رفیق افشین در سال ۱۳۴۷در خانواده ای زحمتکش و فرهنگی متولد شد. افشین در ده سالگی بود که قیام بهمن ماه پیروز شد. در همان زمان نیز کم کم تحت تاثیر رفت و آمدهای خانوادگی و شبهای طولانی بحث و بررسی مسائل روز، رفیق افشین نیز با مسائل سیاسی آشنا شد.
پس از آن در دهه ۷۰ و ۸۰ که فضای سیاسی تا حدودی باز شد، برخی چهره های سیاسی و مذهبی مجدداً در شهرهای کوچک و بزرگ جلسات بحث و گفتگوبرپا میداشتند. در این زمان رفیق افشین بعنوان راننده کامیونهای سنگین مشغول بکار بود و تا آنجا که فرصت داشت در این جلسات که به حالت نیمه مخفی برگزار میشد، شرکت فعال داشت. همچنین وقت آزادی اگر بدست می آورد مشغول مطالعه متون سیاسی میشد، بهمین دلیل سریعاً اندیشه و گرایش چپ در او روزبروز بیشتر رشد میکرد و به عنوان یک عنصر آگاه و سیاسی مطرح بود. در دو دهه اخیر با آشنا شدن به دیدگاه جریانات سیاسی کشور با دید انتقادی نسبت به بسیاری از آن‌ها، سازمان فدائیان (اقلیت) را بعنوان سازمان و سنگر مبارزاتی خود انتخاب کرد و در صفوف هواداران نزدیک سازمان فدائیان(اقلیت) قرار گرفت.
پس از ارتباط با سازمان فعالیت رفیق افشین متمرکز و شکل منظمی به خود گرفت. رفیق افشین بعنوان یک راننده آگاه کمونیست، در سازماندهی دواعتصاب سراسری رانندگان کامیون نقش موثری داشت. و در همین رابطه نیز گزارشات مختلفی ارسال کرده و با تلویزیون دمکراسی شورائی چندین بار مصاحبه داشت.
سرانجام رفیق افشین بر اثر کار سنگین و کمرشکن با وسایل نقلیه سنگین و از طرفی محرومیت از آسایش و رفاه، در پی یک حمله قلبی دچار سکته و مرگ زودرس شد و در نیمه شب ۲۳ فروردین ۱۴۰۰ در مسیر بیمارستان، قلب و مغز رفیق افشین همزمان از کار ایستادند و رفیق به خیل بیشمار جانباختگان فدائی در راه آرمانهای والای طبقه کارگر پیوست.
اعضا و هواداران سازمان فدائیان (اقلیت)- داخل کشور.
۳/۲/۱۴۰۰
نظرات شما