یادنامه سعید سلطان‌پور
مقدمه
به مناسبت سالگرد تولد و مرگ » کلاه‌ام را به احترام آفتابگردانها برمی‌دارم» مجموعه‌ی سعید سلطان‌پور )تولد ۱۵ خرداد ۱۳۱۹ و تیرباران ۳۱ خرداد ۱۳۶۰) فراهم شده است.
سلطان‌پور بی‌شک یکی از بی‌بدیل‌ترین هنرمندان ایران است. هنرمندی که اندیشه و هنرش را در خدمت مردم چهار حرف) به کار گرفت و اصولاً هنری جز این را به رسمیت نمی‌شناخت. او همان‌طور زیست که می‌اندیشید. او شاعری است که برای “زمانه”اش غزل می‌سرود، برای “رودخانه”، برای “بند” و “سحر در بند”، برای “دلاوران” و “رفیق”، برای “شکنجه” “در بند پهلوی” “شانه به شانه با فلزتاوان و زمین‌کاوان” “چهار حرف” را می‌سرود.
پرداختن به سعید سلطان‌پور آن‌چنان که شایسته‌ی اوست، در مجموعه‌ای کوچک مانند این غیرممکن است اما این مجموعه می‌تواند شروع کاری جدی برای مستند کردن زندگی این هنرمند باشد؛ هنرمندی که معتقد بود هنر تئاتر هم باید مستند باشد.
در این مجموعه، سعید را در آینه‌ی اشعارش می‌بینیم و سعید را با کلام و بازگویی خاطرات دوستان، شاگردان، رفقا، هم‌رزمان و هم‌بندان‌اش روایت می‌کنیم. برخی از خاطراتی که در این مجموعه آمده، بازنشر مطالبی است که در اینترنت منتشر شده است. سعی شده که این خاطرات به گونه‌ای انتخاب و کنار هم گذاشته شوند که برهه‌های مختلف زندگی او را به تصویر بکشند.
منبع: کانون مدافعان حقوق کارگر
نظرات شما