“زبان خلق زبان سیل است”

tomajقوربانتاج اجه، مادر توماج، رهبر و قهرمان شوراهای ترکمن صحرا، روزدوشنبه ششم آذرماه در سن۸۶سالگی درگذشت. مرگ قوربانتاج، توده مردم ترکمن و انبوه وسیعی ازمبارزین و انقلابیون را درداخل و خارج کشور اندوهگین ساخت.چرا که قوربانتاج فقط مادرتوماج نبود. قوربانتاج مادررفقای توماج هم بود، مادر توماجها، مادرتمام انقلابیون و فرزندان راستین خلق بود.

قوربانتاج فقط مادرنبود، اوزنی شجاع و مبارزی پیگیرو فداکار و همواره یار و یاور توماج و رفقای توماج بود.قوربانتاج زنی جسور وخود یک فدائی بود که حتا پس ازکشتاررهبران شوراها به دست خلخالی جلاد، توده مردم را به راه سرخ توماج فرا میخواند.

درگذشت این مادر فداکار و زن مبارز را با قلبی آکنده از غم و اندوه به بازماندگان، به همه رفقا و یاران، به همه مبارزین و انقلابیون و به تمام مردم زحمتکش ترکمن تسلیت میگوئیم. قوربانتاج اگرچه از میان ما رفت، اما بی شک نام و یاد این مادر، همچون توماج در یاد و خاطره تمام انقلابیون زنده و جاوید خواهد ماند.

نشریه کار با آوردن قسمتی از سخنان قوربانتاج در سال ١٣۵٩ و در سالروز جانباختن چهار ستاره سرخ ترکمنی؛ شیرمحمد درخشنده توماج، طواق محمد واحدی، عبدالحکیم مختوم و حسین جرجانی، یاد و خاطره این مادر عزیز را گرامی میدارد.

“زبان خلق زبان سیل است”

ای خلق ما، ترکمن ها، فرزند قهرمان من توماج در راه خلق شهید شد و جانش را فدا کرد. قبلاً نمی دانستید، حالا میدانید و باید بدانید در این راه پیگیر باشید و با استقامت تمام پیش روید. این قهرمانها سنگر شما هستند. از شهادت این قهرمانها، از آنچه بر ما گذشته است از این وقایع تجربه ها می آموزید و این تازه اولین تجربه هاست. هنوز اول کاراست. اگر جدی و پیگیر نباشید سنگری که این چهار قهرمان برپای داشتند درهم میشکند.

ای خلق ما، متحدشوید. بنی صدر و خمینی و خلخالی جلاد برای خلق ها بدبختی ببار آوردند. راه فرزندم راه حقیقت بود. راهی برای تمام شما. فرزند سی ساله ام فدائی این راه بود. فدائی این راه شد. اگر نمی دانستید بدانید و این راه را بشناسید و از حق خود دفاع کنید. زندگی شما در این راه است. در این راه است که زنده می مانید و تا با هم نباشید پیروز نمی شوید. دست فرزندانتان را بگیرید و نگاهدارنده این راه باشید. پسرم جانش را فداکرد. چهار قهرمان فدائی این راه شدند. توماج یکپارچه آرزو بود.برای زحمتکشان کار کرد و سختی کشید. ای ترکمنها، به راه توماج بروید. زندگی زحمتکشان ترکمن، یعنی کار و فداکاری. فئودالها درخت های بی ثمرند. پس متحد شوید و قدرت بگیرید.” زبان خلق زبان سیل است”. بگوئید زنده باد آنها. گفته های مرا درقلب خود بکارید و در سرتان بپرورید. من از شما دفاع می کنم. من مادر توماج هستم. من مادر خلق هستم. توماج این افتخار را نصیب من کرد. ای ترکمن ها، برخیزید و دفاع کنید. نه از توماج از خلقتان دفاع کنید.”

متن کامل نشریه کار شماره ۶۳۴ در فرمت پی دی اف

POST A COMMENT.