سیاست‌های ارتجاعی و ضد زن جمهوری اسلامی مقاومت و مبارزه کرده‌اند. زنان ایران، امروز با حضور در صف مقدم اعتصاب و مبارزات سراسری معلمان، دانشجویان، بازنشستگان و دوشادوش کارگران یک پای اصلی مبارزه با جمهوری اسلامی هستند. آنان اکنون نیروی بالقوه سازش‌ناپذیر و رادیکال علیه حکومت دینی می‌باشند و به نیروی سیاسی، اجتماعی عظیمی تبدیل شده‌اند. این رشد، با نظام اسلامی در تضاد آشکار قرار دارد و رژیم اسلامی به هیچ وجه قادر به حل این تضاد نیست.
وظیفه‌ی مبرم، زنان سوسیالیست، انقلابی و برابری‌‌طلب در شرایط کنونی آن است که مبارزات زنان را به مبارزات سایر جنبش‌های اجتماعی، به ویژه طبقه کارگر، پیوند زنند. از همین امروز و در دل همین مبارزات جاری، مطالبات زنان را طرح کنند و بکوشند هم‌پای ایفای نقشی مؤثر و پیشرو در مبارزات جنبش‌های اجتماعی، مطالبات ویژه خود را در مطالبات سیاسی و اقتصادی عمومی بگنجانند. چنان که کارگران بارها در بیانیه‌های خود، بر مطالبات زنان نیز انگشت گذاشته‌اند. آنان بایستی بکوشند توده زنان را برای تحقق این مطالبات بسیج کنند.
بر ما سوسیالیست‌ها و نیروهای انقلابی و چپ است که هم‌چون زنان سوسیالیست بنیان‌گذار این روز، در روز جهانی زن، بار دیگر، پرچم پیکار زنان علیه هر گونه نابرابری و ستم جنسیتی را برافرازیم. پیکاری علیه نابرابری و تبعیض جنسیتی که نمی‌تواند جدا از مبارزه طبقه کارگر برای رهایی جامعه و برقراری الگو و راه حل کارگری یعنی اداره شورایی باشد.
سرنگون باد رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
۱۴ اسفند ۱۳۹۷
۵ مارس ۲۰۱۹
امضاها: اتحاد فدائیان کمونیست، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت)، هسته اقلیت
نظرات شما