عصر امروز دوشنبه ۲۵ شهریورماه، نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی با حمله وحشیانه به کارگران معترض هپکو تعدادی از آن‌ها را مجروح و تعدادی را نیز دستگیر کردند. تا لحظه‌ی تنظیم این اطلاعیه از تعداد دقیق کارگران مجروح و دستگیر شده خبر موثقی منتشر نشده، و تنها در برخی رسانه‌های شبکه‌های مجازی از دستگیری احتمالا حدود ۳۰ کارگر و مجروح شدن ۱۵ نفر اخباری منتشر گردیده است.
کارگران هپکو در دور جدید اعتراضات خود که از روز شنبه دوم شهریورماه آغاز شده بود، پس از روزها اعتراضات خیابانی و مسدود کردن خط آهن شمال – جنوب، ده روز به مقامات دولتی برای برآوردن خواست‌های خود فرصت داده بودند.
در پی عدم تحقق خواست‌های کارگران هپکو، کارگران بار دیگر اعتراضات خیابانی خود را آغاز کرده و خیابان‌های اراک را هم‌چون کارگران آذرآب، هفت‌تپه و فولاد اهواز به تسخیر خود درآورده و پای کوبان، خواست‌های خود را فریاد زدند. کارگران در این روز بعد از تظاهرات در خیابان‌های اراک، در زیر پل بختیاری بر روی محدوده ریل راه‌آهن تجمع کرده و با مسدود کردن راه‌آهن شمال – جنوب به اعتراض خود ادامه دادند که در این مرحله نیروهای انتظامی و سرکوبگر رژیم کارگران را محاصره و سپس به کارگران به شکل وحشیانه‌ای حمله کردند.
مرگ بر رژیم ضد کارگر جمهوری اسلامی که جواب خواست‌های برحق کارگران را این‌گونه وحشیانه می‌دهد.
مگر کارگران هپکو چه می‌خواهند که این‌گونه مورد تهاجم دولت سرمایه‌داران قرار گرفته‌اند؟
کارگران هپکو خواستار پرداخت به موقع دستمزدها و هم‌چنین پرداخت فوری دستمزدهای عقب‌افتاده هستند. کارگرانی که تنها راه معاش آن‌ها همین دستمزدهاست و اگر دستمزدهای‌شان پرداخت نشود چیزی برای تامین هزینه‌های سرسام‌آور زندگی ندارند.
کارگران هپکو خواستار جلوگیری از نابودی هپکو هستند. آن‌ها می‌خواهند تولید درهپکو ادامه پیدا کرده و امنیت شغلی داشته باشند. کارگران هپکو به تجربه دریافته‌اند که خصوصی‌سازی کارخانه‌ها تنها در خدمت سودجویی سرمایه‌داران و به ضرر کارگران و امنیت شغلی آن‌هاست، به همین دلیل هم با خصوصی‌سازی کارخانه و به عبارت دیگر چوب حراج زدن به اموال هپکو مخالفند.
آیا پاسخ این خواست‌ها دستگیری، محاکمه و چماق کشیدن بر روی کارگران است؟
امروز و در سایه حکومت اسلامی، عموم کارگران ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند. اگر کارگران دست به اعتراض بزنند هم‌چون هفت تپه و اسماعیل بخشی‌ها آن‌ها را دستگیر، شکنجه و به زندان محکوم می‌کنند. اگر دست به ایجاد تشکل مستقل بزنند هم‌چون رضا شهابی‌ها آن‌ها را دستگیر، شکنجه و به زندان محکوم می‌کنند.
این است ماهیت رژیم ضد کارگر جمهوری اسلامی.
رژیم جمهوری اسلامی تنها یک دولت سرمایه‌داری و ضد کارگر نیست، رژیم جمهوری اسلامی یکی از وحشی‌ترین دولت‌های سرمایه‌داری جهان معاصر است که در سایه سیاست‌های ضد کارگری‌اش فاصله طبقاتی به مرزهایی باورنکردنی رسیده است.
اما کارگران به‌رغم سیاست‌های فاشیستی جمهوری اسلامی در سرکوب و به بند کشیدن کارگران، روز به روز به مبارزات خود عمق بخشیده و قهرمانانه در برابر سیاست‌های جمهوری اسلامی ایستادگی می‌کنند.
زنده باد کارگر، زنده باد اتحاد طبقاتی کارگران، زنده باد تشکل مستقل کارگری.
سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن اعلام انزجار از حمله وحشیانه نیروهای وحشی و سرکوبگر جمهوری اسلامی به کارگران هپکو، خواستار آزادی فوری و جبران خسارات به کارگران مجروح و دستگیرشده است.
سازمان فدائیان (اقلیت) خواستار تحقق کامل و پاسخ فوری به تمامی خواست‌های کارگران هپکو است.
سازمان فدائیان (اقلیت) کارگران و دیگر زحمتکشان ایران و جهان را به حمایت از کارگران هپکو فرا می‌خواند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایه‌داری
سازمان فدائیان (اقلیت)
۲۵ شهریور ۱۳۹۸
کار، نان، آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما