روز سه‌شنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۱ کارگران و کارکنان بازنشسته مخابرات روستایی، در ادامه مبارزات قبلی خود، در یک اقدام هماهنگ و سراسری در چندین شهر و استان ازجمله اصفهان، اردبیل، رشت، سیرجان، زنجان، خوی،تبریز، سمنان ، کرمانشاه و چند شهر دیگر دست به اعتراض و تجمع زدند. در تهران نیز صدها تن از بازنشستگان مخابرات در مقابل ساختمان “ستاد اجرایی فرمان امام”( سهامدار اصلی شرکت مخابرات) تجمع کردند و باشعارهایی چون “هزینه‌های درمان پرداخت باید گردد” خواستار رسیدگی به خواست‌های خود شدند.بازنشستگان مخابرات روستایی خواهان افزایش مستمری‌ها ، همسان‌سازی و بهبود وضعیت بیمه‌ها هستند. مستمری بازنشستگان مخابرات روستایی بسیار ناچیز است. ازآنجاکه در تعیین مزد و حقوق این نیروها زمان اشتغال، هیچ‌گاه هزینه‌های واقعی زندگی لحاظ نشده است، بنابراین میزان مستمری‌ها نیز که بر پایه میانگین مزد و حقوق دو سال آخر اشتغال محاسبه می‌شود، به‌هیچ‌وجه کفاف مخارج و هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد. درحال حاضر نیز کم و کیف وضعیت مستمری بازنشستگان کارگری و میزان افزایش آن هنوز مشخص نشده است.۱۷ فروردین سال جاری دومین نشست برای تعیین و افزایش مستمری بازنشستگان کارگری نیز بدون نتیجه پایان یافت. تجمعات اعتراضی سراسری روزهای یکشنبه بازنشستگان تأمین اجتماعی نیز همچنان ادامه دارد. روز یکشنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۱ بازنشستگان تأمین اجتماعی در چندین شهر ازجمله؛ اراک، اصفهان، ایلام، اهواز، تبریز، تهران، خرم‌آباد، رشت، کرمان، کرمانشاه، کرج، قزوین و برخی شهرهای دیگر تجمعات اعتراضی برپا کردند.بازنشستگان مخابرات روستایی افزون بر اینکه مانند بازنشستگان تأمین اجتماعی و بازنشستگان فرهنگی، خواهان افزایش مستمری‌ها و همسان‌سازی هستند، درعین‌حال نسبت به وضعیت بیمه‌ها، تأخیر در پرداخت هزینه‌های درمانی و همچنین تأخیر در پرداخت جیره غیر نقدی به‌شدت معترض‌اند. وضعیت بیمه‌ها بسیار نابسامان و کیفیت خدماتی که به بازنشستگان مخابرات ارائه می‌شود بسیار پایین است. بیمه طرف قرارداد مخابرات، بسیاری از هزینه‌ها را تقبل نمی‌کند. آن دسته از هزینه‌هایی را که متقبل شده نیز به‌موقع پرداخت نمی‌کند. در بسیاری موارد بازنشستگان مجبورند هزینه را از جیب خود بپردازند.در برخی استان‌ها کارفرما، بیمه‌ها را یک ماه درمیان رد کرده است و این موضوع سبب شده که کارگران نتوانند از خدمات بیمه‌ای استفاده کنند. همچنین به خاطر عدم پرداخت به‌موقع حق بیمه، افراد تحت تکفل نیروی کار مخابرات را از پوشش بیمه خدمات درمانی خارج ساخته‌اند و آنان نیز نمی‌توانند از خدمات درمانی استفاده کنند. این درحالی‌ست که مطابق ماده ۸۹ قانون تأمین اجتماعی، افراد بلافصل خانواده بازنشستگان و همچنین افرادی که مستمری بازماندگان دریافت می‌کنند با پرداخت ۲ درصد از مستمری دریافتی، قانوناً از خدمات درمانی برخوردار هستند.همراه با این نابسامانی و کاهش سقف تعهدات بیمه‌ای، “بیمه‌ی تکمیلی” را رایج کرده‌اند. بیمه‌های تکمیلی که درواقع به خاطر پایین بودن و ناکافی بودن سقف تعهدات بیمه براین نیروها تحمیل‌شده نیز تنها موارد بسیار محدودی را پوشش می‌دهد و در عمل به زیان کارگر تمام‌شده است.
اما ماجرا تنها به موضوع بازنشستگان مخابرات روستایی و بیمه آن‌ها و اعتراضات مکرر و متعدد آن‌ها خلاصه نمی‌شود. مشکلات کارگران و کارکنان مخابرات روستایی و ظلم و ستمی که در حق آنان اعمال می‌شود بسیار بیشتر از معضلات دوران بازنشستگی است . به یک عبارت مشکلات و کمبودهای دوران بازنشستگی در اساس ادامه همان وضعیت دوران شاغل بودنشان است. دستمزد کارگران مخابرات روستایی بسیار پایین است. شرکت‌های پیمانکاری درحالی‌که خودشان با شرکت مخابرات قرارداد یک‌ساله می‌بندند، اما بر نیروی کار قراردادهای ۷۵ روزه و کمتر را تحمیل می‌کنند. قراردادهای موقت دوماهه، محرومیت از مزایای کارگر رسمی حتی محرومیت از حق لباس و حق شیفت و گاه بیمه و سرانجام، کار در شرایط شبه برده‌داری تحت نظر شرکت‌های غارتگر پیمانکاری، کارد را به استخوان کارگران و سایر پرسنل مخابرات روستایی رسانده و اوضاع را غیرقابل‌تحمل ساخته است. اعتراضات و تجمعات مکرر کارگران و کارکنان مخابرات روستایی در استان‌های مختلف ازجمله برپایی چند تجمع هماهنگ و سراسری در هرسال، گویای همین واقعیت و نشانه اراده کارگران برای تغییر وضعیت موجود است. تقریباً تمام‌کارهای مخابرات، از حدود بیست سال پیش به شرکت‌های پیمانکاری و بخش خصوصی واگذارشده است. استثمار شدید و بی‌حدوحصر و تحمیل بی حقوقی محض بر کارگران مشغول به کار در شرکت‌های پیمانکاری، سال‌هاست نیروی کار مخابرات را به یک جدال مداوم و سخت طبقاتی کشانده است. هم‌اکنون بیش از ۴۰ هزار نیروی کار مخابرات روستایی عمدتاً زیر نظر دو شرکت پیمانکاری بزرگ به نام “شسکام” (شرکت سرمایه‌گذاری کارکنان ارتباطات و مخابرات) که در سال ۹۰ تأسیس‌شده و شرکت “پیشگامان” اداره می‌شوند. به‌رغم ضوابط و معیارهای موجود ظاهراً لازم‌الاجرا درزمینهٔ اداره این نیروها، این شرکت‌ها اما نسبت به چنین ضوابطی بی‌اعتنا هستند و به آن وقعی نمی‌گذارند. بر طبق معیارها و بخشنامه‌های وزارت کار، پیمانکارانی که نیروی کار این بخش را تحت امر خود گرفته‌اند، می‌بایستی طرح طبقه‌بندی مشاغل را نیز اجرا کنند. اما این شرکت‌های پیمانکاری که درعین حال خود از سهامداران عمده شرکت مخابرات هستند از اجرای این قانون طفره رفته‌اند و کارگران مخابرات روستایی را تحت عنوان کارگران شرکتی، پیمانی و امثال آن به‌شدت استثمار می‌کنند. این کارگران بخشاً حتی فاقد بیمه هستند. دستمزد کارگران مخابرات روستایی بسیار پایین‌تر از رسمی‌ها و کارگران مخابرات شهری و تا مدت‌ها حتی زیر حداقل دستمزد رسمی بوده است. ازاین‌رو اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و افزایش دستمزد و مزایا، تبدیل وضعیت،برچیدن شرکت‌های پیمانکاری، بهبود وضعیت بیمه‌ها، قرارداد دائمی و استخدام رسمی در مرکز مطالبات کارگران بوده که برای تحقق آن از سال ۹۰ تاکنون ده‌ها تجمع اعتراضی در سطح استان‌ها و یا در مقیاس سراسری برپا نموده‌اند. در اثر اعتراضات و تجمعات مکرر کارگران مخابرات روستایی، سرانجام مجلس اسلامی با یک مصوبه در سال ۹۳ ، مخابرات را به انعقاد قرارداد مستقیم و بیمه کارگران تا زمان بازنشستگی مکلف نمود.اما مخابرات و شرکت‌های پیمانکاری طرف قرارداد آن این مصوبه را نیز پشت گوش انداختند.
مبارزه ده‌ها هزار کارگر مخابرات روستایی در سال‌های بعد از ۹۳ نیز با شدت و حدت بیشتر ادامه یافت. تبدیل وضعیت،اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، انعقاد قرارداد مستقیم با مخابرات و حذف شرکت‌های واسطه و پیمانکاری خواست‌هایی بوده‌اند که حول آن، ده‌ها تجمع در سطح شهرها و استان‌ها و در مقیاس سراسری برپاشده است. در ادامه همین اعتراضات و فشارها و ارسال نامه سرگشاده به دیوان عدالت اداری، تیرماه سال ۹۷ رأی الزامی بودن قرارداد دائم با کارگران مخابرات روستایی توسط دیوان عدالت اداری صادر شد. مطابق این رأی تمام کارگران و پرسنل مخابرات روستایی باید تبدیل وضعیت می‌شدند و قراردادها دائمی می‌شد، اما شرکت مخابرات که پشتش به بالاترها و ” ستاد اجرائی فرمان امام” وصل بوده که اکنون محمد مخبر معاون اول رئیسی ریاست آن را بر عهده دارد، این رأی را نیز به هیچ گرفت.
این موانع بزرگ و یکدستی سرمایه‌داران، پیمانکاران و دولت در ضدیت آشکار و مقابله با کارگران، اما خللی در اراده کارگران به ادامه مبارزه تا پیروز ایجاد نکرد. کارگران و کارکنان مخابرات روستایی پیگیرانه به مبارزه ادامه دادند. تجمعات اعتراضی هم در سطح شهرها و استان‌ها و هم در مقیاس سراسری، در سال‌های ۹۷ ، ۹۸، ۹۹، و ۱۴۰۰ نیز ادامه یافت. در سه‌هفته‌ای که از سال جاری (۱۴۰۱ ) می‌گذرد نیز کارگران و بازنشستگان مخابرات روستایی چندین تجمع در سطح استان‌ها و شهرها و یک تجمع سراسری برگزار نموده‌اند. گرچه از پی هر اعتراض و تجمع وعده‌هایی به کارگران داده‌شده، اما همپای آن سیاست ارعاب و تهدید کارگران پیشرو نیز تشدید شده است. شرکت مخابرات درمواردی تحت عنوان نیروهای مازاد با یک ضد حمله، به حربه تهدید به اخراج کارگران متوسل شده و در موارد معینی این تهدیدات را عملی کرده است. بعد از تجمعات اعتراضی و مکرر کارگران مخابرات روستایی و شکایت کارگران از شرکت “شسکام” به اداره کار در اصفهان و خوی و گیلان، ده‌ها کارگر پیشرو در این مناطق باسابقه ۱۵ تا ۲۰ سال، از کار اخراج شده‌اند.این اخراج‌ها مورد اعتراض شدید کارگران قرارگرفته است. کارگران در حمایت از رفقای خود، بازگشت به کار کارگران اخراجی را به خواست اول خود تبدیل نموده‌اند.
کارگران مخابرات روستایی در برابر تمام ترفندها و موانع و تهدیدات هوشیارانه و محکم و استوار ایستاده‌اند. بیش از سیزده سال مبارزه مستمر کارگران مخابرات این واقعیت را به اثبات رسانده است که با ارعاب و تهدید و اخراج، نمی‌توان آن‌ها را از ادامه مبارزه بازداشت و از میدان پیکار ناگزیر علیه وضع موجود خارج ساخت. مبارزه کارگران در مخابرات برای تحقق خواست‌های چندین ساله بی‌شک ادامه خواهد یافت. نکته بسیار مهم اما در شرایط کنونی این است که تجمعات سراسری بیشتر و گسترده‌تری را سازمان دهیم و مبارزه خود را تقویت کنیم. تقویت و گسترش تجمعات سراسری درگرو تقویت و جوان‌سازی تشکل مستقل سراسری و هماهنگ‌کننده مبارزات و به میدان آوردن شمار بیشتری از کارگران به‌خصوص به میدان آوردن شمار هرچه بیشتری از اعضای خانواده‌ها است. ما باید تلاش کنیم حمایت کارگران و کارکنان رسمی و همچنین کارگران و کارکنان مخابرات شهری را نیز جلب کنیم. کارگران مخابرات اعم از رسمی یا غیررسمی، روستایی یا شهری باید به حمایت از یکدیگر برخیزند.ما همچنین می‌توانیم از طریق جلب حمایت رفقای خود در سایر بخش‌ها ازجمله کارگران برق، نیروگاه‌ها، نفت و پتروشیمی‌ها و غیره مبارزه خود را تقویت کنیم. افزون براین، با اعتصابات چندروزه سراسری و خواباندن تمام‌کارهای مخابرات، تاکتیک تجمعات سراسری را باید با اعتصابات سراسری تکمیل و مسیر پیروزی را هموار نمود. راه زیادی تا پیروز نمی‌ماند اگر این مسیر هموار شود.
نظرات شما