بیانیه شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست در باره پیامدهای مضحکه انتخابات رژیم
نتایج دور اول و دوم نمایش انتخابات ریاست جمهوری اسلامی، بار دیگر بر این واقعیت صحه گذاشت که اکثریت مردم ایران، خواهان سرنگونی این رژیم فاشیستی هستند!
رژیم اسلامی جنایت و غارت، در روز هشت تیر، چهاردهمین دوره مضحکه انتخاباتی “ریاست جمهوری” را برگزار کرد. نمایشی که این سیستم مبتنی بر استبداد عریان سیاسی و مذهبی، در تمام ۴۵ سال گذشته ادامه داشته است. بااین‌همه تا سال ۹۶ رژیم قادر بود با فریب میلیون‌ها نفر از مردم و یا ایجاد رعب، آن‌ها را به‌پای رأی‌گیری‌ها و رأی سازی‌های دوره‌ای خود بکشاند؛ اما از خیزش انقلابی دی‌ماه ۹۶ بدین سو و جا افتادن گفتمان “اصلاح‌طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا” اکثریت مردم به‌ویژه اردوی کار و رنج، به چیزی جز سرنگونی تام و تمام جمهوری اسلامی از طریق یک انقلاب مردمی نمی‌اندیشند. ازاین‌رو در تمام هفت سال اخیر شاهد خودداری شرکت اکثریت مردم در بالماسکه‌های انتخاباتی رژیم بودیم.
ابعاد نه به رژیم در دور اول چنان خردکننده بود که علیرغم همه رأی سازی‌ها، خود رژیم اعتراف کرد که بیش از شصت درصد مردم از شرکت در “انتخابات” خودداری کرده‌اند که تمام گزارشات مردمی نشان می‌دهند که ابعاد تحریم به‌مراتب بیشتر از نرخ رسمی اعلام‌شده بوده است.
خامنه‌ای که معمولاً بعد از هر نمایش انتخاباتی به میدان می‌آمد و رجز می‌خواند، این بار پنج روز سکوت کرد و وقتی به فغان آمد، با صدایی لرزان نارضایتی خود را از میزان مشارکت اعلام کرد. این ناخرسندی درعین‌حال چراغ سبزی بود که نهادهای رژیم باید در دور دوم، ارقام مطلوب‌تری را به هر قیمت جفت‌وجور کنند!
بدین ترتیب این مضحکه به دور دوم کشیده شد تا در روز جمعه پانزده تیر سرنوشت نفر پیروز میان دو رقیب باقی‌مانده یعنی پزشکیان و جلیلی مشخص شود. از این نقطه به بعد، تمام ابزارهای تبلیغاتی و رسانه‌ای در داخل و خارج از کشور بکار گرفته شد که با جا انداختن یک دوقطبی کاذب و مهیج کردنِ گفتمان بد و بدتر به کمک اصلاح‌طلبان ورشکسته و توده‌ای و اکثریتی و احزاب ناسیونالیست مثل حزب دمکرات و پژاک و مذهبی‌های مرتجع خوزستان، بخش‌هایی از مردم را علیرغم نارضایتی از رژیم اسلامی، به‌پای صندوق رأی بکشانند. این بخش از مردم ناراضی، با آنکه می‌دانند در آپارات رژیم اسلامی، اهرم‌های اساسی و کلیدی و راهبردی نظام در دست بیت رهبری و نهادهای امنیتی و نظامی و قضایی زیرمجموعه آن است و رئیس‌جمهور یک تدارکاتچی بیش نیست و اگر هم بخواهد کوچک‌ترین اصلاحاتی برقرار کند، نمی‌تواند و با انواع سد سکندر روبرو خواهد شد، خود را چنین فریب می‌دهند که ریاست جمهوری پزشکیان، اوضاع کشور را کمی بهتر خواهد کرد.
بنابراین بخش کوچکی از مردم با آزمودن آزموده‌ها و گفتمان زنگ‌زده ” انتخاب میان بدتر و بدترین”، علیرغم تحریم در دور اول، حاضر شدند در دور دوم در این بازی “باخت” شرکت کنند هر چند نمی‌توان به‌هیچ‌وجه ادعای مشارکت ۴۹ درصدی در دور دوم که دو درصد آن‌هم آرای باطله بود را پذیرفت، بااین‌همه ابعاد تحریم مردم چنان بود که اجازه رقم سازی بیشتر را به رژیم نداد و خود حکومت اعتراف کرد که باز اکثریت مردم یعنی ۵۱ درصد از شرکت در دور دوم نمایش خودداری کرده‌اند.
حال با پایان این نمایش مضحکه، مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور جدید رژیم مبتنی بر جنایت و غارت خواهد بود. عنصر بی‌رمقی که بارها در جریان سخنرانی‌ها و مناظره‌های انتخاباتی‌اش، وفاداری کامل خود را به “منویات مقام معظم رهبری” اعلام کرده است و بلافاصله پس از پیروزی نیز با حضور در مقبره خمینی جلاد، از خامنه‌ای تشکر کرد که اجازه داده نام او از صندوق بیرون بیاید و با ارسال نامه به رهبر حزب‌الله لبنان ثابت کرد که قرار نیست حتی در زمینه سیاست حمایت‌های مالی و نظامی چندین میلیارد دلاری از نیروهای نیابتی و مرتجع اسلامی در منطقه، هیچ‌گونه خللی وارد شود. البته در روزهای نزدیک به “انتخابات” نیز محمد مخبر معاون ابراهیم رئیسی در حاشیه اجلاس شانگهای طی ملاقاتی با پوتین، به او اطمینان داد که تعویض رئیس‌جمهور هیچ تغییری در سیاست خارجی راهبردی جمهوری اسلامی از جمله ادامه پیوند با روسیه ایجاد نخواهد کرد.
بنابراین با برگزیده شدن پزشکیان، قرار نیست هیچ‌یک از سیاست‌های کوچک و کلان این رژیم تغییر کند. استبداد خشن سیاسی، سرکوب فاشیستی جنبش‌ها و خیزش‌ها، حاکمیت ارتجاعی مبتنی بر بنیادگرایی اسلامی، آپارتاید جنسیتی و از جمله ادامه سیاست تحمیل حجاب اجباری بر زنان، سرکوب مداوم و اعدام، اعمال تبعیض علیه اقلیت‌های ملی، نژادی، مذهبی و گرایش جنسی، تداوم غارت و استثمار در بطن افزایش نابرابری‌های طبقاتی نهادینه‌شده در نظام سرمایه‌داری ایران، ادامه رانت‌خواری و فساد سیستماتیک و تداوم ریخت‌وپاش‌های میلیاردی برای تقویت نیروهای نیابتی در خاورمیانه و اقصی نقاط جهان، تداوم ماجراجویی‌های هسته‌ای و نظامی و ادامه ترور و اعدام و کشتار… بدون تردید ادامه پیدا خواهند کرد.
ازاین‌رو رأس نظام هیچ نگرانی از بابت گزینش پزشکیان ندارد، او از جنس خودشان است. ولی در عوض می‌توان از او به‌عنوان یک ویترین “خوش آب و رنگ‌تر” در چانه‌زنی‌های رژیم با امریکا و متحدین غربی‌اش بهره برد؛ زیرا همچنان که خود پزشکیان و برخی دیگر از نامزدها در جریان مناظره‌های انتخاباتی مطرح کرده‌اند، تحریم‌های بین‌المللی به‌ویژه مالی، دارد حلقوم این رژیم را می‌فشارد و آن را با ابر چالش‌های اقتصادی بزرگ مواجه خواهد کرد.
ضمن اینکه رهبری نظام این توهم را نیز دارد که از پزشکیان و رؤیاپردازی‌های توخالی او همچون قرص آرام‌بخش برای آرام کردنِ بخش‌هایی از مردم بهره ببرد. غافل از اینکه این حنا مدت‌هاست که دیگر رنگی ندارد و اکثریت مردم به چیزی جز سرنگونی رژیم و انقلاب اجتماعی برای دستیابی به آزادی، برابری، رفاه، شادی و منزلت انسانی فکر نمی‌کنند؛ و آن بخش بسیار کوچک مردم نیز که حاضر شدند یک‌بار دیگر فریب بخورند و در نمایش انتخاباتی رژیم شرکت کنند، خیلی زود خواهند فهمید که در چارچوب این نظام، نه‌تنها هیچ راهی برای رهایی وجود ندارد، بلکه حتی جزئی‌ترین اصلاحات نیز قابل تحقق نیست. کما اینکه دو دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی و دو دوره ریاست جمهوری حسن روحانی، این حقیقت را به اثبات رساند.
بنابراین تا آنجا که به نیروهای چپ و انقلابی و جنبش توفنده کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی و سایر جنبش‌های اجتماعی برمی‌گردد، برگزاری چهاردهمین دوره “انتخابات” ریاست جمهوری، هیچ تغییری در استراتژی سیاسی ما ایجاد نکرده است، بلکه بار دیگر حقانیت آن را به اثبات رسانده است. اکثریت عظیم جامعه که از استبداد، تحجر، فقر، تبعیض و نابرابری کلافه شده‌اند، با ادامه جنبش و البته با تلاش برای درس گیری از خیزش‌های انقلابی عظیم سال‌های اخیر، می‌کوشند که حلقه محاصره را به دور رژیم اسلام و سرمایه، تنگ‌تر کنند و آن را به زباله‌دان تاریخ پرتاب کنند. هر راهی جز این سراب است.
سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه‌داری
زنده‌باد آزادی، زنده‌باد سوسیالیسم
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
۱۱–۰۷–۲۰۲۴
امضاها: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری- حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت
نظرات شما