درود ما بر شما،
بر شما کارگران و زحمتکشان که سازندگان تاریخ هستید و حاکمیت ننگین جمهوری اسلامی و غارت‌گری‌های نظام سرمایه‌داری تنها با قدرت و مبارزات شما به زباله‌دان تاریخ فرستاده خواهد شد.
رفقای کارگر!
زحمتکشان!
رژیم جمهوری اسلامی از همان ابتدای به قدرت رسیدن، با تحکیم نظام سرمایه‌داری و ترمیم قدرت سیاسی آن که در قیام خونین و مسلحانه‌ی آسیب دیده بود، دشمنی خود را با شما آشکار ساخت. حکومتی که حفظ و تقویت دستگاه‌های سرکوب و امنیتی آن که برای مقابله با شما بزرگ‌تر و مجهزتر شده، سالانه هزاران میلیارد تومان هزینه دارد و تمامی آن بر دوش شماست.
در این سال‌ها، حکومت اسلامی همواره بار بحران اقتصادی را نیز بر شانه‌های شما گذاشت و از رهگذر این اقتصاد بیمار و تشدید استثمار، سرمایه‌داران ثروت های افسانه ای اندوختند. سرمایه‌دارانی که درآمد روزانه‌شان به میلیاردها می‌رسد اما شما از داشتن حداقل آزادی، حداقل معاش و حداقل امنیت محروم هستید.
شما و فرزندان‌تان محروم از همه چیز هستید و آن‌ها همه چیز دارند! فرزندان‌تان محروم زاده می‌شوند و محروم زندگی می‌کنند، و تمام جرم آن‌ها این است که فرزندان کار و زحمت هستند. فرزندان پدران و مادرانی هستند که همه چیز را می‌سازند اما از همه چیز محرومند. این است ماهیت نظام سرمایه‌داری که باید آن را از بیخ و بن برچینیم!
امروز چه کسی‌ست که در ایران طعم تلخ حاکمیت اسلامی را نچشیده باشد؟! امروز چه کسی‌ست که به لزوم سرنگونی جمهوری اسلامی برای رهائی از این سرنوشت نکبت‌بار باور نداشته باشد؟!
آن‌ها آزادی را از شما می‌گیرند، چون از قدرت شما وحشت دارند. آن‌ها شاهدان قیام مسلحانه‌ی ٢١ و ٢٢ بهمن بوده‌اند. آن‌ها دیده‌اند که چگونه اعتصابات سراسری شما، شانه‌های حکومت شاه را به خاک مالید و می‌دانند که چگونه اتحاد شما، اعتصابات سراسری شما و در نهایت قیام مسلحانه‌ی شما می‌تواند جمهوری اسلامی را با تمام امکانات و تجهیزات نیروی سرکوب‌اش به گورستان تاریخ بفرستد تا در کنار تمام جنایتکاران و ستم‌کاران و تجاوزکاران تاریخ دفن شود.
کارگران و زحمتکشان!
تنها راه رهایی، سرنگونی جمهوری اسلامی و برپایی حکومت شورایی‌ست. حکومتی که شما آن را برپا می‌سازید و از آن شماست. حکومتی که با شما غریبه نیست و شما می‌توانید هر لحظه که اراده کنید، منتخبان خود را عزل کرده و کسان دیگری را به جای آن‌ها بگمارید، نه مانند مقامات حکومت اسلامی که امروز ولی فقیه‌شان مقام خدایی یافته است و عزل و نصب‌ها همه به اراده و خواست او صورت می‌گیرند.
حکومتی که مقامات آن حقوقی بالاتر از حقوق کارگران ندارند، نه مانند مقامات حکومت اسلامی که در ثروت غوطه‌ور هستند و تنها هزینه‌ی محافظان هرکدام‌شان – حتا در پایین‌ترین رده‌ها – از درآمد ده‌ها کارگر بیشتر است.
حکومتی که آزادی، رفاه و امنیت شما وظیفه‌ی اصلی‌اش می‌باشد نه سرکوب شما و تامین منافع سرمایه‌داران گردن کلفت!
زنان رنج‌دیده و ستم‌کش!
زنان استقامت و پایداری!
درود ما بر شما،
درود بر شما که بزرگواری‌تان، تبسم بر چهره‌ی دماوند نشانده و قامت چون سَروِ‌تان، در برابر یکی از سیاه‌ترین حکومت‌های تاریخ که ضد زن بودن در مرام و آئین پوسیده‌اش می‌باشد، هرگز کمر خم نکرد!
زنان کارگر، زنان ستم‌کش!
همه می‌دانند که در مغز علیل حاکمان چه تفکر پوسیده‌ای در مورد زنان وجود دارد، تفکر علیلی که زن را مانند یک کالا می‌داند که مرد می‌تواند تصاحب‌اش کند. تفکری که حاصل‌اش نقض بدیهی‌ترین حقوق زنان بوده و حجاب اجباری نماد و مظهر این تفکر ارتجاعی است.
تفکری که اگر مقاومت و مبارزات‌شما نبود بی‌شک حتا وقیحانه‌تر از این که هست، به حقوق شما دست‌درازی می‌نمود و تلاش می‌نمود بی‌کم و کاست تفکر خود در مورد زنان را در جامعه به اجرا درآورد. حکومتی که هر وقت میدان را برای خود مهیا دید، دست به این تهاجم زد و یکی از آخرین نمونه‌ها همان تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌هاست.
اما زنان، با حضور خود در اعتراضات ضد حکومتی به‌ویژه اعتراضات سال‌های ٨٨ و ٨٩ نشان دادند که خواستار سرنگونی انقلابی این حکومت هستند. حکومتی که در طول تاریخ ایران، بیشترین زندانی سیاسی زن و اعدام آن‌ها را در پرونده‌ی خود دارد، حکومتی که در صفحه صفحه‌ی تاریخ ننگین‌اش ظلم و تجاوز و وحشی‌گری علیه زنان موج می‌زند.
نه تنها منافع زنان کارگر که منافع تمامی زنانی که در طول تاریخ حکومت اسلامی ستم نظام سیاسی و اقتصادی بر وجودشان نشسته است، سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و برقراری حکومت شورایی می‌باشد.
زنان ایران فریب نخواهند خورد. زنان ایران نه فقط خواستار برابری حقوقی، و لغو تمام مقررات و قوانینی که آن را نقض می‌کند مانند حجاب اجباری هستند که خواستار برابری در تمامی عرصه‌هایی می‌باشند که این برابری نقض می‌گردد.
برای همین است که حکومت شورایی تنها جایگزین انقلابی برای زنان می‌باشد. حکومتی که فوری و بی‌قیدوشرط تمام قوانین ضد زن و مردسالارانه را لغو کرده و تحقق برابری زن و مرد در تمامی عرصه‌ها از اهداف آن می‌باشد.
دانشجویان و جوانان مبارز!
روشنفکران انقلابی!
درود بر شما،
نقش شما در مبارزه علیه حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی، نقش پراهمیتی ست و این را شما در طول این سال‌ها، با مبارزات‌تان، با مقاومت‌های‌تان در زندان‌ها و حتا در برابرجوخه‌های اعدام نشان دادید!
بیهوده نیست که حکومت اسلامی این گونه بر تداوم فشار بر شما حتا پس از فروکش کردن اعتراضات خیابانی اصرار دارد. نقش آگاه‌گرانه و نیز نقش شما در سازماندهی اعتراضات بر کسی پوشیده نیست. حتا خیزش‌های مردمی در کشورهای عربی نیز این را ثابت کرده‌اند که تا چه حد شرایط کنونی و به‌وجود آمدن ابزارهای جدید بر اهمیت نقش شما و توانایی‌های‌تان در این کار افزوده است.
نگاهی به تاریخ مبارزات توده‌ها در ایران و جهان نشان می‌دهد که فعالیت‌های شما علیه حاکمان جبار تا چه حد موثر و سودمند بوده است.
دانشجویان و جوانان مبارز! روشنفکران انقلابی!
عدم سازمان‌یابی توده‌ها، پراکندگی آن‌ها از جمله ضعف‌های بزرگی بود که منجر به افت جنبش اعتراضی سال ٨٨ و عدم تداوم آن به‌ویژه در سال ٩٠ گردید. عدم حضور متشکل کارگران با شعارهای خاص خود، موازنه قدرت را در آن مقطع به نفع حاکمیت برگرداند.
اما تجربه نشان داده است که شما دانشجویان می‌توانید نقش مهمی در رفع این معضل بزرگ داشته باشید. شما می‌توانید در پیوند با جنبش کارگری، بر این جنبش تاثیر مثبت گذاشته و به طبقه‌ی کارگر برای غلبه بر این ضعف بزرگ یاری رسانید.
منافع شما نیز سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری حکومت شورایی کارگران و زحمتکشان است. تنها این حکومت است که می‌تواند بر فجایع جمهوری اسلامی و نظام سرمایه‌داری حاکم نقطه‌ی پایانی بگذارد و ضمن برقراری کامل‌ترین و وسیع‌ترین آزادی‌ها، تحولی اساسی در نظام آموزشی ایجاد نماید.
خانواده‌های جان‌باختگان راه آزادی و سوسیالیسم!
درود ما بر شما،
بر شما که هیچ کلمه‌ای نمی‌تواند احساس‌مان را نسبت به شما بیان کند. به شما که سینه‌های‌تان سرشار از درد و نفرت نسبت به نظامی‌ست که از اعمال هر گونه ظلمی به شما کوتاهی نکرد. حکومتی که حتا بیان احساسات‌تان را نیز ممنوع کرد، ولی شما هرگز سکوت نکردید.
حکومتی که خاوران را برپا ساخت تا میعادگاه شما و فرزندان‌تان باشد، معیادگاهی برای یادآوری عهد مشترک‌مان با فرزندان‌تان.
خاوران امروز متعلق به همه‌ی کسانی‌ست که جان‌باختگان‌تان، قهرمانان و دلاوران آن‌ها بودند. همه‌ی کسانی که راه آن‌ها را برگزیده و ادامه می‌دهند. همه‌ی کسانی که می‌خواهند دیگر هرگز این فجایع تکرار نشود.
خاوران امروز جزیی از تاریخ‌ماست.
مادران، پدران، همسران، فرزندان جان‌باختگان!
ما نیز هم‌چون شما پُر از دردیم و خاطره، خاطره‌ی رفیقانی که امروز در میان ما نیستند اما یادشان و خاطره‌شان همیشه با ما بوده است. درد از دست دادن عزیزانی که روزها و سال‌ها با آن‌ها زندگی کرده بودیم.
عزیزانی که برای برپا ساختن دنیایی دیگر مبارزه کردند. دنیایی که غم را از چهره‌ی میلیون‌ها کارگر و زحمتکش، میلیون‌ها کودک فقیر و میلیون‌ها زن ستم‌دیده بِرُباید. هر چند که غم از دست دادن این عزیزان امروز بر شما و ما سنگینی می‌کند.
ما شرکت کنندگان در کنفرانس سیزدهم سازمان فدائیان (اقلیت) در برابر شما سر تعظیم فرود می‌آوریم و بار دیگر بر عهد و پیمان‌مان با رفقای جان‌باخته برای مبارزه در راه آزادی و سوسیالیسم تا پای جان پای می‌فشاریم.
فعالین و هواداران سازمان!
رفقا!
درود بر شما،
شرایط ویژه کشور، وظایف بسیاری بر دوش‌مان گذاشته است. بحران سیاسی و اقتصادی کنونی جمهوری اسلامی در تاریخ حکومت سی و سه ساله‌ی آن بی‌سابقه می‌باشد. شرایطی که در صورت پُر شدن فاصله شرایط ذهنی و عینی انقلاب می‌تواند به یک تحول انقلابی منجر شود.
از همین روست که تلاش برای سازماندهی طبقه‌ی کارگر و طرح آلترناتیو کارگری یعنی حکومت شورایی اهمیتی بیش از هر زمان دیگر یافته است.
تنها با به میدان آمدن طبقه‌ی کارگر به عنوان یک طبقه و رهبری آن است که می‌توان به انقلاب امیدوار بود. ما در دوران مهمی بسر می‌بریم که تلاش مضاعف و بیش از پیشی را می‌طلبد.
امروز روزی‌ست که ما و دیگر نیروهای چپ و کمونیست باید با از خودگذشتگی پرچم مبارزه تاپای جان را برافراشته و در کنار یکدیگر، دست در دست هم، سرود فردایی روشن را سر دهیم. بی‌شک گذر موفقیت‌آمیز از این برهه‌ی حساس از تاریخ، بدون فداکاری ما کمونیست‌ها غیرممکن است.
سازماندهی طبقه‌ی کارگر، تبلیغ و ترویج آگاهی‌های سوسیالیستی از مهم‌ترین وظایف کمونیستی بوده که پیش‌روی همه‌ی ما قرار گرفته است.
با تبلیغ و ترویج سوسیالیسم، تبلیغ و ترویج حکومت شورایی ، مواضع و برنامه‌ی سازمان در این رابطه، سازماندهی طبقه‌ی کارگر، سازماندهی روشنفکران انقلابی، آمادگی و توان خود را برای حضور هر چه موثرتر در مبارزات توده‌ها برای سرنگونی جمهوری اسلامی بالا ببریم.
دست‌تان را به‌گرمی می‌فشاریم.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
برقرار باد حکومت شورایی
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
شرکت کنندگان در کنفرانس سیزدهم سازمان فدائیان (اقلیت)
آذر ماه ١٣٩٠
نظرات شما