ادامه جنگ در غزه و وحشیگری علیه مردم فلسطین، رژیم نژادپرست اسرائیل را با بحران بزرگ داخلی و بینالمللی روبهرو ساخته است. باگذشت سه ماه و نیم از این جنگ ارتجاعی، اهدافی که کابینه نتانیاهو ظاهراً برای پیروزی در این جنگ اعلام کرده بود، تاکنون تحققنیافته است. یکی از این اهداف آزادی گروگانها بود که همچنان تعداد بزرگی از آنها ۱۳۶ اسرائیلی در دست گروه اسلامگرای حماس باقیمانده است . هدف دوم نیز نابودی حماس اعلامشده بود که این نیز تحقق نیافت. از همان آغاز نیز روشن بود که گرچه این گروه زیر فشار ارتش اسرائیل و سلاحهای پیشرفته آن، بهشدت تضعیف میشود، اما نابود نخواهد شد و با ادامه جنگ به تاکتیکهای چریکی روی خواهد آورد که تلفات ارتش اسرائیل را بالا خواهد برد. در واقعیت نیز همین اتفاق رخ داد. بر طبق ارزیابی سازمانهای اطلاعاتی آمریکا، نیروهای اسرائیلی ، تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد از نیروهای حماس را کشتهاند. بین ۱۰۵۰۰ تا ۱۱۷۰۰ نفر نیز زخمی شدهاند که بسیاری از آنها میتوانند مجدداً به میدان جنگ بازگردند. اما بر طبق برآورد خود اسرائیلیها، حدود ۹ هزار نیروی حماس از زمان آغاز تهاجم به غزه کشته شدند. ۱۰۰۰ نیروی حماس نیز در هفتم اکتبر کشتهشده است که مجموعاً حدود ۳۰ درصد کل نیروی جنگی حماس را شامل میشود. اسرائیلیها تخمین میزنند که ۱۶هزار نیروی حماس زخمی شدهاند که نیمی از آنها به میدان جنگ بازنخواهند گشت.
لشکرکشی رژیم اسرائیل به غزه با اهداف اعلامشده نتانیاهو، در آغاز، در شرایطی که وحشیگری حماس در ۷ اکتبر علیه زنان و کودکان اسرائیلی خشمی سراسری را در این کشور برانگیخته بود، موردحمایت جناحهای مختلف طبقه حاکم این کشور و بخش بزرگی از مردم اسرائیل قرار گرفت. حتی تعدادی از دولتها بهویژه در کشورهای اروپائی آشکارا از اقدام نظامی اسرائیل با توجیه دفاع از خود حمایت کردند. اما با ادامه جنگ و وحشیگری بیسابقه نظامیان اسرائیلی علیه مردم غزه که تا به امروز به مرگ ۲۶ هزار فلسطینی و متجاوز از ۶۴ هزار زخمی ، ویرانی بخش بزرگی از غزه، آوارگی و گرسنگی ۲ میلیون فلسطینی انجامیده است، آشکار شد که هدف رژیم اسرائیل از این اقدام نظامی نه صرفاً آزادی گروگانها و نابودی حماس، بلکه انتقام از مردم غیرنظامی و بیدفاع فلسطین بود که نقشی در اقدامات حماس نداشتند.
ابعاد وسیع این وحشیگری و روشن شدن اهداف واقعی کابینه نتانیاهو، همراه با ادامه جنگ، تدریجاً تبدیل به بحرانی در درون خود اسرائیل، مخالفت مردم با ادامه جنگ و اختلاف و شکاف در درون طبقه حاکم و نمایندگان سیاسی آنها گردید.
خانوادههای گروگانها و مخالفان جنگ با برپائی تجمعات و تظاهرات، خواستار توقف جنگ و آزادی گروگانها از طریق مذاکرات شدند. اعتراضات تدریجاً چنان وسعت گرفت که در صدمین روز تجاوز نظامی اسرائیل به غزه، در سراسر این کشور، اعتصاب ۱۰۰ دقیقهای برپا گردید. در همین حال همزمان، یک راهپیمایی ۲۴ ساعته در حمایت از گروگانهای اسرائیلی در غزه، برگزار گردید و مخالفان جنگ خواستار آزادی گروگانها شدند. هزاران معترض به خانوادههایی پیوستند که کابینه بنیامین نتانیاهو را مقصر عدم پیشبینی حمله حماس معرفی میکنند. در آغاز این اعتصاب ۱۰۰ دقیقهای، ” آرنون بن داوود، رئیس اتحادیه کارگری اصلی اسرائیل (هیستادروت)، در جریان سخنرانی خود گفت که اسرائیلیها در میانه کابوس وحشتناکی بودند که میخواهند از آن بیدار شوند و اسرائیل جدیدی بسازند. ”
شنبهشب هفته گذشته تظاهرکنندگان خشمگین اسراییلی علیه کابینه نتانیاهو در خیابان ایالون تلآویو تظاهرات برپا کردند و خواستار استعفای نتانیاهو و توافق فوری سران این رژیم برای مبادله اسرا و بازگرداندن گروگانها از غزه شدند.
خانوادههای گروگانها در هفته گذشته نیز در هوای سرد و بارانی، در کنار خانه نخستوزیر و دفتر کار او چادر زدند. گروهی دیگر پنجشنبهشب بزرگراه اصلی کمربندی تلآویو را برای ساعاتی مسدود کردند.
روز دوشنبه ۲ بهمن ، برخی از اعضای خانواده گروگانها، به ساختمان پارلمان این کشور (کنست) هجوم بردند و جلسه نمایندگان را قطع کردند. یکی از آنها تابلویی در دست گرفت که روی آن نوشتهشده بود: “شما نباید اینجا بنشینید، درحالیکه بچههای ما در آنجا (غزه) میمیرند”.
علاوه بر این، روشن است که ادامه جنگ از جهت اقتصادی نیز بر مردم اسرائیل تأثیر گذاشته و نارضایتی را افزایش داده است. جنگ، هزینههای هنگفتی دارد و بهرغم کمکهای کلان مالی امپریالیسم آمریکا به اسرائیل، بار سنگینی بر دوش مردم این کشور است. ازاینجهت نیز مردم خواهان پایان دادن به جنگ هستند. همچنین بخش بزرگی از مردم اسرائیل که قبل از جنگ مخالف سیاستهای نتانیاهو بودند و برای برافتادن آن راهپیمائیها، تجمعات و تظاهرات بزرگی برپا کرده بودند، مبارزات خود را وسعت داده و خواستار استعفای وی هستند.
با افزایش تلفات ارتش اسرائیل، نارضایتی بازهم گستردهتر شده است. ارتش اسرائیل روز سهشنبه سوم بهمنماه اعلام کرد که ۲۴ سربازش در روز دوشنبه در غزه کشته شدند.
ارتش اسراییل تاکنون به کشته شدن ۲۱۷ نظامی خود در جنگ زمینی در غزه اعتراف کرده است، اما منابع فلسطینی آمار واقعی را بسیار فراتر از آن میدانند. در مورد تعداد زخمیها نیز ارتش اسراییل آمار ۲۵۰۰ نظامی را تائید کرده است. بدیهی است که با افزایش کشتههای اسرائیلی این نارضایتی در درون خود ارتش هم افزایش یابد. بنابراین کابینه نتانیاهو شدیداً زیر فشار برای توقف جنگ و برکناری و حتی محاکمه قرارگرفته است.
مخالفت با کابینه نتانیاهو و ادامه جنگ و آدمکشی اکنون به درجهای افزایشیافته که بر اساس یکی از تازهترین نظرسنجیها در اسرائيل، تنها ۱۵ درصد از مردم اسرائیل از ابقای نتانیاهو در قدرت بعد از جنگ حمایت میکنند.
ادامه جنگ و ناتوانی نتانیاهو در تحقق اهداف اعلامشده، تضادهای درونی جناحهای رقیب و حتی درون کابینه را نیز تشدید کرده است. «موشه یعلون» از وزرای پیشین جنگ اسرائیل، از قصد کابینه نتانیاهو بر ادامه جنگ و رها کردن مذاکرات آتشبس و در اولویت قرار ندادن آزادی اسرا به شدت انتقاد کرد.«عامی ایالون» رئیس پیشین سرویس امنیت داخلی رژیم اسرائیل نیز در گفتوگو با روزنامه فرانسوی «لوموند» تأکید کرد: اسرائیل اگر صلح را رد کند، با روزهایی بدتر از هفتم اکتبر مواجه خواهد شد. گزارشهایی از اختلافات درون کابینه نیز انتشاریافته است. چند روز پیش گادی آیزنکوت از اعضای کابینه جنگی اسرائیل، نخستوزیر را متهم کرد که در مورد اهداف نظامی در غزه حقیقت را نگفته است. وی در حالی که خواستار برگزاری انتخابات جدید شده، گفته است کسانی که از «شکست مطلق» حماس حمایت میکنند، حقیقت را نمیگویند.
در عرصه بینالمللی نیز دولت اسرائیل با بیسابقهترین بحران روبهروست. در تمام دوران موجودیت رژیم نژادپرست اسرائیل ، این رژیم هیچگاه با چنین بیآبروئی و بحرانی روبهرو نبوده است. وحشیگری علیه مردم فلسطین، موجی از اعتراض و مخالفت تودههای مردم را در تمام کشورهای جهان، حتی کشورهایی که دولتهای آنها حامی اسرائیلاند برانگیخته است. تظاهرات و تجمعات در دفاع از مردم فلسطین و علیه اسرائیل، در این ابعاد، بیسابقه بوده است. این مبارزات و ادامه وحشیگریهای اسرائیل، اکثریت بزرگ دولتهای جهان را به واکنش علیه اسرائیل برانگیخته که خواستار توقف فوری جنگ شدهاند. بیاعتنایی رژیم اسرائیل به سازمان ملل، مصوبات و موضعگیریهای ارگانهای این سازمان، خشم علیه این دولت را بهعنوان یک دولت یاغی افزایش داده است. تشدید ناامنی و گسترش دامنه بحران در منطقه خاورمیانه که منافع اقتصادی و سیاسی قدرتهای بزرگ امپریالیست جهان را مورد تهدید قرار داده، واکنش آنها را نیز در پی داشته است. اکنون حتی دولتهای اروپائی که همواره حامی دولت اسرائیل بودهاند، علیه این دولت موضعگیری کرده، خواهان توقف فوری جنگ و تشکیل دولت مستقل فلسطینی شدهاند. دولت آمریکا نیز که تنها دولت حامی پیگیر اسرائیل در طول تمام مدت ادامه جنگ بوده است، زیر فشار داخلی و خارجی ناگزیر شده است مواضع خود را تعدیل کند و خواستار توقف جنگ، آزادی گروگانها و تشکیل دولت فلسطینی شده است. به گزارش رویترز، ۴۹ تن از مجموع ۵۱ عضو دموکرات سنا روز چهارشنبه هفته گذشته به اصلاحیهای رأی مثبت دادند که در آن از راهحل دو کشوری برای پایان دادن به مناقشه اسرائیلی- فلسطینی در خاورمیانه حمایت میشود.
وزیر خارجه آمریکا در پی مخالفت نتانیاهو با تشکیل کشور و دولت فلسطینی، بر تعهد ایالاتمتحده به پیشبرد راهحل دو کشوری برای اسرائیلیها و فلسطینیها، بر ضرورت رسیدگی به نیازهای بشردوستانه در غزه، جلوگیری از گسترش بیشتر درگیری و تقویت ثبات و امنیت منطقه تأکید کرد. سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت:هیچ راهی برای حل چالشهای امنیتی اسرائیل بدون تشکیل کشور فلسطینی وجود ندارد. مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز با تأکید بر اینکه سازمان ملل بارها حق فلسطینیان برای تعیین سرنوشت خود را به رسمیت شناخته، گفت اسرائیل نمیتواند مانع تشکیل کشور مستقل فلسطینی شود. بهرغم این مخالفت داخلی و بینالمللی با ادامه جنگ و موضع تمام کشورهای جهان در مورد تشکیل دو کشور، نتانیاهو اما در اوج انفراد و بحران داخلی و بینالمللی ادعا کرد که تا “پیروزی مطلق” بر حماس، به جنگ ادامه دهد و با راهحل دو کشوری و هرگونه حاکمیت فلسطینیان بر غزه مخالف است.
اما بحران و رسوایی رژیم اسرائیل بزرگتر آن است که نتانیاهو بتواند مقاومت کند و حتی موجودیت سیاسی خود را حفظ کند. اخبار و گزارشاتی که در چند روز اخیر انتشار یافته، حاکی است که بهزودی ناگزیر میشود جنگ جنایتکارانه خود را علیه مردم فلسطین متوقف کند و همراه با آن صحنه سیاسی را نیز ترک کند. اکنون دیگر حتی پرو پا قرصترین متحدان اسرائیل هم به این نتیجه رسیدهاند که بدون توقف فوری جنگ و راهحل دو کشوری، دیگر نمیتوانند موجودیت اسرائیل را حفظ کنند. تنها راهحل نزاع اسرائیلی- فلسطینی در اوضاع سیاسی کنونی جهان، تشکیل دو کشور و به رسمیت شناختن حق مردم فلسطین بر سرنوشت خود، تشکیل کشور مستقل فلسطین بر اساس مرزهای پیش از جنگ ۱۹۶۷ است.
نظرات شما