مبارزه متشکل و اعتراضات سراسری ادامه‌دار معلمان برای رتبه‌بندی همچنان درحال گسترش است. مطابق فراخوان ” شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان” روز شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۰ هزاران تن از معلمان و فرهنگیان شاغل و بازنشسته سراسر کشور بار دیگر دست به تجمع و اعتراض زدند. معلمان زحمتکش و مبارز ضمن حمل پلاکارد‌ها و سردادن شعارها و سخنرانی‌های پرشور، با تجمع در برابر ادارات آموزش‌وپرورش، بر ادامه مبارزه تا تحقق مطالبات خویش پافشاری نمودند.در تهران نیز معلمان مقابل مجلس تجمع کردند. این تجمع سراسری در بیش از ۱۰۰ شهر برگزار شد. پیش از برگزاری تجمع، صدها فعال صنفی معلمان به مراکز امنیتی احضار شده و مورد تهدید قرارگرفته بودند. احضار و بازداشت و ارعاب و مجموعه اقداماتی چون پرونده‌سازی ، تهدید تلفنی و ارسال پیامک برای ترساندن معلمان و عدم حضور آنان در خیابان و صف اعتراض، نه‌فقط خللی در اراده معلمان برای ادامه مبارزه ایجاد نکرده است بلکه تجمعات و اعتصابات سراسری معلمان روزبه‌روز گسترش بیشتری یافته و معلمان شهرهای جدیدی به اعتراض پیوسته‌اند. نیروهای سرکوبگر رژیم این بار نیز در چند شهر به صفوف معلمان حمله‌ور شدند. در کرج مزدوران حکومتی صفوف معلمان را وحشیانه مورد یورش قراردادند. تعدادی از معلمان مورد ضرب و شتم واقع‌شده و بیش از ۱۵ تن از اعتراض‌کنندگان بازداشت شدند. بازداشت و اعمال خشونت علیه معلمان در لرستان و برخی استان‌های دیگر نیز پاسخ دولت به معلمان بود. اما همان‌گونه که به تجربه ثابت‌شده است، هیچ‌یک از این اقدامات نتوانسته سدی در برابر مبارزات معلمان ایجاد کند. در فاصله ۵ ماهی که از آغاز سال تحصیلی می‌گذرد، این هفتمین تجمع و اعتراض سراسری معلمان است و به‌رغم تشدید سرکوب و بازداشت و به زندان افکندن تعداد زیادی از معلمان مبارز و آگاه،به دنبال هر فراخوان شورای هماهنگی، هر بار تعداد بیشتری از شهرها و معلمان به‌صف اعتصاب و تجمع و اعتراض خیابانی پیوسته‌اند. افزون براین، تشکل‌های مستقل جدیدی در برخی شهرها و استان‌هایی که فاقد تشکل بودند به وجود آمده و به شورای هماهنگی پیوسته‌اند. تردیدی در این مسئله وجود ندارد که اگر دولت همچنان به دهن‌کجی علیه معلمان ادامه دهد، اگر مطالبات صدها هزار معلم که اکثریت‌قریب‌به‌اتفاق آن‌ها زیرخط فقر زندگی می‌کنند، برآورده نشود،همان‌گونه که شورای هماهنگی نیز در قطعنامه پایانی تجمع شنبه ۳۰ بهمن یادآوری نموده است، معلمان نیز به مبارزات و اعتراضات خویش در اشکال گوناگون و ابعادی گسترده‌تر ادامه خواهند داد.
علی‌رغم تجمعات و اعتصابات معلمان در چندین نوبت و درصدها شهر و منطقه و روستا در سرتاسر کشور حول چند خواست اصلی به‌ویژه اجرای کامل طرح رتبه‌بندی معلمان و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان، اما دولت جمهوری اسلامی و وزارت آموزش و پروش آن، جز وعده توخالی و برخوردی به‌غایت ریاکارانه، چیز دیگری تحویل معلمان نداده‌اند.اجرای طرح رتبه‌بندی بیش از ۱۰ سال به تعویق افتاده و در تمام طول این سال‌ها، این خواست برحق معلمان بدون پاسخ مانده است. مطابق ” برنامه ششم توسعه ” دولت مکلف شده بود از ابتدای سال ۹۶ رتبه‌بندی معلمان را اجرا کند که چنین نشد. دولت این موضوع را پشت گوش انداخت. در آخرین ماه‌های باقی‌مانده ریاست جمهوری حسن روحانی ، این طرح به مجلس ارائه شد و سرگردانی سال‌های قبل‌تر، ادامه یافت.
طرح رتبه‌بندی از اوایل سال جاری تاکنون فرازوفرودهای زیادی را پیمود اما سرانجام در بن‌بستی کامل و محاق ابهام فرورفت. مرور کوتاه مواضع و سخنان مقامات دولتی حول این خواست معلمان نشان‌دهنده این واقعیت است که مجلس ، کابینه رئیسی ، شورای نگهبان و کل دولت حاکم تا چه اندازه به فریب و ریاکاری متوسل شده و دروغ تحویل معلمان داده‌اند.آنان چشم در چشم معلمان دروغ گفتند و به صدها هزار فرهنگی در سراسر کشور دهن‌کجی کردند.
دو موضوع بسیار مهمی که از آغاز در بحث‌های مطرح‌شده و سخنان مقامات دولتی عنوان‌شده یکی منبع تأمین اعتبار و میزان بودجه برای اجرای طرح رتبه‌بندی و دوم زمان اجرای این طرح بوده است. ابهام و ناروشی و تناقض‌گویی در این هردو زمینه از همان آغاز تا همین ماه پایانی سال، گویای این واقعیت است که دولت ارتجاعی حاکم، خواست‌ها و عواطف و مبارزات معلمان را سرسری گرفته، با آن بازی کرده و درنهایت تیر خلاص را بر شقیقه این طرح که از روز اول هم اراده‌ای برای اجرای آن در هر حد و اندازه وجود نداشت شلیک نموده است.
اواخر فروردین سال جاری، حاجی میرزایی وزیر آموزش‌وپرورش وقت، اعلام کرد؛ در قانون بودجه سال ۱۴۰۰ اعتبار لازم برای اجرای رتبه‌بندی پیش‌بینی‌شده است و زمان اجرای این قانون هرزمان که به تصویب برسد، از اول فروردین ۱۴۰۰ محاسبه خواهد شد. چند ماه بعد( ۵ مرداد ۱۴۰۰ ) نوبخت رئیس سازمان برنامه‌وبودجه گفت: درصورتی‌که لایحه رتبه‌بندی در مجلس به تصویب برسد، اجرای آن از طرف دولت امکان‌پذیر است. وی مسئولیت تأمین بودجه این طرح را نیز بر عهده گرفت. البته کابینه روحانی که طی ۸ سال ریاست جمهوری وی حتی یک گام کوچک در این راستا برنداشته بود، با این حرافی‌ها، درواقع توپ را به زمین جناح رقیب انداخت. تنها ۴ روز بعدازاین وعده، محمدرضا احمدی دبیر کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس گفت: نوبخت خلف وعده کرده و قرار نیست بودجه ۶۰ هزار میلیارد تومانی را تأمین کند.ابراهیم رئیسی سلّاخ و گماشته خامنه‌ای که با وعده‌های زیادی رئیس‌جمهور شد، نخست سعی کرد ماجرای رتبه‌بندی معلمان را در پشت ابرهای ابهام و پاس‌کاری میان اعضای مجلس و کابینه معطل و معلمان را سرگردان کند. رحیم زارع رئیس کمیسیون تلفیق مجلس در ۳۱ شهریور گفت برای اجرای این طرح ۶۰ هزار میلیارد تومان نیاز است. در مهرماه اما این وعده‌ها، هم درزمینهٔ بودجه لازم برای اختصاص به این طرح و هم، زمان اجرای آن دچار تغییر شد. در صحبت مقامات دولتی و نمایندگان مجلس بودجه لازم از ۶۰ هزار میلیارد به ۳۰ هزار میلیارد تومان کاهش یافت و زمان اجرای آن نیز به اول مهر انتقال یافت. منادی رئیس کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری اعلام کرد: منبع کافی در بودجه ۱۴۰۰ برای این طرح وجود دارد و رتبه‌بندی در شش ماه دوم سال(۱۴۰۰ ) قطعاً اجرا می‌شود. در تاریخ ۹ آبان ۱۴۰۰ حسینعلی حاجی دلیگانی عضو هیئت‌رئیسه مجلس و منادی رئیس کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری در موافقت دولت با ۲۵ هزار میلیارد تومان جهت رتبه‌بندی معلمان برای شش ماه دوم خبر دادند و وعده دادند که این موضوع حداکثر ظرف ۴۵ روز نهایی می‌شود.
تا اینجای قضیه اولاً بودجه مربوط به اجرای رتبه‌بندی از ۶۰ هزار میلیارد تومان به ۲۵ هزار میلیارد تومان کاهش‌یافته و زمان اجرا نیز از اول سال ۱۴۰۰ به اول مهر ۱۴۰۰ تبدیل‌شده است. اما این هنوز تمام ماجرا و تمام وعده‌ها و فریب‌ها نبود.
با آمدن وزیر جدید آموزش‌وپرورش، رقم ۲۵ هزارمیلیاردی که برای نیمه دوم سال جاری در نظر گرفته‌شده بود ناگهان به نصف تقلیل یافت. محسن زنگنه عضو کمیسیون برنامه‌وبودجه در تاریخ سوم بهمن اعلام کرد؛ درحال حاضر برای اجرای طرح رتبه‌بندی در سال ۱۴۰۰ اعتباری بالغ‌بر ۱۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان در قانون بودجه از ابتدای مهر تا پایان سال مشخص‌شده است. وی اضافه کرد که برای اجرای طرح رتبه‌بندی در لایحه بودجه سال آینده اعتباری بالغ‌بر ۲۵ هزار میلیارد تعیین‌شده است. در همین حال رضا حاجی پور سخنگوی کمیسیون آموزش ، تحقیقات و فناوری مجلس اعلام کرد لایحه رتبه‌بندی علی‌رغم فرازوفرودهای فراوان به‌زودی در مسیر اجرا قرار خواهد گرفت. وی گفت برای حل این مشکل، کمیته‌ای در بطن کمیسیون آموزش مجلس تشکیل‌شده و جلسات متعددی را با وزارت آموزش‌وپرورش و سایر نهادهای مسئول برگزار نموده است.او همچنین گفت:برخلاف دولت قبلی که حتی بودجه لازم را برای اجرای این قانون تخصیص نداده بود، دولت جدید با تخصیص ۱۲.۵هزار میلیارد تومان برای ۶ماه سال جاری و ۲۵هزار میلیارد تومان برای سال ۱۴۰۱، نشان داده که برای پاسخگویی به مطالبات معلمان جدی است و سرانجام از “بهترین تصمیم به نفع معلمان” خبر داد و چنین گفت:خوشبختانه بعد از بحث و تبادل‌نظرهای فراوان، دولت نیز آماده همکاری و مساعدت برای اجرای رتبه‌بندی است. بعد از جلساتی که میان نمایندگان کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، دیوان محاسبات، سازمان امور اداری و استخدامی، سازمان برنامه‌وبودجه، وزارت آموزش‌وپرورش و شورای نگهبان درحال برگزاری است به‌زودی بهترین تصمیم به نفع معلمان اتخاذ خواهد شد.
درست در بحبوحه همین وعده‌ها، یوسف نوری وزیر آموزش‌وپرورش در کمال وقاحت و گستاخانه ضمن تهدید و ارعاب معلمان اعلام کرد، رتبه‌بندی معلمان برای سال آینده بوده است. رئیس آموزش‌وپرورش نه‌فقط با معلمان و مطالبات آن‌ها غریبه و مخالف بود، بلکه علیه تجمعات مسالمت‌آمیز و اعتراضات معلمان نیز هشدار داد. به گفته موسوی نایب‌رئیس کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس، در جلسه‌ای که در این کمیسیون برای رسیدگی به لایحه رتبه‌بندی و رفع ابهامات شورای نگهبان برگزار شد و یوسف نوری وزیر آموزش‌وپرورش به‌عنوان مهمان اصلی به این جلسه دعوت‌شده و حضور وی الزامی بود، اساساً در این جلسه شرکت نکرد. بدین ترتیب درحالی‌که وزیر آموزش‌وپرورش پرونده اجرای طرح رتبه‌بندی در سال جاری را می‌بست،از مجلس حرف‌های متناقضی شنیده می‌شد. کمیسیون تلفیق مجلس اعلام کرد اعتبار ۲۵ هزار میلیارد تومانی برای اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان در سال ۱۴۰۱ به ۴۰ هزار میلیارد تومان افزایش‌یافته است. پوشیده نبود که این وعده قلابی اساساً برای فریب و خاموشی معلمانی عنوان می‌شد که حضور متشکل آن‌ها در کف خیابان در دل حکومتی‌ها هراس انداخته بود .
مدت‌زمان زیادی نگذشت که تصمیم دولت ” به نفع معلمان” اعلام شد. رئیسی سلاخ در نامه‌ای به قالیباف رئیس مجلس آخرین تیر را بر شقیقه طرح رتبه‌بندی شلیک کرد.ابراهیم رئیسی در نامه رسمی مورخ ۲۳ بهمن به قالیباف اعلام کرد، به علت کسری بودجه و عدم پیش‌بینی منابع در قانون بودجه۱۴۰۰ برای اجرای لایحه رتبه‌بندی معلمان، جلسه هیئت دولت موضوع را بررسی و با آن مخالفت کرد. بدین ترتیب رئیسی هرگونه احتمال اجرای رتبه‌بندی با هر میزان بودجه اختصاصی در سال جاری را به‌کلی منتفی اعلام کرد و به هرگونه سؤال و ابهامی در این مورد پایان داد.
بی‌اعتنایی به خواست‌های معلمان زحمتکش و یک سال مبارزه فشرده آن‌ها بدون شک بی‌پاسخ نخواهد ماند. تبانی و بندوبست آشکار کابینه رئیسی با مجلس و شورای نگهبان علیه معلمان و حقوق آن‌ها یک‌بار دیگر ثابت کرد که این ارگان‌ها نیز نه با معلم که علیه معلم‌اند. اجرای طرح رتبه‌بندی نه‌فقط برای سال جاری به‌کلی منتفی شد، بلکه ابهامات فراوانی در مورداجرای آن در سال آینده(۱۴۰۱ ) نیز وجود دارد به‌نحوی‌که هنوز حتی بودجه‌ای برای اجرای آن اختصاص نیافته است. وعده‌های قلابی و توخالی، دروغ و نیرنگ و ریاکاری مقامات و ارگان‌های دولتی معلمان را بیش‌ازپیش خشمگین ساخته است. شعار همیشگی آنان ” هر وعده که دادند به ما باد هوا بود- هر نکته که گفتند غلط بود و ریا بود” یک‌بار دیگر صحت خود را به اثبات رساند.
اگر سرکوب و بازداشت و اعمال قهر و خشونت علیه معلمان را که پیوسته فزونی یافته به موارد فوق اضافه کنیم به‌خوبی درمیابیم که هیچ راهی پیش پای معلمان و تشکل‌های مستقل آن‌ها باقی نمانده است جز اینکه توده بیشتری از معلمان را بسیج کنند و به صحنه مبارزه بکشانند و مبارزات خود را تشدید کنند. مبارزات یک سال اخیر معلمان و کم و کیف حضور معلمان در تجمعات و اعتصابات سراسری نیز تأییدکننده همین روند است. همین روند را با جدیت و پشتکار بیشتری باید دنبال کرد.حمایت از انواع معلمان غیررسمی در مواضع و بیانه‌ها و قطعنامه‌های رسمی شورای هماهنگی به‌درستی پررنگ‌تر شده است.تلاش برای جلب حمایت دانش آموزان و والدین آن‌ها نیز بیشتر شده است. کوشش‌های زیادی برای جلب حمایت کارگران و بازنشستگان و تشکل‌های مستقل آن‌ها نیز به‌عمل‌آمده است. گرچه همه این پدیده‌ها مثبت و ضروری بوده‌اند و هستند اما در این زمینه‌ها هنوز باید کار بیشتری انجام شود. شعارها و خواست‌های برخاسته از دل مبارزات معلمان، حفظ استقلال تشکل‌های مستقل معلمان به‌ویژه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان همگی نشان‌دهنده رشد آگاهی و تکامل مبارزات معلمان و تشکل‌های مستقل آنان است. شورای هماهنگی در قطعنامه پایانی تجمع روز شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۰ بار دیگر هشدار داد؛”اگر قانون مدیریت خدمات کشوری و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان اجرا نگردد،اگر لایحه رتبه‌بندی مطابق با خواسته اکثریت معلمان در سال ۱۴۰۰ عملیاتی نشود و بودجه آن برای سال آینده مشخص و معین نگردد،اگر دولت و مجلس به دنبال برنامه‌های غارتگرانه برای صندوق ذخیره فرهنگیان باشند و مالکیت معلمان به صندوق را نپذیرند،اگر امنیت شغلی نیروهای غیررسمی، خرید خدماتی و خدمتگزاران تأمین نگردد و پاداش بازنشستگان ۱۴۰۰ پرداخت نشود،اگر همچنان سیاست‌های پولی سازی ادامه یابد و دست حاکمیت در جیب والدین دانش‌آموزان باشد و حقوق دانش‌آموزان تأمین نگردد،اگر معلمان زندانی آزاد نشده و معلمان اخراجی بر سرکار خود برنگردند و احکام صادرشده علیه معلمان لغو نگردد و احضار فعالان صنفی و پرونده‌سازی‌ها ادامه داشته باشد، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران اعتراضات خود را به اشکال متفاوت و گسترده‌تر ادامه خواهد داد.”
بدین اعتبار از روز هم روشن‌تر است که سرهم‌بندی کنندگان طرح رتبه‌بندی و ذبح کنندگان آن، باید منتظر امواج بلندتری از اعتراضات خیابانی و اعتصابات سراسری معلمان باشند. بر یکی از پلاکاردهای تجمع معلمان در روز شنبه ۳۰ بهمن نوشته‌شده بود:”رئیسی، قالیباف این آخرین پیام است، نهضت فرهنگیان آماده قیام است”.
چنین بوده است رسم روزگار، کسی که باد می‌کارد باید توفان درو کند!
نظرات شما