نظر به این که:
۱ – جنبش کمونیستی ایران در پراکندگی و تشتت به سر می‌برد. فقدان برنامه منسجم و خط سیاسی معین در جهت مداخله در مبارزه طبقاتی، به دامنه بحران حاضر وسعت می‌بخشد و منجر به تجزیه نیروهای چپ می‌شود.
۲ – مبارزه ایدئولوژیک علنی، یک ابزار ضروری جهت حل بحران است، که راه را برای دستیابی به برنامه انقلابی واحد و تئوری انقلابی پرولتاریا هموار می‌کند.
لذا کنگره می پذیرد:
۱ – یک بولتن مباحثات در سطح جنبش انتشار می‌یابد این بولتن توسط هیئتی تنظیم و هدایت خواهد شد. هیئتی که منتخب کنگره است و رهبری سازمان بر آن نظارت خواهد کرد.
۲ – از گروه‌ها و سازمان‌های دیگر، با توجه به خط سیاسی – تئوریک شان (که به خط ۲ شناخته می‌شوند) دعوت می‌شود که در این مبارزه به طور فعال شرکت کنند. نویسندگان می‌باید با نام‌های فردی (همراه با نام گروه یا سازمان) به بحث بپردازند.
۳ – بولتن می‌باید به طور مرتب و با فاصله یک تا دو ماه انتشار یابد.
۴ – مباحثات داخلی، از طریق ارگان تئوریک داخلی هدایت می یابد.
* – مباحثات درباره استراتژی و تاکتیک، وظایف پرولتاریا در انقلاب، انترناسیونالیسم پرولتری و…
نظرات شما