کارناوال سیاه‌پوشان اربعین یکی از روشن‌ترین نمونه‌ها در دنیای معاصر برای درک نقش افیونی دین است. جمهوری اسلامی با هزینه‌های سرسام‌آور و ولخرجی از جیب کارگران و سایر زحمتکشان در به اصطلاح مراسم اربعین، نقش اصلی را در این کارناوال سیاه‌پوشان بازی می‌کند و بدون تردید بیشترین منافع را نیز در راه‌اندازی این مَضحکه دارد.
براساس اعلام دولت عراق، ۲۲ میلیون نفر از کشورهای گوناگون در کارناوال سیاه‌پوشان اربعین در سال‌جاری حضور داشتند. از این ۲۲ میلیون نفر که البته بخش بزرگی از آن‌ها مردم عراق هستند، حدود ۴ میلیون نفر براساس اعلام مقامات جمهوری اسلامی از ایران به عراق رفتند. بخشی از این ۴ میلیون نفر کسانی هستند که از سایر کشورها به ایران آمده و از مرز ایران با عراق وارد این کشور شدند. جمهوری اسلامی با فراهم آوردن حمل و نقل مجانی در مرزها، زمینه حضور این افراد در کارناوال را فراهم می‌سازد. برای نمونه در حالی که مردم بلوچستان از کمترین امکانات بدیهی حتا آب آشامیدنی مناسب محروم هستند و برای زدن بنزین و گازوئیل ساعت‌ها باید در صف پمپ‌بنزین بایستند، “شیعیان” پاکستانی از مرزهای بلوچستان سوار بر اتوبوس‌هایی که هزینه‌های آن را جمهوری اسلامی پرداخته به عراق برده می‌شوند. به گفته‌ی معاون وزیر کشور ۱۰۰هزار پاکستانی از طریق ایران در کارناوال سیاه‌پوشان اربعین شرکت کردند، هر چند که به نظر می‌آید آمار واقعی بیشتر باشد.
رادان فرمانده جنایت پیشه‌ی نیروی انتظامی نیز در این رابطه گفت: اتباع بیش از ۱۰ کشور از مسیر مرزهای ایران به سمت عراق رفته‌اند. او البته اسامی این کشورها را اعلام نکرد ولی همان‌طور که از سایر اخبار مشخص است بیشتر این افراد از پاکستان و یا مهاجرین و پناهندگان افغان هستند.
براساس اعلام سامانه ثبت نام “سماح” متعلق به سازمان حج و زیارت جمهوری اسلامی، در مجموع ۲ میلیون و ۸۲۲ هزار و ۶۵۵ نفر با پرداخت حق بیمه ثبت نام خود را در این سامانه برای سفر به عراق قطعی کرده بودند که از این تعداد حدود ۵۰۰ هزار نفر کودک (زیر ۱۸ سال) بودند. از نظر جنیست نیز بیش از یک میلیون و صد هزار نفر زن و بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر مرد بودند.
استفاده از کودکان و زنان برای پُررونق نشان دادن کارناوال سیاه‌پوشان اربعین یکی از روش‌های جمهوری اسلامی است که همگان با آن آشنا هستند. جمهوری اسلامی برای تسهیل این موضوع اجازه نامه محضری زن از همسر برای خروج از کشور را حذف کرد. این در حالی‌ست که در جمهوری اسلامی زنان از مسافرت به خارج کشور بدون اجازه همسر محروم هستند. هم‌چنین هیچ‌گونه هزینه‌ای بابت عوارض خروج از کشور از شرکت‌کنندگان در این کارناوال دریافت نمی‌شود.
به‌غیر از ۱۱۶ هزار نفر که با هواپیما به نجف رفتند، سایر شرکت‌کنندگان در کارناوال با اتوبوس به عراق سفر کردند. همان‌طور که همگان می‌دانند خرید و فروش بلیط هواپیما تماما در دست عوامل حکومتی بود و سوبسید کلانی نیز بابت بلیط هواپیما پرداخت شد. در حالی که بهای بلیط در مسیری از نظر مسافت تقریبا مشابه برای نمونه از تهران به دوبی حداقل ۲۰ میلیون تومان است، بهای بلیط هواپیما از تهران به نجف تنها ۸ میلیون تومان تعیین شد.
یکی از هزینه‌های سرسام‌آوری که به کارگران و سایر زحمتکشان بابت این کارناوال تحمیل می‌شود، هزینه‌های درمانی است.
براساس آمارهای منتشره در رسانه‌های جمهوری اسلامی، سال ۹۶ هزینه خدمات درمانی سرپایی وزارت بهداشت و مراکز درمانی نیروهای مسلح در کارناوال اربعین ۲۰ هزار میلیارد تومان بود که با توجه به افزایش سرسام‌آور هزینه‌های درمانی در شش سال اخیر، باید نتیجه گرفت که تنها هزینه‌های درمانی چندین برابر سال ۹۶ شده است. جالب آن‌که هزینه بیمه اربعین برای هر نفر ۳۵ هزار تومان است که با در نظر گرفتن بیمه شدن حدود سه میلیون نفر، کل مبلغ دریافتی بابت حق بیمه ۱۰۵ میلیارد تومان می‌شود. این مبلغ در برابر هزینه‌های درمانی که از جیب مردم زحمتکش در کارناوال فوق خرج می‌گردد به معنای کامل کلمه هیچ است. تنها این را در نظر بگیرید که هزینه ویزیت پزشک عمومی براساس تعرفه‌ی دولتی ۹۰ هزار تومان است.
به‌گفته‌ی وزیر بهداشت جمهوری اسلامی، راه‌اندازی دو بیمارستان در مرز شلمچه و مهران، استقرار ۳۷۰ دستگاه آمبولانس، ۵۸ اتوبوس آمبولانس، حضور هزار نفر از کارکنان وزارتخانه از جمله ۱۲۰ پزشک عمومی و متخصص، ۱۲ بالگرد و ۳ هواپیما از جمله اقدامات این وزارتخانه برای کارناوال سیاه‌پوشان اربعین بوده است.
به‌گفته‌ی وی این وزارتخانه در مرز مهران بیمارستانی ۱۵۰ تختخوابی برای کارناوال فوق راه‌اندازی کرده است. با توجه به این‌که هزینه ایجاد یک تخت بیمارستانی ۸ میلیارد تومان است، تنها هزینه این بیمارستان که طی ۹ ماه راه‌اندازی شد به هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان می‌رسد.
جمهوری اسلامی هم‌چنین به هر یک از شرکت‌کنندگان ایرانی کارناوال ۲۰۰ هزار دینار عراق داد که برای ۳ میلیون نفر برابر با ۴۵۶ میلیون دلار می‌شود و این در حالی‌ست که برای ضروری‌ترین نیازهای درمانی مردم از قبیل دارو (بویژه برای بیماری‌های خاص) و دستگاه‌های مورد نیاز بیمارستان‌ها و غیره ارزی وجود ندارد. نرخ فروش دینار نیز ۲۰ درصد کمتر از نرخ دینار در بازار آزاد بود که بدین ترتیب بیش از ۹۱ میلیون دلار برابر با ۴ هزار و ۵۶۰ میلیارد تومان از جیب مردم به شرکت‌کنندگان کارناوال سوبسید داده شد.
یکی دیگر از هزینه‌های سرسام‌آور کارناوال سیاه‌پوشان اربعین، تهیه و تامین غذا و نوشیدنی و مانند آن است. برای این‌کار موکب‌هایی از جمله در مسیر کارناوال از نجف به کربلا ایجاد می‌شود که براساس آمارهای منتشره ۷۰۰۰ موکب در مسیر کارناوال‌ها برپا می‌شود که وظیفه‌ی ارائه خدمات درمانی و تامین غذا و نوشیدنی رایگان را برعهده دارند. جمهوری اسلامی برای تجهیز این موکب‌ها از تاریخ ۲۴ مرداد تا ۲ شهریور تنها از مرز ایلام ۱۷۳۳ کامیون به عراق فرستاد. این نکته را هم در نظر داشته باشیم که جمهوری اسلامی در ماه‌های اخیر تلاش زیادی برای آزاد کردن پول‌های بلوکه شده در عراق داشت که در پی تلاش دولت عراق نزدیک سه میلیارد دلار از آن پول‌ها آزاد شد، اما مشروط به خرید کالاهای اساسی و دارو. بدین ترتیب جمهوری اسلامی توانست برای کارناوال امسال، از پول‌هایی که در عراق دارد برای تامین نیازهای دارویی و غذایی موکب‌ها به میزان نامعلومی برداشت کند.
با یک محاسبه ساده می‌توان دریافت که هزینه این موکب‌ها که وظیفه‌ی تامین نیازهای غذایی، آشامیدنی و نیز درمانی را در کنار فعالیت‌های تبلیغاتی به نفع جمهوری اسلامی برعهده دارند، رقمی سرسام‌آور است، پول‌هایی که از سفره مردم ستم‌دیده‌ی ایران غارت می‌شود. برای نمونه هم اکنون قیمت برنج باسماتی پاکستانی کیلویی حدود ۷۰ هزار تومان است. ارزش ریالی بار برنج پاکستانی یک کامیون ۴۰ تنی حدود ۳ میلیارد تومان است. حال این را هم در نظر بگیریم که خیلی از کالاها قیمت‌شان بالاتر و برخی نیز کمتر است. اما اگر متوسط ارزش ریالی بار یک کامیون را ۳ میلیارد تومان در نظر بگیریم، ارزش ریالی ۱۷۳۳ کامیون که در مدتی کوتاه از استان ایلام برای تامین نیازهای موکب‌ها از مرز خارج شد (با هزینه حمل و نقل) حداقل بیش از ۵ هزار میلیارد تومان است.
در نظر بگیریم که به طور متوسط شرکت‌کنندگان در کارناوال حدود یک هفته در عراق بمانند. هزینه تامین غذا و آشامیدنی ۲۲ میلیون نفر (برای هر نفر روزی حداقل ۴۰۰ هزار تومان که واقعا حداقل است) به ۶۲ هزار میلیارد تومان می‌رسد که باز اگر حداقل نیمی از این را جمهوری اسلامی تامین کرده باشد (و اگرنه همه‌ی آن را) به رقم وحشتناک ۳۱ هزار میلیارد تومان می‌رسیم. بنابراین با یک حساب سرانگشتی هزینه کارناوال سیاه‌پوشان اربعین از نیازهای غذایی و درمانی و حمل و نقل و غیره به حداقل ۱۰۰ هزار میلیارد تومان می‌رسد که از این میزان بخش بزرگی را جمهوری اسلامی تامین می‌کند. جمهوری اسلامی پیش از این هزینه‌های هنگفتی نیز برای زیرساخت‌های این مراسم از جمله ساخت قصرهایی بزرگ تحت عنوان اقامتگاه “زائران” در کربلا و نجف صرف کرده است.
تمام این پول‌ها نیز مستقیم و غیرمستقیم از جیب کارگران و دیگر زحمتکشان جامعه خرج می‌شود. برای نمونه تمام شهرداری‌ها به‌طور رسمی مبلغی برای هزینه‌های اربعین اختصاص می‌دهند. امسال برای نمونه شهرداری تهران ۴۰ میلیارد تومان و شهرداری مشهد ۲۶ میلیارد تومان کمک نقدی به این کارناوال کردند و این جدا از کمک‌های غیرنقدی و خدماتی‌ست که شهرداری‌ها در این کارناوال افیونی از جیب مردم هزینه می‌کنند.
بودجه وزارت راه و شهرسازی برای سال جاری ۳۱ هزار میلیارد تومان است که بخش مهمی از آن حقوق پرسنل این وزارتخانه می‌باشد. به‌رغم این موضوع هزینه این وزارتخانه برای اربعین ۳ هزار میلیارد تومان است، یعنی ده درصد از کل بودجه این وزارتخانه. دیگر وزارتخانه‌ها نیز کم و بیش چنین وضعیتی دارند. به‌گفته‌ی معاون وزیر کشور هزینه وزارت کشور برای اربعین بالغ بر ۵۵۰ میلیارد تومان بوده است. هزینه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ۸۵۰ میلیارد تومان است و این در حالی‌ست که کل بودجه وزارتخانه ۲ هزار و ۷۴۶ میلیارد تومان است. بنابراین برای تامین این مبلغ وزیر تعاون بار دیگر باید دست در جیب سازمان تامین اجتماعی بکند. در واقع نحوه تامین و حتا میزان هزینه‌های اربعین عموما رسانه‌ای نمی‌شود و این موارد محدود هم به لطف شبکه‌های اجتماعی رسانه‌ای شده‌اند.
در رابطه با هزینه‌های اربعین این را هم باید نوشت که استان‌های مرزی هزینه‌های جداگانه‌ای برای ایجاد زیرساخت‌های “لازم” برای کارناوال سیاه‌پوشان دارند. برای نمونه هزینه استان ایلام ۶ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان و کرمانشاه ۴۳۹ میلیون تومان اعلام شده است. از هزینه استان خوزستان نیز تاکنون خبری انتشار نیافته است، اما هزینه این استان در سال گذشته ۳۶۰ میلیارد تومان بود.
اما اهداف جمهوری اسلامی از راه‌انداختن کارناوال سیاه‌پوشان اربعین و صرف هزینه‌های هنگفت برای آن چیست؟!
اگرچه اهداف کلی جمهوری اسلامی از این کار برای بسیاری از مردم آشکار است، اما برای درک روشن‌تر آن باید به سابقه‌ی راه‌اندازی این کارناوال اشاره‌ای داشت.
جمهوری اسلامی بویژه از سال ۱۳۹۰ در زمانی که احمدی‌نژاد بر کرسی ریاست‌جمهوری نشسته بود و با خروج سربازان آمریکایی از عراق در دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما، سرمایه‌گذاری برای راه‌انداختن کارناوال سیاه‌پوشان اربعین را استارت زد و در طول این سال‌ها توانست آن را به یک نمایش سیاسی پر سروصدا برای جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور تبدیل کند. در دوران حکومت صدام حسین در عراق بر سر راهپیمایی اربعین بین رهبران مذهبی شیعه‌ی عراق با حکومت تا حدودی درگیری وجود داشت، ولی کلا اربعین تا آن زمان بیشتر در حد یکی از مراسم‌های مذهبی محدود در عراق باقی ماند. بعد از سرنگونی صدام حسین، مراسم اربعین توسط گروه‌های شبه‌نظامی شیعه و رهبران مذهبی آن به یک نمایش عمومی تبدیل شد تا این‌که با خروج نظامیان آمریکایی، جمهوری اسلامی فرصت را برای محکم کردن جا پای خود در عراق غنیمت شمرد و راه انداختن کارناوال اربعین یکی از همین سیاست‌ها بود. تا جایی که به‌گفته‌ی وزیر راه دولت عراق شمار شرکت‌کنندگان در این کارناوال در سال ۹۴ (۲۰۱۵ میلادی) به ۲۶ میلیون نفر رسید که بالاترین رقم شرکت‌کنندگان در این کارناوال است.
برای آن‌که متوجه شویم در طول این سال‌ها کارناوال اربعین چه مسیری را پیمود، به این نکته می‌بایست دقت کرد که در سال ۸۹ تنها ۴۰ هزار نفر از ایران برای شرکت در این کارناوال به عراق سفر کرده بودند، اما بویژه پس از ظهور داعش و تصرف شهر موصل توسط این گروه در سال ۹۳، با تشکیل گروه شبه‌نظامی “حشد الشعبی”، حضور نظامی جمهوری اسلامی در عراق شدیدا تقویت شد. یکی از نتایج این حضور نیز سرمایه‌گذاری هنگفت جمهوری اسلامی برای راه انداختن کارناوال افیونی اربعین است. به‌طوری که سال ۹۶ تعداد شرکت‌کنندگان ایرانی کارناوال به ۳ میلیون نفر رسید.
از آن سال تا کنون جمهوری اسلامی صدها هزار میلیارد تومان از حاصل دسترنج کارگران و دیگر زحمتکشان جامعه را برای راه‌انداختن کارناوال نمایش قدرت هزینه کرده است.
از یک سو جمهوری اسلامی از این کارناوال برای دامن زدن به خرافات مذهبی و دقیقا آن‌چه که گفته می‌شود یعنی از دین به‌عنوان افیون توده‌ها استفاده می‌کند و از سوی دیگر در راستای اهداف ایدئولوژیک و منطقه‌ای خود تحت عنوان “هلال شیعی” از این نمایش بهره می‌جوید و این افیون را در سراسر منطقه برای بهره‌برداری سیاسی می‌گستراند. جمهوری اسلامی به‌عنوان یک حکومت دینی شیعه که شیعه را مذهب راستین می‌داند و خامنه‌ای را رهبر مسلمانان جهان، با راه انداختن این کارناوال ۲۲ میلیون نفری به بهانه‌ی “اربعین حسینی” به‌عنوان یکی از نمادهای مهم مذهب “شیعه”، سعی می‌کند شرکت در اربعین را در طراز مراسم حج قرار دهد و حتا برای “شیعیان” مهم‌تر از مراسم حج. مراسمی که سالانه حدود ۲ میلیون و پانصد هزار نفر در آن شرکت می‌کنند و عربستان سعودی “سنی مذهب” رقیب منطقه‌ای جمهوری اسلامی به عنوان کلیددار کعبه کارگردانی نمایش را برعهده دارد.
تنها یک تفاوت بزرگ بین این دو نمایش مذهبی وجود دارد. عربستان سعودی علاوه بر بهره‌برداری مذهبی از “مراسم حج”، منافع اقتصادی کلانی نیز دارد. درآمد خالص عربستان از “مسلمانانی” که از سایر کشورها در مراسم سالانه حج و یا در طول سال به مکه برای “زیارت” کعبه سفر می‌کنند، حداقل ده میلیارد دلار برآورد می‌شود. در حالی که جمهوری اسلامی برای نمایش سیاسی خود و راه انداختن کارناوال سیاه‌پوشان اربعین، سالانه حداقل ده‌ها هزار میلیارد تومان از جیب مردم ایران می‌دزدد و در عراق هزینه می‌کند.
همان‌گونه که جمهوری اسلامی برای اهدافی مشابه، با مشارکت در جنگ داخلی سوریه ۵۰ میلیارد دلار هزینه کرده است و باز همان‌گونه که مبالغی کم و بیش در عراق، لبنان، یمن، افغانستان، پاکستان و حتا برخی از کشورهای آفریقایی و غیره هزینه کرده است. فقط هزینه کمک مالی به حزب‌الله لبنان سالانه بالغ بر یک میلیارد دلار است که از جمله (همان‌طور که حسن نصرالله به آن اذعان کرد) شامل هزینه و حقوق شبه‌نظامیان حزب‌الله لبنان است.
برای حکومت دینی حاکم بر ایران، دین ابزار است، همان‌طور که خدا و اربعین ابزار هستند، ابزاری افیونی برای فریب توده‌ها، برای تحمیق توده‌ها و برای پیش‌بردن سیاست‌های جنایتکارانه در داخل و خارج از کشور.
نظرات شما