رفقای زندانی، مدافعان آزادی و سوسیالیسم!
چهاردهمین کنفرانس سازمان ما در شرایطی برگزار گردید که جمهوری اسلامی در بحرانی ترین دوران حیات ننگین خود به سر می برد. سیاست های رژیم در عرصه های داخلی و خارجی با شکست مواجه شده و نزاع هسته ای جمهوری اسلامی با گروه کشورهای ۱+۵ به مرحله سرنوشت ساز خود رسیده داست. هیات حاکمه برای برون رفت از وضعیت موجود، اگرچه در عرصه سیاست خارجی به اجبار به تاکتیک “نرمش قهرمانانه” تن داده است، اما در عرصه داخلی بیش از پیش به سلاح سرکوب و اعدام زندانیان روی آورده است. طی سه ماهی که از روی کار آمدن دولت روحانی می گذرد- دولتی که با وعده های بهبود شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بر مسند ریاست جمهوری نشست- نه تنها کمترین روزنه امیدی در جهت بهبود اوضاع پدید نیامد، بلکه برعکس، طی همین مدت جو ارعاب و سرکوب به نحو چشمگیری در جامعه افزایش یافته است. شلاق طرح “عفاف و حجاب” همچنان بر گرده زنان و جوانان فرود می آید، زندانیان سیاسی و به طور اخص کارگران زندانی و زندانیان مدافع آزادی و سوسیالسم با تعرضات بیشتری از سوی زندانبانان و نیروهای امنیتی رژیم مواجه هستند و مهمتر اینکه طی همین مدت، آمار اعدام زندانیان سیاسی و زندانیان جرائم عادی به نحو نگران کننده ای افزایش یافته است. در واقع جمهوری اسلامی درهمان حال که در عرصه سیاست خارجی با شعار “نرمش قهرمانانه” در مسیر سازش با کشورهای ۱+۵ گام بر می دارد، در عرصه داخلی، سیاست ارعاب، اعدام و سرکوب را ادامه داده است.
رفقای زندانی، مدافعان آزادی و سوسیالیسم!
این اولین بار نیست که هیئت حاکمه ایران جهت فائق آمدن بر بحران های داخلی و خارجی و نیز جلوگیری از گسترش اعتراضات توده ای به تشدید سرکوب در جامعه و اعدام زندانیان متوسل می شود. اعدام زندانیان سیاسی پس از ۳۰ خرداد سال ۶۰ و نیز اعدام جمعی چندین هزار زندانی سیاسی در تابستان ۶۷ بیانگر این واقعیت دهشتناک است که جمهوری اسلامی همواره از وجود زندانیان سیاسی به عنوان گروگان و گروکشی استفاده کرده است. از این رو ما شرکت کنندگان در چهاردهمین کنفرانس سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن اعلام انزجارعمیق نسبت به این سیاست گروکشی جمهوری اسلامی، خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان سیاسی و به طور اخص کارگران زندانی هستیم.
رفقای زندانی، مدافعان آزادی و سوسیالیسم!
اگرچه ماهیت وجودی زندان در همه دولت‌های سرمایهداری کم و بیش با اعمال فشار، سرکوب و محدودیت های فردی همراه است، اما زندان های جمهوری اسلامی به لحاظ گستردگی اعمال شکنجه، سرکوب و شدت آزار و اذیت اعمال شده بر زندانیان، قابل قیاس با زندان های هیچ یک از رژیم های معاصر نیست. با این همه، شما یاران دربند، شما مدافعان آزادی و سوسیالیسم با مقاومت و ایستادگی تان نشان داده اید که زندان نیز میدان دیگری از تلاش، مبارزه و پیکار با خصم طبقاتی است. مقاومت شما در شکنجه گاه های جمهوری اسلامی بیانگر عمق وفاداری تان به آزادی و سوسیالیسم است. ایستادگی شما در مقابل مدافعان سرمایه، تجلی باور عمیق تان به رهایی طبقه کارگر از یوغ ستم، استثمار و بردگی نظام سرمایه داری حاکم بر ایران است. درود ما بر شما یاران باد.
خانواده های جانباختگان فدایی!
جمهوری اسلامی طی سال های حاکمیت ننگین اش، فقط در زندان فاجعه به بار نیاورد. این رژیم، فقط عزیزان تان را در زندان شکنجه و قتل عام نکرد، شما نیز به همراه عزیزان زندانی تان روزی صدبار شکنجه شدید، شما نیز هر سحرگاه هان پا به پای فرزندان، همسران، پدران، مادران، خواهران و برادران زندانی تان به قتل گاه برده شدید، شما نیز در حاکمیت جمهوری اسلامی همه ناملایمات را به جان خریدید، دوشادوش عزیزان زندانی و رفقای جان باخته ما دندان خشم بر جگر خسته بستید، اما استوار ماندید. رفقایی که جان شیرین در راه پیکار و مبارزه ای بی امان علیه نابرابری، ستم و بی عدالتی نثار کردند. رفقایی که اگر چه امروز در میان ما نیستند، اما در گذر زمان، موج را سرودی کردند پر نبض تر از انسان و مرگ را سرودی کردند پر طبل تر از حیات و شما خانواده های زندانیان سیاسی، جانباختگان فدایی و همه مدافعان آزادی و سوسیالیسم در یاد و نام رفقای جان فشان مان، برگ را سرودی کردید سرسبزتر از جنگل و عشق را سرودی کردید پر طپش تر از دل دریا. درود ما نثارتان باد. ما شرکت کنندگان در چهاردهمین کنفرانس سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن ارج گذاشتن به مقاومت، مبارزه و پایداری زندانیان سیاسی علیه جمهوری اسلام و نظام سرمایه داری حاکم بر ایران، به پایداری شکوهمند شما، خانواده های جان فشانان فدایی و همه مدافعان آزادی و سوسیالیسم درود می فرستیم. درود بر شمایان باد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی- برقرار باد حکومت شورائی
نابود باد نظام سرمایهداری- زنده باد سوسیالیسم
شرکت کنندگان در چهاردهمین کنفرانس سازمان فدائیان (اقلیت)
آبان ۱۳۹۲
نظرات شما