نشست دوره‌ای
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست برگزار شد!
نشست دوره‌ای شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست در روزهای شنبه و یک‌شنبه ۱۸ و ۱۹ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ برابر با ۶ و ۷ آوریل ۲۰۲۴ با حضور هیئت‌هایی از جانب احزاب و سازمان‌ها و نیروهای متشکل در این شورا در آلمان برگزار شد. این نشست که با سرود انترناسیونال و یک دقیقه سکوت جهت گرامیداشت یاد جان‌باختگان راه آزادی و سوسیالیسم آغاز شد، بعد از دو روز جلسات فشرده به کار خود پایان داد. مباحث این نشست حول ارزیابی از کار و فعالیت شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست بر متن تحلیل اوضاع سیاسی ایران و منطقه و شرایط مبارزه طبقاتی و راهکارهای مؤثر برای ارتقاء کیفی فعالیت‌های شورا در دوره کنونی بر اساس دستور جلساتی که از قبل روی آن توافق به‌عمل‌آمده بود متمرکز شد.
این نشست در شرایطی برگزار شد که شش ماه از جنگ و نسل‌کشی دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین در نوار غزه با توجیه مقابله با تروریسم ارتجاع اسلامی حماس می‌گذشت. در این مدت درحالی‌که دولت نتانیاهو از ارسال هرگونه کمک‌های بشردوستانه و پزشکی جلوگیری کرده، آمریکا و دیگر اعضای ناتو در اروپا نیز ضمن حمایت بی‌قیدوشرط از دولت اسرائیل، با ارسال بدون وقفه کمک‌های مالی و نظامی عملاً در این نسل‌کشی و جنگ ویرانگر علیه مردم ستمدیده فلسطین در غزه مشارکت کرده‌اند. درحالی‌که دولت اسرائیل حتی از قحطی و گرسنگی و قتل‌عام کودکان به‌عنوان وسیله جنگی برای به‌زانو درآوردن مردم فلسطین استفاده کرده است، اما جنبش همبستگی جهانی علیه نسل‌کشی دولت اسرائیل و در دفاع از آزادی فلسطین توانسته، نه‌تنها دولت اسرائیل، بلکه دول حامی آن را در میان آزادیخواهان جهان افشا کند. شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست در این اجلاس بار دیگر اشغالگری و نسل‌کشی دولت اسرائیل علیه مردم غزه را محکوم کرده و همبستگی خود را با مبارزات ملت فلسطین برای کسب حق تعیین سرنوشت و حق تشکیل دولت مستقل و برای آزادی فلسطین اعلام کرد.
در مورد اوضاع سیاسی ایران، همه نیروها بر این واقعیت تأکید داشتند که تعمیق بحران اقتصادی، گرانی سرسام‌آور، گسترش فاجعه بیکاری، دستمزدهای چند مرتبه زیرخط فقر، عمیق‌تر شدن شکاف بین فقر و ثروت و ابعاد بی‌سابقه آسیب‌های اجتماعی، گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری و خیزش‌های توده‌ای را به امری اجتناب‌ناپذیر تبدیل کرده و اعتلای جنبش کارگری و توده‌ای را در چشم‌انداز قرار داده است. رژیم جمهوری اسلامی به دلیل تنگناهای اقتصادی و اولویت‌هایی که برای حفظ دستگاه سرکوب و تأمین مالی نیروهای “محور مقاومتی” دارد در سطح منطقه قادر به ایجاد هیچ‌گونه اصلاح و یا بهبودی در زندگی کارگران و فرودستان جامعه برای فرونشاندن اعتراضات کارگری و توده‌ای نیست. سران حکومت اسلامی در این دوره انقلابی از اینکه کوچک‌ترین عقب‌نشینی از سیاست‌های سرکوبگرانه تا کنونی، به رویکرد تعرضی در جنبش کارگری و دیگر جنبش‌های اجتماعی و اعتراضی دامن بزند و به ازهم‌گسیختگی کامل ساختار سیاسی حاکم بیانجامد بشدت هراس دارند. ازاین‌رو سیاست راهبردی رژیم جمهوری اسلامی برای بقاء خود همچنان بر محور تلاش برای یکدست کردن ارگان‌ها و قوای سه‌گانه حکومتی و تشدید سرکوب می‌چرخد. در مقابل کارگران و توده‌های آزادیخواه و بپا خاسته ایران با مبارزات خود و با به شکست کشاندن مضحکه‌های انتخاباتی نشان دادند که با حکومت اسلامی سرمایه‌داران هیچ سرسازشی ندارند و جنبش انقلابی آنان در اشکال مختلف ادامه دارد.
نشست حضوری شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست با آگاهی به این حقیقت که خلاء نبود یک آلترناتیو انقلابی و سوسیالیستی که مقبولیت اجتماعی کسب کرده باشد و کارگران و فرودستان جامعه برای عبور انقلابی از جمهوری اسلامی و برای رسیدن به خواسته‌هایشان به آن امید ببندند که یکی از کمبودها و نقطه‌ضعف‌های جنبش انقلابی جاری است، بر گسترش و ارتقای فعالیت‌های خود در جهت غلبه بر این کمبود تأکید کرد.
نشست شورای همکاری در همان حال که بر اهمیت تبدیل افق سوسیالیستی به یک افق نیرومند در درون جامعه و به‌عنوان تنها بدیلی که به همه معضلات و مصائب جامعه سرمایه‌داری پایان می‌دهد تأکید کرد و بر ضرورت نقد پیگیر استراتژی سیاسی و پروژه‌های اپوزیسیون راست از سلطنت‌طلبان گرفته تا اپوزیسیون لیبرال و جمهوری‌خواه طرفدار غرب برای به بیراهه بردن و به شکست کشاندن جنبش انقلابی جاری انگشت گذاشت. لیبرال‌های جمهوری‌خواه که برای براندازی نرم و مخملی جمهوری اسلامی نقشه می‌ریزند، در بهترین حالت خواهان یک نظام سرمایه‌داری مستبد غیردینی بجای حکومت مستبد اسلامی سرمایه‌داران کنونی هستند.
نشست شورای همکاری همچنین در راستای شکل دادن به بدیل سوسیالیستی بر اهمیت پاسخگویی به معضلات سر راه پیشروی جنبش‌های اجتماعی، به اهمیت سیاست‌گذاری در راستای انسجام بخشیدن به گرایش رادیکال و سوسیالیستی در جنبش کارگری، جنبش رهایی زن و دیگر جنبش‌های پیشرو اجتماعی و کمک به امر سازمان‌یابی این جنبش‌ها تأکید کرد.
اجلاس در راستای تحقق این استراتژی و گسترش فعالیت‌های شورا به تفکیک بر بستر ارزیابی از فعالیت‌های دور گذشته و اذعان بر کاستی‌ها، عرصه‌های مختلف از جمله اولویت‌های فعالیت شورا در داخل کشور، چگونگی فعالیت‌های میدانی در خارج کشور، تبلیغات و تلویزیون “آلترناتیو شورایی” و چگونگی گسترش کیفی و کمی دیگر فعالیت‌های شورا پرداخت.
در رابطه با داخل کشور، شورا روی اولویت‌گذاری به‌منظور تقویت و همراهی بیشتر با فعالین و تشکل‌های مترقی و چپ در جنبش‌های اجتماعی، پیشبرد کار پروژه‌ای در رابطه با معضلات اصلی جامعه مانند امر معیشت و دستمزدها و … تأکید کرد.
در رابطه با فعالیت در خارج کشور، اجلاس با تأکید بر هویت فعالیت مستقل خود موارد زیر را در نشست حضوری به تصویب رساند:
۱- شورای همکاری می‌کوشد در هر محلی در خارج کشور که نیروهایی از این شورا فعالیت می‌کنند به شکل مناسب خود را هماهنگ کنند. این هماهنگی در راستای سیاست‌های شورا از طریق نمایندگان شورا پیش می‌رود.
۲- شورا در چارچوب موازینش می‌کوشد با نهادها، شوراها و دیگر نیروهای چپ و مترقی و نیز افراد مستقل چپ و آزادیخواه همکاری کند.
۳- فعالیت شورا در خارج کشور از طریق برگزاری آکسیون‌ها، سمینارهای حضوری و آنلاینی و تماس با نهادهای مترقی بین‌المللی و انترناسونالیستی پیش می‌رود.
اجلاس در رابطه با امر تبلیغات، بر ضرورت تقویت فعالیت در تلویزیون “آلترناتیو شورایی” و تقویت فعالیت در شبکه‌های اجتماعی به‌گونه‌ای که این تریبون‌ها در خدمت انعکاس فعالیت‌های طیف گسترده‌تری از نیروهای چپ و کمونیست در داخل و خارج کشور قرار گیرد، تأکید کرد.
اجلاس در رابطه با گسترش شورا بر اساس مباحث انجام‌شده، تأکید اساسی خود را بر گسترش کیفی گذاشت که هم‌آوایی و یاری‌رساندن به جنبش کارگری، جنبش زنان و دیگر جنبش‌های اجتماعی رادیکال در جامعه است. درعین‌حال گسترش دیالوگ و همکاری با نهادها، شوراها و نیروهای دیگر در خارج کشور که همسویی با اهداف شورا دارند را مورد تأکید قرارداد.
لازم به توضیح است که در فاصله نشست قبلی شورا تاکنون “اتحاد سوسیالیستی کارگری” به جمع “شورای همکاری” پیوست و “سازمان اتحاد فدائیان کمونیست” از جمع ما خارج شد.
ارزیابی شرکت‌کنندگان از این اجلاس مثبت و راهکارهای پیشنهادی نویدگر احساس مسئولیت جمعی و تلاشی مؤثرتر برای پاسخ به تعهدات و وظایفی بود که در این شرایط خطیر سیاسی، ضروری و حیاتی است.
سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
۲۳ فروردین ۱۴۰۳ برابر با ۱۱ آوریل ۲۰۲۴
امضا: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری – حکمتی است، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت
نظرات شما