ابراهیم رئیسی، قاتل سرشناس عضو هیئت مرگ که در سال ۱۳۶۷ با فرمان مستقیم خمینی جنایتکار، به همراه مرتضی اشراقی، حسینعلی نیری و مصطفی پورمحمدی حکم قتل هزاران زندانی سیاسی ایران را صادر کرد، روز یک‌شنبه در اثر سقوط بالگرد حامل وی به همراه حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه، استاندار آذربایجان شرقی، امام‌جمعه تبریز، خلبان، کمک‌خلبان و تیم حفاظت وی کشته شد.
رئیسی فعالیت جنایت‌کارانه خود را در سال ۵۹ در قصاب‌خانه آدمکشی جمهوری اسلامی، موسوم به قوه قضائیه به‌عنوان دادیار و سپس دادستان کرج و همدان آغاز کرد. خدمات وی به جمهوری اسلامی در آدمکشی، موجب ارتقای پی‌درپی مقام وی به‌عنوان معاون دادستان تهران، دادستان تهران، رئیس سازمان بازرسی، دادستان کل کشور، معاونت و ریاست دستگاه قضائی شد. رئیسی به‌عنوان یکی از افراد مورد اعتماد خامنه‌ای در انتخابات فرمایشی سال ۱۴۰۰ به‌عنوان رئیس‌جمهور رژیم استبدادی معرفی گردید. در سال ۱۴۰۱ وی در سمت رئیس دستگاه اجرائی و رئیس شورای امنیت ملی رژیم، یکی از تصمیم‌گیرندگان اصلی در سرکوب قهرآمیز اعتراضات و کشتار مردم ایران توسط نیروهای مسلح رژیم بود. در جریان این وحشی‌گری متجاوز از ۵۰۰ تن از مردم ایران کشته و بیش از ۲۰ هزار تن بازداشت شدند. رئیسی به‌عنوان یک مرتجع زن‌ستیز از مدافعان اقدامات سرکوبگرانه اخیر علیه زنان و تحمیل حجاب اجباری بود و به‌اتفاق رئیس دستگاه قضائی طرح سرکوب وحشیانه زنان موسوم به “طرح نور” را از اوایل سال جاری برای سرکوب زنان به اجرا گذاشت.
کارنامه عملکرد اجرائی وی در دوره سه‌ساله زمام داریش به‌عنوان رئیس دستگاه اجرائی در تمام عرصه‌ها فاجعه‌بار بود. بحران اقتصادی تشدید و با عمیق‌تر شدن بحران اقتصادی، وضعیت معیشتی مردم روزبه‌روز وخیم‌تر شد. رئیسی به علت جنایات بی‌شمارش به‌ویژه در قتل‌عام زندانیان سیاسی یکی از منفورترین مقامات جمهوری اسلامی بود. از همین رو مرگ او موجب شادی مردم ایران گردید. با این وجود خواست مردم ایران این بوده و هست که این جنایتکاران قبل از مرگ در دادگاه‌های مردمی محاکمه شوند و اسرار جنایات آن‌ها و دولت دینی استبدادی بیشتر برملا گردد. نکته اصلی هم در همین‌جاست. مرگ یک مرتجع جنایتکار چیزی را تغییر نمی‌دهد. جنایتکار و مرتجع دیگری جای او را می‌گیرد. باید نظامی را برانداخت که جنایتکار تولید می‌کند و در آن جنایتکاران، مرتجعین، استثمارگران و ستمگران برمزدم حکومت می‌کنند. برای تحقق این هدف، باید جمهوری اسلامی را برانداخت و یک نظام شورایی را برپا نمود که در آن قدرت در دست خود مردم باشد که دیگر جنایتکار و ستمگر تولید نکند.
سرنگون باد رژيم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایه‌داری
زنده باد آزادی- زنده باد سوسياليسم
سازمان فدائيان (اقليت )
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
کار، نان، آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما