جمهوری اسلامی ایران طی دو هفته گذشته با بزرگترین بحران سیاسی خود در بالاترین سطح حکومتی روبرو است. همزمان با گسترش و تعمیق بحران در درون حاکمیت، نیروهای امنیتی رژیم جنایتکار حاکم بر ایران، بر

با تاسف فراوان از خبر درگذشت رفیق بهزاد کاظمی (علیرضا) از فعالین جنبش کارگری و سوسیالیستی در لندن، مطلع شدیم. قطعا فقدان وی برای بستگان، یاران و رفقایش ضایعه سنگینی است. در تحمل این ضایعه، برای

رفقای کارگر! درود وتبریک به مناسبت اول ماه مه ! اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز همبستگی کارگران سراسر جهان بار دیگر فرا می‌رسد. روزی که در یاد بود کارگران شیکاگو، در سال ١٨٩٠ توسط انجمن

ر پی اعلام روزجمعه ٢۶ فروردین به عنوان “روز خشم” از سوی برخی گروه‌های محلی در اهواز ، درگیری‌هایی در برخی مناطق این شهر بین نیروهای سرکوب رژیم و معترضان روی داد که براساس برخی از اخبار منتشره طی

کارگران پتروشیمی بندرامام از روز شنبه بیستم فروردین ماه، بار دیگر دست به اعتصاب زده و هم‌چنان در اعتصاب بسر می‌برند. روز یکشنبه ٢١ فروردین‌ماه، بیش از ٢٠٠٠ کارگر با تجمع در برابر دفتر مرکزی این

بامداد روز جمعه، نیروهای ارتش عراق با حمله به اردوگاه اشرف، تعدادی از مجاهدین مستقر در این اردوگاه را کشته و زخمی ساختند. براساس یکی از اطلاعیه‌های شورای ملی مقاومت که در حدود ساعت ٩ صبح به وقت

در غروب روز سه شنبه ٢٤ اسفند، به هنگامی که در سراسر ایران شعار مرگ بر خامنه‌ای طنین‌انداز بود، ماموران حکومت اسلامی در زندان قزل‌حصار جنایت دیگری آفریدند. هر چند ابعاد  و چگونگی این جنایت هنوزبه

کارگران مبارز و زحمتکش ایران! جمهوری ضد کارگر اسلامی، با افزایش ناچیز دستمزد کارگران بار دیگر چهره‌ی پلید و ضد کارگر خود را عیان ساخت. شورای عالی کار که نماینده‌ی کارفرمایان و دولت است و

کارگران و زحمتکشان ایران! زنان و جوانان مبارز و آزادی‌خواه! مبارزات یک‌سال و نیم اخیر شما و پاسخ جنایت‌کارانه‌ی حکومت به خواست‌های برحق‌تان، نشان داد تا زمانی که این حکومت برجاست، هیچ‌کدام از

امروز روز جهانی زن بود. روزی که زنان، سکوت سال‌ها را، با حضور برابری‌طلبانه و آزادی‌خواهانه‌ی خود درهم‌شکستند. رژیم اسلامی که از فراخوان‌های متعدد برای بزرگداشت اعتراضی این روز، به هراس افتاده