همه نیروهای ضد شورش شما
همه لجن پوشان اوباشان
با موتور و سلاح‌هایشان
در یک‌سو
زنی آزاده
تنهای تنها
سپاهی یک‌تنه
در سوی دیگر
با یک‌تکه چوب و روسری سفید
در مقابل شما ایستاده
از گیسوهایش پرچمی افراشته
گاه آرام گاه خشمگین
و زمزمه‌هایش
چون رعدی در تاریخ
به جنبش زن زندگی بدل گشت
بر فراز هر کوچه خیابان
هیچ میدانی
این شعار نیست
این پرچم رستاخیز است
با زخم‌های چرکین
بر افکار عصر بیهودگی
بر احکام شوم وحشت شما
زیرا ما خود را به رسمیت می‌شناسیم
من تو با هزاران گل سرخ
این هیبت پوشالی را سرنگون خواهیم کرد
این راه را دنبال می‌گیریم
من تو با هم ایم هرگز نمی‌میریم
سیاهکوه
نظرات شما