روز شنبه ۴ آبان‌ماه، ١۶ زندانی سیاسی بلوچ در زندان شهر زاهدان توسط حکومت اسلامی اعدام شدند. براساس خبر منتشره از سوی خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران و به نقل از محمد مرزیه دادستان حکومت در شهر زاهدان، اعدام این زندانیان سیاسی در پاسخ به حمله به پاسگاه مرزی شهرستان سراوان صورت گرفته است. وی هم‌چنین گفت “پیش از این هشدار داده بودیم که در صورت هر گونه حمله‌ای مقابله به مثل خواهیم کرد”.
در این روز هم‌چنین حبیب‌الله گلپری‌پور و رضا اسماعیلی زندانیان سیاسی کُرد در زندان‌های شهرهای ارومیه و سلماس اعدام شدند. اعدام این دو زندانی سیاسی نیز در پی درگیری‌های اخیر در کردستان صورت گرفته است.
تمامی این زندانیان در سال‌های زندان و بویژه در دوران بازجویی به‌شدت مورد شکنجه قرار گرفته و تعدادی از آن‌ها حتا در سنین کودکی (زیر ١٨ سال) دستگیر شده بودند. هدف از شکنجه‌ی زندانیان، گرفتن اعتراف و ساختن پرونده‌ها‌یی می‌باشد که پیش از آن ماموران امنیتی رژیم برای مشروعیت بخشیدن ظاهری صدور حکم اعدام، سناریوی آن را نوشته بودند. هم‌چنین تمامی آن‌ها پس از طی دوران طولانی مدت بازجویی همراه با شکنجه، بدون برگزاری یک دادگاه علنی و عادلانه و تنها در چند دقیقه به اعدام محکوم شده بودند.
این اولین بار نیست که حکومت اسلامی برای نشان دادن اقتدارش به کارگران و زحمتکشان و ملت‌های تحت ستم ایران، دست به اعدام زندانیان سیاسی می‌زند. زندانیان سیاسی از نظر حکومت نه زندانی که گروگان‌هایی هستند در دست رژیم که هر وقت خواست می‌تواند آن‌ها را به جوخه‌های اعدام بسپارد. همان‌طور که در تابستان ۶٧ و به بهانه‌ی حمله‌ی سازمان مجاهدین به داخل کشور، هزاران زندانی سیاسی کمونیست و مجاهد را که سال‌ها در زندان بودند، بدون برگزاری دادگاه و فقط با چند پرسش و پاسخ اعدام کرد. و باز همان‌طور که در آبان ماه سال گذشته نیز سه زندانی سیاسی بلوچ در پی حمله به نیروهای نظامی رژیم در این استان و برای انتقام‌گیری به دار آویخته شدند.
حکومت اسلامی در طی سال‌های حکومت خود، هزاران زندانی سیاسی را به همین شیوه اعدام کرده است. اعدام برای این حکومت یک ابزار است، ابزاری وحشیانه که برای ادامه‌ی بقای حاکمیت که پایه‌های‌اش را بر خون و رنج مردمان برپا ساخته، ضروری می‌باشد.
حکومت اسلامی به جای پاسخ‌گویی به خواست‌های برحق و بر زمین مانده‌ی ملت‌های تحت‌ستم ایران، به اعدام جوانانی می‌پردازد که محصول و نتیجه‌ی واکنش این ملت‌ها به ستم‌های ملی و طبقاتی موجود هستند. ستم‌هایی که ریشه در نظم موجود داشته و رژیم اسلامی به عنوان پاسدار این نظم باید پاسخ‌گوی همه‌ی این ستم‌های طبقاتی و ملی باشد.
ما ضمن محکوم کردن اعدام ١٨ زندانی سیاسی و ابراز انزجار از این عمل وحشیانه‌ی حکومت اسلامی، خواستار لغو تمامی احکام اعدام زندانیان هستیم. ما هم‌چنین خواستار آزادی فوری و بی‌قیدوشرط تمامی زندانیان سیاسی می‌باشیم.
ما معتقدیم شرایط فاجعه‌بار کنونی که در سراسر کشور از جمله در بلوچستان، کردستان، خوزستان و دیگر مناطق و شهرهای کشور با آن روبرو هستیم، نتیجه‌ی نظام سرمایه‌داری و نابرابری طبقاتی و تبعیض‌های ملی ناشی از آن می‌باشد و تنها راه برای پایان دادن به هر گونه ستم طبقاتی و ملی، سرنگونی حکومت اسلامی، نابودی نظام سرمایه‌داری و برقراری حکومت شورایی کارگران و زحمتکشان می‌باشد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
سازمان فداییان (اقلیت)
۵ آبان ۱۳۹٢
کار – نان – آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما